Season 0 Episode 2 The Journey Starts

ในระหว่างการเดินทางไปยังนิคมที่ใกล้ที่สุด

โมโมเอะ,ไอริสและโทโมเอะกำลังเดินทางผ่านย่านรามคำแหงในกรุงเทพเพื่อตเรียมตัวไปยังนิคมที่ใกล้ที่สุดเพื่อไปพักผ่อน

"นี่ไอริส ฉันสงสัยนะว่าถ้าฉันไปแตะจุดเซฟ มันจะถูกคอรัปต์ไหม"โมโมเอะถามไอริสด้วยความสงสัยเรื่องจุดเซฟเพราะตอนนี้สถานะของเธอคือมอนสเตอร์ไม่ใช่เพลเยอร์แล้ว

"มันก็น่าจะมีโอกาศแหละแต่ระบบโลกยังระบุว่าเธอยังเป็นเพลเยอร์อยู่นะ ยูนะ"ไอริสตอบโมโมเอะแล้วพวกเขาทั้ง 3 คนก็มองบนฟ้าแล้วเห็นฝูงปลาซาร์ดีนเวทย์จำนวนมากกำลังบินอยู่บนท้องฟ้า

"พวกปลาซาร์ดีนเวทย์พวกนี้น่าจะพอทำเป็นอาหารอย่างง่ายได้ล่ะมั้ง"โทโมเอะพูดด้วยความหิวแล้วเธอก็ทำการเลือกซิสเต็มสกิลที่ชื่อว่า Ice(น้ำแข็ง)

ก่อนที่เธอจะยิงน้ำแข็งเป็นเส้นยาวแช่แข็งปลาซาร์ดีนบินได้เหล่านั้นมาไว้เป็นเสบียงและเก็บเข้าไปในช่องเก็บของในตัว

หลายนาทีต่อมา

พวกโมโมเอะได้เดินทางมาจนถึงนิคมขนาดใหญ่ในย่านรามคำแหงที่ชื่อนิคมรามคำแหงซึงมีผู้คนอยู่จำนวนมากซึ่งตั้งอยู่ในเขตรอบมหาวิทยาลัยรามคำแหงเดิม

'เอาล่ะพวกเราน่าจะเอาปลาซาร์ดีนเวทย์แช่แข็งไปขายนะ เพราะเห็นว่ามันน่าจะทำน้ำปลาได้ดี"ไอริสบอกทุกคนแล้วพวกเขาทั้ง 3 คนก็เดินเข้าไปในนิคมรามคำแหงทันที

ภายในนิคมรามคำแหง

ไอริสได้เปิดช่องเก็บของของตัวเองไปวางในเขตโซนค้าขายแล้วเอาอาหารกระป๋องจากช่วงก่อนหายนะอย่างปลาซาร์ดีนกระป๋อง,เงาะกระป๋อง,ทูน่ากระป๋องไปวางในโซนที่ว่างในเขตจลาด

"นี่ไอริส ทำไมนายต้องขายอาหารกระป๋องด้วยล่ะ เดี๋ยวพวกเราไม่มีอะไรทานระหว่างเดินทางต่อนะ"โมโมเอะถามไอริสเรื่องอาหารกระป๋องที่เขาขายแล้วโทโมเอะก็เอาปลาซาร์ดีนเวทย์แช่แข็งมาวางขายเช่นกัน

"ยูนะ เธอลืมแล้วเหรอว่าอาหารกระป๋องกับอาหารแห้งส่วนใหญ่ถูกทำให้สภาพคล้ายเกมแนวเอาชีวิตรอดดังนั้นพวกมันไม่เสียหรอกแถมหาง่ายมากด้วย ถ้าเราขายพวกเรารวยเลยนะ เพราะพวกมันไม่มีใครผลิตแล้ว"ไอริสบอกโมโมเอะเรื่องอาหารกระป๋องและก็มีคนมาซื้อสินค้าจำนวนมากจนทำให้ตอนนี้ไอริสและโทโมเอะต่างได้เงินมาประมาณ 5000 G เพียงแค่ไม่กี่นาที

ก่อนที่พวกเขาทั้ง 3 คนจะเดินทางต่อไปยังเขตอื่นต่อไปทันทีแต่กระนั้นโมโมเอะก็เห็นเด็กชายหญิงจำนวนมากกำลังเล่นของเล่นไทยโบราณอย่างม้าก้านกล้วยอย่างสนุกสนานจนทำให้เธอนึกถึงอดีตในช่วงก่อนวันมหาวิบัติ

"นี่ไอริส ฉันนึกถึงอดีตก่อนวันมหาวิบัติที่พวกเรายังเป็นแค่คนธรรมดาอยู่เลยน่ะ"โมโมเอะบอกไอริสเรื่องชีวิตในช่วงก่อนวันมหาวิบัติและเธอก็เห็นเสาสีเงินขนาดใหญ่ที่มีปุ่มรูปคล้ายฟล็อปปี้ดิสก์สีเขียวและมันคือจุดเซฟและก็เอามือไปแตะที่เสานั้นจนมันเริ่มเปลี่ยนสีจากสีเขียวเป็นสีม่วงทีละนิดๆ

"ยูนะ นายกำลังจะล่อพวกมอนสเตอร์มาโจมตีนิคมแห่งนี้นะ"ไอริสบอกโมโมเอะแล้วเขาก็เอามือมาแตะที่จุดเซฟจนกลับเป็นปกติ

ก่อนที่พวกเขาทั้ง 3 คนจะเตรียมตัวเดินทางต่อไปทันทีโดยที่โทโมเอะดูมินิแมพว่าสถานทีต่อไปที่พวกเขาจะไปถึงคือที่ไหน

"อีก 10 กิโลเมตร พวกเราจะเจอป่าแฮปปี้แลนด์ที่เต็มไปด้วยเหล่ามอนเตอร์ประเภทแมลงจำนวนมหาศาล"โทโมเอะบอกทุกคนเรื่องสถานที่พวกเขาจะไปถึง

"น่าสนใจดีนี่"ไอริสพูดด้วยความดีใจแล้วพวกเขาก็เดินทางต่อจากย่านรามคำแหงของกรุงเทพทันที

หลายชั่วโมงต่อมา

พวกโมโมเอะได้เดินทางมาจนถึงเขตที่เรียกว่า Bangkok Wastes(ทุ่งร้างบางกอก) ที่แทบจะไม่มีสิ่งมีชีวิตอะไรอยู่เลยนอกจากหนูทะเลทราย,จิ้งจอกทะเลทรายและสัตว์ทะเลทรายชนิดต่างๆไม่ว่าจะเป็นแมงป่อง,งูทะเลทราย.ผึ้งทะเลทรายเป็นต้น

"นี่ฉันรู้สึกว่าตัวเองจะละลายแล้วนะ"โมโมเอะบอกกับเพื่อนๆของเธอเพราะแถวนี้มันร้อนสุดๆจนสไลม์อย่างเธอทนสภาพอากาศไม่ไหว

"สไลม์มีข้อเสียคือร้อนเกินไปก็ตาย หนาวเกินไปก็ตาย และถ้าโดนพิษก็มีโอกาศตายได้"ไอริสพูดแล้วพวกเขาก็ทำการตั้งแคมป์กลางทะเลทรายแห่งนี้ทันที