ตอนที่159 กลิ่นอายแห่งราชา
เย่หยวนและหนานเฟินฉีหลัวต่างเบิกตากว้างจ้องฉากตรงหน้าด้วยความตกตะลึงอย่างไม่น่าเชื่อ
ลูกเสือขาวตัวน้อยได้พุ่งหลบหางของงูเมฆาเจ็ดสีพร้อมกับตะครุบไปยังจุดสำคัญของมัน ก่อนที่จะฝังเขี้ยวลงไปยังจุดๆ นั้น!
“ซูววว… ซูววว…”
งูเมฆาเจ็ดสีไม่คิดเลยว่าลูกเสือขาวตัวเล็กๆ เช่นนี้จะทำอันตรายมันได้…นอกจากนั้นด้วยความโชคร้ายอย่างที่สุดของมัน เจ้าลูกเสือขาวตัวนี้กัดตรงไหนไม่กัด…ดันไปกัดตรงจำสำคัญของมันอย่างพอดิบพอดี!
นี่มันร้ายแรงถึงตายได้เลย!
งูเมฆาเจ็ดสีพยายามใช้แรงทั้งหมดที่มีส่ายร่างไปมาเพื่อสลัดลูกเสือขาวตัวนี้
แต่ด้วยเขี้ยวน้อยๆ ของลูกเสือที่ฝังเข้ากับบริเวณดอกเมฆาเจ็ดสีจนแน่นแล้ว…จึงทำให้งูเมฆาเจ็ดสะบัดเท่าไหร่ก็ไม่หลุด!
ในทีแรก…งูเมฆาเจ็ดสีมีแผลสาหัสจากการถูกกัด จึงทำให้ตัวมันไม่สามารถใช้แรงได้เต็มสิบส่วน ต่อมาหลังจากที่สู้กับเสือขาว…มันก็ถูกเย่หยวนทำให้ตาบอดไปข้าง รวมไปถึงถูกดาบเซี่ยงหัวที่ทะลวงเข้าใจกลางลำตัวของมัน…มันจึงไม่สามารถเคลื่อนที่หนีไปไหนได้อีก สิ่งเดียวที่ทำได้มีเพียงการดิ้นเพื่อเอาชีวิตรอดเท่านั้น
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com