บทที่ 15 ทวงเงิน (2)

บทที่ 15 ทวงเงิน (2)

ซีหลินยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาค้นข้อมูลดูราคาชุดสีม่วงนั้นก่อน ได้ราคาแน่นอนแล้วพรุ่งนี้จะไปทวงเงินส่วนต่างกับยัยถังซูหนี่ย์นั่น ถึงไม่ได้เงินเต็มจำนวนแต่ก็ต้องได้เงินคืนมากกว่าครึ่ง เธอไม่ยอมให้ยัยคนเจ้าแผนการที่ชอบวางแผนแทงเพื่อนข้างหลังคนนั้นได้เสวยสุขจากเงินของเธอหรอก!!

ซีหลินค้นข้อมูลต่างๆในอินเทอร์เน็ตอยู่สักพัก โทรศัพท์ของเธอก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นมา ดูชื่อแล้วซีหลินก็หรี่ตา

"ยัยซูหนี่ย์ โทรมาทำไม?" บ่นด้วยความสงสัย

หรือเพราะเมื่อวานเธอโทรมาแล้วซีหลินไม่รับสายวันนี้ก็เลยโทรมาใหม่เหรอ

เมื่อวานกลางดึก ถังซูหนี่ย์โทรมาหาซีหลินอยู่สองสามมิสคอล แต่ตอนนั้นซีหลินยุ่งๆอยู่เรื่องการรักษาและแอดมิดเข้าพยาบาล เธอเลยไม่กดรับและไม่ได้โทรกลับ

วันนี้ไม่รู้เพราะอะไรทำไมยัยซูหนี่ย์ถึงโทรมาอีก

เพราะพี่ชายเริ่มงีบหลับไปแล้ว กลัวจะรบกวนการพักผ่อนของพี่ ซีหลินจึงเดินออกไปคุยโทรศัพท์นอกห้อง

พอเธอกดรับก็ได้เสียงเสแสร้งตื่นตระหนกของคนปลายสายดังเข้ามา

"ไซซีเธอเห็นเว่ยต้าหรือยังเธอกำลังขึ้นฮอตเสิร์ช!"

"หือ…ฉันขึ้นฮอตเสิร์ชเหรอ เรื่องอะไรอีกล่ะ?"

ทบทวนความทรงจำของเจ้าของร่าง ตั้งแต่นางเอกเหลียงเยว่ซินกลับชาติมาเกิด เธอที่เป็นนางร้ายประจำเล่มหนึ่งนี้ก็ได้ขึ้นฮอตเสิร์ชอยู่บ่อยๆ เนื้อหาส่วนใหญ่ก็ไม่พ้นโดนคนด่าว่าตลอด

คราวนี้เธอจะโดนด่าว่าเรื่องอะไรอีกล่ะ ที่ไปก่อเรื่องในงานวันเกิดเมื่อวานเหรอ?

ไม่ใช่ว่าเพราะกลัวกระทบกับอาชีพในวงการของเหลียงเยว่ซิน พระเอกนางเอกก็เลยยังปกปิดความสัมพันธ์เอาไว้อยู่เหรอ เอาเรื่องที่เธอไปวุ่นวายในงานวันเกิดที่เขาจัดให้เยว่ซิน ความลับว่าทั้งสองคนกำลังคบกันจะไม่แตกหมดเหรอ?

"มีคนถ่ายรูปเธอกับผู้ชายที่โรงแรม เค้าว่าเธอตกอับทำงานขายตัวในโรงแรมจิ้งหรีดเล็กๆ" ถังซูหนี่ย์เอ่ยตอบ แล้วก็บรรยายคำพูดไม่ดีทั้งหลายที่คนในอินเทอร์เน็ตด่าว่าหลี่ซีหลินเสียๆหายออกมาอย่างละเอียด เหมือนเอาคำพวกนั้นมาด่าซีหลินต่อหน้าอีกรอบ

เธอทำน้ำเสียงเหมือนกังวลเป็นห่วงเป็นใยเป็นอย่างมาก แต่ก็ปกปิดความสะใจ สมน้ำหน้าจากน้ำเสียงไม่มิด นี่เธอมีความสุขที่เห็นหลี่ซีหลินพบเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้น่ะเหรอ?

