บทที่ 701 ขอบคุณเรื่องชามหยก
“ข้าไม่คิดจะเข้าร่วมกับเรื่องนี้ น้ำแห่งชีวิตข้าก็จะไม่นำไป เจ้าไม่ต้องมาวางแผนกับข้า สมองเจ้าไม่ดีเท่าข้า” อินเยวี่ยเอ่ยอย่างสงบนิ่ง
“ว่าไปก็จริง เช่นนั้นเจ้าเอาน้ำแห่งชีวิตไปเถอะ” จินเฟยเหยายิ้ม โบกมือให้อย่างใจกว้าง
อินเยวี่ยมองนางแวบหนึ่ง ในที่สุดท่านั่งตัวตรงมาตลอดก็ผ่อนคลาย เขาพิงเก้าอี้ดื่มชาเงียบๆ คนทั้งสองดื่มชาอย่างสงบแบบนี้ ไม่ได้พูดถึงเรื่องเมื่อครู่อีกสักประโยค
ผ่านไปครู่หนึ่ง อินเยวี่ยพลันเอ่ยปาก “สภาพของโลกตู้เทียนในตอนนี้ตรงกับใจของข้าพอดี พวกเจ้ารู้สึกว่ามันรกร้างว่างเปล่า ข้ากลับรู้สึกว่าดียิ่ง”
“ข้าเข้าใจได้ อย่างไรเสียเจ้าก็อาศัยอยู่ในโลกวิญญาณน้ำพุเหลืองมานาน เห็นสภาพของโลกตู้เทียนย่อมรู้สึกใกล้ชิดสนิทสนม หรือว่าเจ้าไม่ต้องการหญ้าวิญญาณ มีหญ้าวิญญาณจะดีกว่า” จินเฟยเหยาตอบ ไม่รู้สึกว่าคำสนทนาระหว่างพวกเขาน่าเบื่อเลยสักนิด
คำสนทนาระหว่างคนทั้งสองขาดหายไปอีก อินเยวี่ยเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ในที่สุดก็เอ่ยว่า “ข้าไม่คิดจะฟื้นฟูโลกวิญญาณน้ำพุเหลือง ข้าอยากเห็นมันเป็นแบบนี้”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com