0362 สำนักหลิงเถี่ยว

บทที่ 362 สำนักหลิงเถี่ยว

ทั้งสองคนเปลี่ยนสถานที่และเริ่มตรวจสอบป้ายหยก ในแผ่นหยกจดบันทึกสิ่งของที่ซื้อมาได้อย่างชัดเจน ดูทั้งแต่ต้นจนจบรอบหนึ่งก็ไม่พบหนังสุกรผีเสื้อหยก สุดท้ายก็เห็นจดบันทึกไว้ด้านล่างบรรทัดเดียวว่า ‘สุกรผีเสื้อหยกสิบแปดตัวและหนังสุกรสิบเอ็ดชิ้นถูกส่งไปหลังภูเขา’

“เอ๋? ส่งไปหลังภูเขาแล้ว หลังภูเขาของสำนักหลิงเถี่ยวเป็นสถานที่กักขังฮุ่นตุ้นมิใช่หรือ เห็นที่จดบันทึกลงบนนี้ ดูเหมือนสุกรผีเสื้อหยกยังมีชีวิตอยู่” จินเฟยเหยาสงสัยอยู่บ้าง สุกรผีเสื้อหยกใช้ได้แค่หนังมิใช่หรือ เอาตัวที่มีชีวิตกลับมาทำไม?

“ตอนนี้จะทำอย่างไร?” ปู้จื้อโหยวสอบถาม

“จะทำอย่างไรได้ ข้าต้องได้หนังสุกรผีเสื้อหยกมาไว้ในมือ” จินเฟยเหยาแน่ใจในการตัดสินใจของตนเองและมองปู้จื้อโหยว “เจ้าบอกว่ามีเรื่องต้องไปจัดการมิใช่หรือ หรือว่าจะตามข้าไปสำนักหลิงเถี่ยว?”

“ข้าอยากไปพบคนของสำนักฟ้า แต่ถ้าไปตรงๆ ผู้อื่นต้องไม่ยอมให้ข้าเข้าประตูใหญ่แน่ ตามเจ้าไปไม่แน่ว่าอาจมีโอกาสได้รู้จักคนของสำนักฟ้า ถึงตอนนั้นการเจรจาจะง่ายขึ้น” ปู้จื้อโหยวครุ่นคิดและตัดสินใจไปสำนักหลิงเถี่ยวสักครา