รู้จักกันมาตั้งแต่มัธยม หลี่ซีหลินก็ไม่เคยทำร้ายอะไรเธอ ทำไมถังซูหนี่ย์ถึงเกลียดเธอขนาดนี้ล่ะ?

ซีหลินฟังเรื่องคร่าวๆ ก็เดาได้ว่าอาจจะมีคนเข้าใจผิดเรื่องที่เธอกับซ่งเว่ยหนานเปิดห้องพักที่โรงแรมวันนี้ เหมือนจะมีคนถ่ายภาพเธอกับเขาตอนเช็กอิน ซีหลินไม่แน่ใจรายละเอียดนอกจากนั้น เพราะเนื้อหาที่ถังซูหนี่ย์เล่าให้เธอฟังก็เน้นบรรยายคำด่ายอดนิยมที่คนด่าเธอ

ซีหลินกังวลว่าฮอตเสิร์ชครั้งนี้จะทำให้ซ่งเว่ยหนานเดือดร้อน กำลังจะวางสายเพื่อเข้าเว่ยต้าดูสถานการณ์ก่อน ว่าจะแก้ไขความเข้าใจผิดนี้อย่างไรได้บ้าง แต่ก็คิดถึงเงินหลายหมื่นค่ากำไลข้อมือที่ถังซูหนี่ย์แอบยักยอกไป ทั้งคำพูดเหมือนห่วงใย แต่เจตนาโทรมาเพื่อเยาะเย้ยทับถมเธอ ซีหลินก็คิดว่าปล่อยยัยคนนี้ไปเฉยๆไม่ได้ ไหนๆก็โทรมาแล้ว งั้นก็เคลียร์เรื่องเงินนี้ให้เสร็จไปเลย

ซีหลินแอบกดบันทึกบทสนทนาแล้วเริ่มพูด

"ซูหนี่ย์เธอจำได้มั้ยเมื่อวานฉันฝากให้เธอเอากำไลข้อมือหยกไปแลกเป็นเงินสด แล้วช่วยซื้อชุดกลับมาให้ฉันชุดหนึ่งน่ะ"

"หา เวลานี้เธอยังมาสนใจเรื่องชุดนี่อีกเหรอ ตอนนี้เธอกำลังโดนคนด่าหนักในเว่ยต้าเลยนะไซซี เธอไม่ทำอะไรสักอย่างเหรอ ถ้าคนเขาเชื่อว่าเธอเป็นโสเภณีขายตัวขึ้นมาจริงๆจะทำยังไง แล้วเป็นโสเภณีชั้นต่ำด้วยนะ ขายตัวที่โรงแรมจิ้งหรีดเล็กๆราคาค่าห้องไม่กี่ร้อย น่าอายจริงๆ"

"เรื่องนั้นฉันหาทางจัดการทีหลัง ตอนนี้ฉันคาใจเรื่องกำไลข้อมือหยกที่ฝากเธอไปมากกว่า"

"ก็แค่กำไลเก่าๆวงหนึ่งไม่ใช่เหรอ เธอจะสนใจทำไม ฉันว่าเธอรีบโพสต์เว่ยต้าเอาหลักฐานไปบอกให้คนในเน็ตรู้ดีกว่านะ ว่าแต่ว่าเธอมีหลักฐานหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่มีก็แย่แน่ๆเลยนะไซซี เพราะเรื่องที่เธอไปขายตัวเนี่ย คนเค้ามีรูปถ่ายเห็นหน้าเธอชัดเลยนะ"

ถังซูหนี่ย์ไม่สนใจเรื่องที่ซีหลินพยายามพูด จิตใจเธอยังหมกมุ่นอยู่กับเรื่องที่ซีหลินโดนด่าในฮอตเสิร์ช

