0345 คนที่ถูกเลือกโดยสวรรค์

ตอนที่ 345 คนที่ถูกเลือกโดยสวรรค์ 

ตลอดทาง นักเรียนฝึกหัดหลายคนได้รู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในกรมบังคับกฎ 

ผู้คนต่างพูดคุยกระซิบกระซาบ เฝ้ามองดูซูเซี่ยเอ๋อจากระยะไกล 

ในแววตาที่มองซูเซี่ยเอ๋อ นอกเหนือไปจากร่องรอยริษยาแล้ว มันยังแฝงไว้ซึ่งความกลัวอยู่หลายส่วนอีกด้วย 

ที่ใดก็ตามที่ซูเซี่ยเอ๋อเดินมาถึง ผู้คนจะรีบหลีกทางให้เธอทันที 

“ขอบคุณ” 

รอยยิ้มแขวนอยู่บนใบหน้าของซูเซี่ยเอ๋อ ปากเอ่ยแสดงความปรารถนาดีต่อเหล่าคนที่เปิดทางให้เธอ 

เมื่อผู้คนเหล่านั้นเห็นทัศนคติของเธอ ก็บังเกิดความคิดในจิตใจที่แตกต่างกันออกไป 

อย่างน้อยการแสดงท่าทีว่าเป็นศัตรูก็ถูกปิดซ่อนเอาไว้ พวกเขาไม่กล้าที่จะแสดงมันออกมาโดยตรงต่อหน้าซูเซี่ยเอ๋อ 

ซูเซี่ยเอ๋อเดินกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง  

และประตูก็ถูกปิดลง 

ซูเซี่ยเอ๋อคุกเข่าลงบนเตียง เอนอิงหัวตัวเองพิงกับผนังข้างๆ อย่างแผ่วเบา 

หยาดน้ำตาหยดลงจากใบหน้าเธอ ร่วงลงบนผ้าปูที่นอน 

“ขอโทษนะ...ฉิงซาน ฉันเสียหนังสือที่นายได้ให้ไว้ไปแล้ว...” 

เธอร้องไห้อยู่สักพัก ก่อนจะปาดน้ำตาออก 

ตามด้วยเส้นผมเส้นหนึ่งที่เคลื่อนออกมาจากปากเธอและตกลงบนเตียง 

และผมเส้นนั้นก็แปรสภาพเปลี่ยนเป็นแหวน 

“สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง” ซูเซี่ยเอ๋อเอ่ยถาม 

แหวนในมือเธอตอบกลับมาว่า “คลื่นความผันผวนชีวิตของพวกเธอได้หายไปแล้ว” 

“คุณคิดว่ามันจะมีช่องโหว่ในแผนนี้หรือเปล่า?” ซูเซี่ยเอ๋อถาม 

“สมุดบันทึกการศึกษาของแม่คุณที่ถูกหยิบขึ้นมาอ่านโดยจอมมาร มันถูกดึงออกมาจากวิชาเรียนสามสิบวิชาในห้องสมุด ตัวสมุด กระดาษ และร่องรอยขีดเขียนล้วนถูกผลิตด้วยนาโนเทคโนโลยีล่าสุด และวัสดุที่สลายตัวในระดับจุลภาค ส่งผลให้มันดูไม่แตกต่างกันจากกระดาษที่ถูกทิ้งไว้มานานหลายทศวรรษ ดังนั้นมันจึงไม่สมควรที่จะมีช่องโหว่ใดๆ” 

ซูเซี่ยเอ๋อผ่อนคลายลง และเอื้อมมือออกไปสัมผัสในความว่างเปล่า 

ม้วนคัมภีร์สีเลือดปรากฏขึ้นในมือของเธอ 

นี่คือสิ่งที่อาวุโสบังคับกฎมอบมันให้แด่เธอเป็นรางวัล 

ไม่นาน หลังจากที่มาถึงเกาะหมอก ตัวเธอเองก็ได้รับคัมภีร์เทียนซวนอย่างเป็นทางการเสียที 

และมันยังเป็นม้วนคัมภีร์ของท่านอาวุโสบังคับกฎอีกด้วย! 

หากเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป ก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าจะมีคนอิจฉาตาร้อนเธอมากขนาดไหน 

ซูเซี่ยเอ๋อคลี่ม้วนคัมภีร์อย่างระมัดระวัง 

นี่คือม้วนคัมภีร์ที่มีลวดลายเป็นเอกลักษณ์ 

ภายในม้วนคัมภีร์ มีรูปวาดของนางฟ้าในชุดคลุมสีขาว 

ดวงตาของนางฟ้านั้นว่างเปล่า และท่าทีการแสดงออกก็แข็งทื่อราวกับท่อนไม้ 

ใกล้กับหัวของนางฟ้า มีเงาดำจำนวนนับไม่ถ้วนลอยล่องอยู่ 

ในส่วนล่างของม้วนคัมภีร์ มีตัวอักษรขนาดเล็กถูกขีดเขียนเอาไว้สองบรรทัด 

“ช่วงเวลาว่างเปล่าของทวยเทพ” 

“คำอธิบาย: เมื่อศัตรูเตรียมที่จะทำการโจมตีขั้นร้ายแรง สติอารมณ์และสภาวะจิตใจของศัตรูจะตกอยู่ในสถานะว่างเปล่าเป็นเวลาสามวินาที” 

สีหน้าของซูเซี่ยเอ๋อแสดงออกถึงความสุข 

หากตัดสินจากความรู้และประสบการณ์ที่เธอเข้าใจ นี่คือม้วนคัมภีร์ที่จะสามารถพลิกสถานการณ์ได้นับครั้งไม่ถ้วน 

และที่สำคัญกว่านั้นก็คือ รูปแบบของม้วนคัมภีร์นี้เป็นนางฟ้า เห็นได้ชัดว่ามันหมายถึงผู้ฝึกสอนยี่ชา 

อาวุโสบังคับกฎอย่างไรก็คืออาวุโสบังคับกฎ หลังจากทั้งหมดนี้ เขาเองก็คงจะสังเกตเห็นถึงบางสิ่ง 

ซูเซี่ยเอ๋อเก็บม้วนคัมภีร์อย่างระมัดระวัง จากนั้นเธอก็หันไปมองหน้าต่างสถานะในจินตนาการบนสายตาของเธอ 

นี่คือระบบของเธอ 

บนหน้าต่างสถานะ  ภารกิจแรกที่บอกให้เธอเอาชีวิตรอดได้เสร็จสมบูรณ์ 

เธอประสบความสำเร็จในการเอาชีวิตรอด และได้รับรางวัลเป็น ‘ตัวตนใหม่’ 

ในโลกใบนี้ พ่อแม่ของเธอคือผู้เสียสละชีวิตเพื่อเกาะหมอก และเธอเป็นเด็กกำพร้าที่ล่องลอยอยู่ภายนอก 

นี้คือการเขียนทับประวัติศาสตร์ที่ได้รับการยอมรับจากกฎของโลก เอกสารข้อมูลหรือหลักฐานที่เกี่ยวข้องทั้งหมดล้วนสามารถพิสูจน์ได้ 

นี่คือตัวตนใหม่ที่ซูเซี่ยเอ๋อได้รับมา 

สำหรับภารกิจที่สอง มันยังไม่ปรากฏขึ้นจนถึงขณะนี้ 

ระบบยังคงเงียบ 

ซูเซี่ยเอ๋อมองไปยังหน้าต่างสถานะในจินตนาการและถอนหายใจออกมา “ระบบเอ๋ยระบบ เมื่อไหร่คุณจะตอบรับคำของฉันสักที” 

‘ติ๊ง!’ 

จู่ๆ ระบบก็ตอบรับคำเธออย่างกะทันหัน 

“ระบบได้ทำการสร้างอัตลักษณ์ตัวตนใหม่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับคุณ ดังนั้นมันจึงได้ใช้พลังงานทั้งหมดที่มีออกไป” 

“ขอให้ผู้เล่นโปรดระวังตัวด้วย เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ได้ถูกรับรู้จากผู้ทดสอบอีกคนหนึ่งแล้ว และเธอกำลังโกรธมาก” 

“เธอยังคงต้องการที่จะสังหารคุณ” 

ในหัวใจของซูเซี่ยเอ๋อคับข้องใจยิ่งนัก 

“ฉันรู้แล้วว่าคนคนนั้นคือผู้ฝึกสอนยี่ชา แต่ทำไมเธอถึงต้องการฆ่าฉัน?” ซูเซี่ยเอ๋อเอ่ยถามด้วยความสับสน 

