ตอนที่ 73 บอสอิ๋งทำนายเป็นจริงๆ
เนี่ยเฉาปาไปสุดกำลัง
หลังจากที่เขาซื้อไข่ไก่มายังไม่ได้เอาใจใส่ถึงขั้นกะเทาะให้เปลือกร้าว
พอปาออกไปแบบนี้ ไข่ก็แตกหมดทุกฟอง
“พลั่ก!”
อิ๋งลู่เวยกรีดร้อง งงไปหมดที่ถูกทำร้าย
เหตุการณ์นี้เสียงค่อนข้างดัง ดึงดูดความสนใจของคนที่ยังไม่ออกไปจากตรงนั้น
พวกเขาต่างมองมาด้วยความตกใจ
โดยเฉพาะใบหน้าที่เต็มไปด้วยผื่นแดงของอิ๋งลู่เวย พอเจอกับไข่ขาวไข่แดงก็ยิ่งดูแย่เข้าไปใหญ่
“ผู้หญิงคนนั้นหน้าตาน่าเกลียดจัง หน้าเป็นอะไรน่ะ”
“อัปลักษณ์ หน้าแย่ขนาดนี้ยังจะออกมาข้างนอก มาหลอกใครน่ะ”
“เดี๋ยวนะ นั่นมันอิ๋งลู่เวยไม่ใช่เหรอ หน้าคล้ายอยู่นะ...”
เสียงถ่ายรูปดังขึ้นไม่หยุด มีคนเปิดเวยปั๋วเตรียมโพสต์แล้ว
“ห้ามมองนะ! ห้ามมอง!” อิ๋งลู่เวยใกล้คลั่งเต็มที เธอเอากระเป๋าบังหน้า “หลบไป ไปให้พ้น!”
ลู่จื่อรีบเดินเข้ามาหา จับมือเธอไว้ “ลู่เวย เราไปกันเถอะ”
มีเหรอที่อิ๋งลู่เวยยังจะกล้าอยู่ต่อ ก้มหน้าวิ่งหนีทันที
“หึ บ้าซะให้พอ” เนี่ยเฉาปัดมือ หันไปขอคำชมจากอิ๋งจื่อจิน “บอส ไม่เลวใช่ไหมล่ะ”
สมกับเป็นเขา
“อืม” อิ๋งจื่อจินเลิกคิ้ว “แนะนำว่าครั้งหน้าใช้ขยะดีกว่า”
“หา?”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com