ซีหลินไม่ไหลตามบทสนทนาที่ถังซูหนี่ย์ชักนำ เธอพูดเรื่องที่ตนเองต้องการต่อไป "ฉันจำได้เมื่อวาน เธอบอกว่าอยากให้ฉันแต่งตัวให้สวยเซ็กซี่ตรงข้ามกับเหลียงเยว่ซินเพื่อให้เหอยี่หานสนใจและเสียดาย พอฉันตกลงแต่ฉันไม่มีชุดแบบที่เธอคิดว่าเซ็กซี่พอ เธอเลยอาสาเอากำไลข้อมือหยกที่ฉันใส่ติดตัวอยู่ ไปแลกเป็นชุดใหม่ให้

ฉันลองตรวจดูแล้ว ชุดที่เธอเอากำไลหยกไปแลกมาให้ฉันเมื่อวาน ในเว็บออฟฟิเชียลของแบรนด์ ขายที่หนึ่งพันแปดร้อยเหรียญ และมีโปรโมชั่นลดราคาเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์อยู่ด้วยตอนนี้

ราคาที่เธอซื้อจริงๆก็คงจะไม่แพงจากนั้นมาก ฉันตีเป็นตัวเลขกลมๆสักหกร้อยเหรียญละกัน แต่สร้อยหยกที่ฉันฝากให้เธอไปแลกเป็นเงินให้ ราคาตอนที่ซื้อมาก็ตกไปที่สี่หมื่นห้าพันเหรียญแล้ว ต่อให้รีบขายจนโดนกดราคาแค่ไหน ราคาก็คงไม่ต่ำกว่าสี่หมื่น หักค่าชุดออกหกร้อยกับค่าคนกลางที่เธอเป็นธุระทำเรื่องให้ ก็เหลือเงินที่เธอต้องคืนฉันประมาณสามหมื่นเก้าพันเหรียญ เธอลืมคืนเงินให้หรือเปล่า เมื่อวานที่เอาชุดมาให้ ฉันค้นดูในถุงไม่เห็นเงินทอนเลย"

"เรื่องเล็กๆอย่างเงินไม่กี่หมื่นเธอจะสนใจทำไม ฉันว่าเธอรีบหาทางแก้ไขฮอตเสิร์ชตอนนี้ดีกว่านะ" ถังซูหนี่ย์พยายามเบี่ยงประเด็น

"หรือเธอไม่สะดวกเอาเงินมาคืนฉันงั้นเหรอ" ซีหลินทำน้ำเสียงแปลกใจไร้เดียงสา

"เงินน้อยนิดแค่นั้น ถ้าว่างฉันจะเอาไปคืนให้ แต่ตอนนี้ฉันอยากให้เธอสนใจฮอตเสิร์ชนี่ก่อนไง"

"ฮอตเสิร์ชอะไรนี่ฉันหาทางออกเอง แต่เรื่องเงินฉันอยากให้เธอคืนเงินให้ฉันก่อน ในเมื่อมันเป็นเงินแค่เล็กน้อย เธอจะอิดออดไม่คืนให้ฉันทำไม

เอาเถอะ ถ้าเธอไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร ฉันเล่นเน็ตเมื่อกี้เจอว่า พรุ่งนี้คุณพ่อของเธอมีเปิดงานนิทรรศการภาพเขียนพู่กันรวมกับศิลปินอื่นๆอีกหลายคนไม่ใช่เหรอ ถ้าเธอไม่สะดวกโอนเงินมาให้ฉันวันนี้ งั้นวันพรุ่งนี้ฉันจะลองไปถามจากคุณลุงถังก็ได้"

"เธอว่าอะไรนะ! เธอจะไปทวงเงินกับพ่อของฉันที่งานนิทรรศการวันพรุ่งนี้งั้นเหรอ!!" ถังซูหนี่ย์ตะคอกออกมาอย่างลืมตัว