“เพราะเพียงคุณตาย เธอก็จะมีสิทธิ์ที่จะครอบครองทั้งระบบแต่เพียงผู้เดียว” 

“ทำไมกัน?” ซูเซี่ยเอ๋อโพล่งออกมา 

นี่มันเป็นปริศนา...เป็นความลึกลับที่เธอไม่สามารถแก้ได้ 

เธอไม่เคยรู้จักอีกฝ่าย แต่อีกฝ่ายกลับต้องการที่จะฆ่าเธอ 

ระบบตอบกลับไปว่า “นอกเหนือไปจากคนในโลกเกาะหมอก ทุกๆ คนที่มาจากโลกอื่น จะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถใช้พลังของเทียนซวนเพื่อสร้างระบบคำสั่งใหม่ในโลกเดิมของพวกคนเหล่านั้นได้” 

“สรุปง่ายๆ ว่าถ้ามีฉันคอยควบคุมคุณอยู่ด้วย เธอก็จะสูญเสียคุณสมบัตินี้ไป ถูกต้องไหม?” 

“นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น” 

“เธอมาจากโลกเดียวกันกับฉัน...” ซูเซี่ยเอ๋อกลายเป็นว่างเปล่า 

ในจอสายตา ตัวอักษรเล็กๆ เริ่มที่จะปรากฏขึ้นบนหน้าต่างสถานะ 

“ตอนนี้ ถึงเวลามอบหมายภารกิจที่สองแล้ว” 

“ชื่อภารกิจ: บุคคลที่สวรรค์แต่งตั้ง” 

“วัตถุประสงค์ภารกิจ: ผู้เล่นจะต้องกลายเป็นผู้ทดสอบเพียงหนึ่งเดียว” 

“อธิบายหนึ่ง: ในสองผู้ทดสอบ จะมีผู้เล่นเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่จะสามารถเป็นเจ้าของระบบได้”

 “อธิบายสอง: หากผู้เล่นออกจากเกาะหมอก เขาหรือเธอจะถูกกำจัดทันที และจะไม่สามารถเชื่อมต่อกับระบบได้อีกต่อไป” 

ซูเซี่ยเอ๋ออ่านคำอธิบายภารกิจ และหายไปในห้วงความคิด 

ผู้ฝึกสอนยี่ชาต้องการที่จะฆ่า 

เพราะอย่างนั้นตอนนี้ สันนิษฐานว่าเธอก็น่าจะได้รับภารกิจนี้ด้วยเช่นกัน 

เราจะสามารถรับมือกับผู้ทดสอบที่เป็นถึงผู้ใช้เทคนิคเทียนซวนแสนอันตราย แถมยังทรงพลังจนน่าหวาดกลัวเช่นนี้ได้อย่างไร? 

คืนนี้ฉันพึ่งจะพิสูจน์ว่าตนเป็นผู้บริสุทธิ์ และออกมาจากกรมบังคับกฎอย่างสบายๆ 

อาวุโสบังคับกฎยังให้ความสนใจในตัวเธอ ถึงขั้นหยิบยื่นม้วนคัมภีร์ของตนเองให้! 

อย่างไรก็ตามนี่มันก็แค่ในระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่อาวุโสบังคับกฎจะให้ความสนใจกับตัวเธอ ซึ่งเป็นเพียงบุคคลไม่สำคัญได้ตลอดเวลา 

เธอจะต้องเข้าร่วมการทดสอบฝึกหัดในทันที... 

ซูเซี่ยเอ๋อครุ่นคิดอยู่นาน สุดท้ายจึงเอ่ยถามออกไป “ฉันจะสร้างความประทับใจแก่อาวุโสบังคับกฎได้อย่างไร?” 

คราวนี้ ระบบไม่ได้เอ่ยตอบกับเธอ 

“จากการวิเคราะห์การแสดงออกทางใบหน้า คำพูด และท่าทางของเขา เห็นได้ชัดว่าเขามีความสนใจในตัวคุณ” แหวนตอบแทน 

ซูเซี่ยเอ๋อเอ่ยถาม “อาวุโสบังคับกฎเป็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดในเกาะนี้หรือเปล่า?” 

“จากการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึกอย่างครอบคลุม รวมกับเอกสารสองร้อยเจ็ดสิบฉบับในห้องสมุด และการวิเคราะห์เหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์กว่าหนึ่งพันสี่ร้อยเก้าสิบหกเหตุการณ์ ได้ข้อสรุปว่า: อาวุโสบังคับกฎคือหนึ่งในสี่ตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดบนเกาะ” 

“จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของเขาคือ ความอ่อนไหวทางด้านอารมณ์ และเป็นคนที่มักจะคิดถึงช่วงเวลาในอดีต” 

“ดูเหมือนว่าแผนการของเราจะไม่มีอะไรผิดปกติ เพียงแต่ผิดพลาดในด้านเวลาก็เท่านั้น” ซูเซี่ยเอ๋อกล่าว 

เพื่อต่อสู้กับโชคชะตา และได้รับความแข็งแกร่งมา ตัวเธอเองจะต้องพยายามหาหนทางที่จะได้เป็นนักเรียนของอาวุโสบังคับกฎให้จงได้ 

แต่แล้วเรื่องของผู้ฝึกสอนยี่ชาล่ะ? จะทำอย่างไรดี? 

ทันใดนั้นเอง จู่ๆ แหวนก็พูดออกมาว่า “ตามความรู้ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับเกาะหมอกในทุกวันนี้ บ่งบอกชัดเจนว่าถ้าฉันยังคงอยู่ แผนของคุณอาจจะถูกตรวจพบโดยเหล่าอาจารย์ที่แข็งแกร่ง” 

ซูเซี่ยเอ๋อพยักหน้าอย่างเงียบๆ 

แหวนกล่าว “ซูเซี่ยเอ๋อ คงถึงเวลาที่จะต้องกล่าวคำอำลาแล้ว ฉันคงต้องทำลายตัวเอง เพื่อที่จะทำให้กลยุทธ์ของคุณประสบความสำเร็จ...” 

ซูเซี่ยเอ๋อเผยอปากขึ้น แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา 

เธอไม่สามารถหลั่งน้ำตาออกมาได้อีกแล้วในวันนี้ 

“โปรดจดจำเอาไว้ ว่าฉันคือผลผลิตร่วมกันระหว่างใต้เท้ากู่ฉิงซานและเทพธิดากงเจิ้ง...แหวนนาโน” 

แหวนยังคงเปล่งเสียงอย่างต่อเนื่อง 

“ฉันคงต้องออกตามหาสถานที่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับคุณเพื่อทำลายตัวเอง ลาก่อน” 

ขณะที่แหวนกำลังเปล่งเสียง มันก็ตกจากเตียงของซูเซี่ยเอ๋อ และกลิ้งตัวออกไปจากห้อง 

ไม่นานนักมันก็ไปถึงประตูทางเข้า 

ซูเซี่ยเอ๋อนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆ เฝ้ามองแหวนลอดประตูแล้วหายลับไป 

มันจากไปแล้ว 

ครั้งแรกก็หนังสือเทคนิคฝึกยุทธ คราวนี้ก็เป็นแหวนนาโน สิ่งต่างๆ ของกู่ฉิงซานจากเธอไปทีละชิ้น ทีละชิ้น 

พวกมันทั้งหมดจากไปเพื่อปกป้องเธอ ทำให้เธอมีชีวิตรอดอยู่ต่อไป 

เห็นได้ชัดว่า แม้เธอจะไล่ล่าออกตามหาความแข็งแกร่ง ด้วยทุกวิธีและหนทาง แต่ก็ยังไม่อาจเก็บรักษาของดูต่างหน้าของเขาไว้ได้อยู่ดี 

ซูเซี่ยเอ๋อกัดริมฝีปากตน จนเลือดไหลซิบลงมา 

ทันใดนั้นเธอก็ยกมือขึ้นปาดเลือดที่คาง และใช้นิ้วที่มีเลือดติดสอดเข้าไปในปากเพื่อลิ้มรสชาติของมัน 

กลิ่นฉุนคล้ายสนิม ผสานไปกับกลิ่นคาวของเลือด 

ความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน ค่อยๆเข้ามาแทนที่การร่ำไห้และน้ำตา 

‘ยี่ชา ตั้งแต่ที่แกต้องการจะครอบครองระบบแต่เพียงผู้เดียว ฉันนี่แหละจะเป็นคนทำให้แกจากไปตลอดกาลเอง’

………………..………………..