ซีหลินยิ้มเย็น แล้วแกล้งตอบอย่างไร้เดียงสา

"ก็เงินไม่กี่หมื่นเองนี่นา ในเมื่อเธอไม่สะดวกโอนคืนให้ฉัน ฉันไปขอคืนจากคุณลุงก็ไม่มีอะไรแปลกไม่ใช่เหรอ"

ถังซือเสียนพ่อของถังซูหนี่ย์เป็นศิลปินนักวาดอักษรพู่กันที่พอจะมีชื่อเสียงในวงสังคมเมืองB เขาชอบทำตัว เป็นบัณฑิตผู้สูงส่ง รักหน้ายิ่งกว่าชีวิต ถ้าถูกเธอทวงเงินกลางที่ชุมชนต้องทำให้เขาอับอายมากแน่นอน แล้วคนที่เขาจะไประบายความโกรธใส่ภายหลังก็คงไม่พ้นคนต้นเรื่องอย่างถังซูหนี่ย์ผู้เป็นลูกสาว

พวกเขาจะทะเลาะอะไรกันลับหลังซีหลินไม่สนใจหรอก ที่เธอสนคือต้องการเงินตัวเองคืนมาเท่านั้น

"นี่เธอคงสิ้นไร้ไม้ตอกแล้วจริงๆสินะไซซี แค่เงินไม่กี่หมื่นนี้เธอก็ยังคิดมาทวงคืนจากเพื่อนสนิทที่ดีกับเธอมาตลอดอย่างฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย" พอเอาพ่อผู้เข้มงวดของเธอมาขู่ ถังซูหนี่ย์ก็โมโหมาก

"ฉันว่าคนสิ้นไร้ไม้ตอกน่าจะพวกที่เอาเงินคนอื่นไปแล้วไม่ยอมคืน อ้างโน่นอ้างนี่ ทำเป็นพูดว่าเงินเล็กน้อยแค่นี้ แต่ทำยังไงก็ไม่ยอมคืนเงินมากกว่านะ เธอรู้จักคนพวกนั้นบ้างหรือเปล่าซูหนี่ย์ ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังเจอเข้าคนหนึ่งล่ะ" ซีหลินตอบกลับด้วยน้ำเสียงคมกริบ

"สรุปว่าเธอจะคืนเงินให้ฉันวันนี้ หรือให้ฉันไปคุยกับคุณลุงถังพรุ่งนี้ ถ้าเธอไม่รีบคืนมาฉันก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับคุณลุงวันพรุ่งนี้บ้าง อ่าจริงด้วยฉันกำลังติดฮอตเสิร์ชอยู่นี่นา ถือโอกาสที่คนกำลังสนใจเรื่องของฉัน ไปโพสต์เล่าเรื่องฝากเพื่อนซื้อเสื้อราคาหกร้อยเหรียญด้วยกำไลหยกราคาสี่หมื่นห้าลงไป แล้วแท็กหาเธอกับลุงถังสักหน่อย ไม่รู้ว่าจะมีคนกี่ล้านคนที่ได้อ่านเรื่องนี้เนอะ!"

"หลี่ซีหลิน นี่เธอ!"

"ฉันให้เวลาเธอสิบนาที ถ้าอีกสิบนาที ฉันไม่เห็นเงินสามหมื่นเก้าพันเหรียญในบัญชี ฉันโพสต์เรื่องนี้ลงเน็ตแน่!"

เมื่อพูดจบแล้วซีหลินก็กดตัดสายไปด้วยความหงุดหงิด เพื่อนเจ้าของร่างแต่ละคนนี่ดีจริงๆ คนหนึ่งก็เหลียงเยว่ซิน ทั้งชาเขียวทั้งบัวขาว ทั้งแย่งแฟนทั้งวางแผนกลั่นแกล้งลับหลัง อีกคนก็ถังซูหนี่ย์ที่มีแต่ความอิจฉาริษยา คอยมาเหยียบย่ำซ้ำเติมทุกครั้งที่มีโอกาส คบคนพวกนี้มาได้ตั้งนาน ไม่เอะใจเลยหรือไงว่าพวกเขาไม่มีความหวังดีให้เธอ