Chapter 40

"Please forgive me," Pagmama kaawa ni Zaiu at halos lumuhod na sa akin at mangiyak ngiyak upang mapatawad ko.

Iniwas ko ang aking tingin at gustong matuwa sa ginagawa nya, pero hindi pa naman ako gaano kasama. Iniisip kung ipapatayo ko ba sya o hahayaan lang syang lumuhod sa harapan ko.

"Stand up," Simpleng sambit ko ngunit hindi ito sumunod, kasabay ng pag tulo ng luha nya ay halos halikan nya ang paa ko dahil sa kaka tungo nya.

Napalunok ako ng makita ang kalagayan nya, halos naka tali ang paa nito at halos mamayat dahil sa problemang dinadala nya. Hindi ko natiis at umupo ako upang pantayan sya.

"I already forgive you, but it doesn't mean na madali lang din maibabalik ang tiwala ko sayo na nasira mo." Sa totoo lang ay mahirap magpatawad, lalo na kung hindi ka tanggap tanggap ang ginawa nya sa akin noon.

Nang dahil sa kanya ay nagkalayo kami ng taong mahal ko, at nag hirap ng ilang taon at itinago nito ang nararamdaman sa akin. Parehas kaming nag hirap at hanggang sa nasanay ay tinanggap na lang namin iyon dahil tapos na rin naman.

Hindi ko rin maiwasan magpa salamat sa kanya. Kundi dahil doon ay mananatili kaming maging mahina at hindi marunong lumaban. Natuto kaming lumaban at maging matapang. Lahat ng pinagdaraanan namin ay nalagpasan nang dahil sa kanya.

"Next time when I'm here. I don't want to see your crying face again. Do you understand?" Tumango ito at bigla akong niyakap. Hinayaan ko lang sya at sinyenyasan ang mga bantay na hayaan na lang.

Hindi ko sya nayakap pabalik at tulala lamang ako, ramdam ko ang pamamasa ng balikat ko nang dahil sa iyak nya. At paulit ulit na nagpapasalamat.

Sino nga ba ako para hindi magpatawad? Tao lang din naman ako at marunong magpatawad sa lahat. Handang kalimutan ang aking galit para sa kanya, ngunit hinding hindi na mawawala pa ang sakit na ginawa nya sa amin.

Paglabas ko ay agad na tumakbo si Raven papunta sa akin at niyakap ako.

"Are you okay, Mommy?" Tumingin ako sa mga magagandang mata nito.

"Yes, Baby. Your Mom is Okay." Ngiti ko sa kanya at ginulo ang buhok nito.

Natanaw ko si Daven na naglalakad palapit sa amin habang nakangiti. Niyakap nya ako agad kasabay ang anak namin.

"Let's go, I have a plans tonight." Kumunot ang noo ko ngunit hindi nito sinabi kung ano man iyon.

I shrugged my shoulders and looked at my son. I was surprised because he was looking at me and smiling widely.

"Weird," Bulong ko sa aking sarili na hindi maririnig ng dalawang lalaki na kasama ko.

Gabi na nang magising ako dahil na rin sa tawag ng cellphone ko.

"Hello?" Inaantok pa na sambit ko, napakunot ang noo ko ng may narinig akong ingay sa kabilang linya.

"Hey! Kumilos kana at mag ayos! Kung hahanapin mo ang mag ama mo ay nauna na sila, See you at 7 pm!" Agad pinatay ni Krisha ang tawag kaya naman nag taka ako.

Paglingon ko sa wall clock ay 6:30 na nang gabi kaya naman kumilos na ako upang maligo at mag ayos.

I wear an off shoulder black dress with glitters. Hanggang tuhod lang ang haba noon, habang nag sandals naman ako ng silver. Kinulot ko ang dulo ng buhok ko bago nag lagay ng light make up.

Nanood pa ako sa YouTube dahil hindi ko naman ugali ang mag ayos. Sinuot ko na rin ang relo at kwintas bago ko kinuha ang shoulder bag na black at umalis.

Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Nasalubong ko ang mga magagandang ngiti ng kaibigan ko.

"Buti naman at hindi ka na-late. Nako!" Pabebeng sambit ni Krisha at tiningnan pa ako mula ulo hanggang paa.

"Ganda mo ngayon, Sister-In-Law," Papuri nya sa akin sabay irap. Hindi na talaga maiiwasan ang minsang pagiging ma attitude nya simula ng magka anak sya.

"Welcome, Desiree. Your love is waiting for you." Kindat naman ni Irish.

"This way Please." Natawa ako pati ang iba ng magsalita si Chloe.

"Are you ready?" Kinabahan ako bigla ng sumulpot si Xyria at maganda na ang ngiti nito. Halos isang linggo din ang nakalipas at gulat pa rin kami noon.

"Yes, I guess" Kahit nahihirapan na ay pinilit ko pa rin magsalita.

Hindi ko malaman kung bakit naiiyak ako kahit wala pa naman. Bumalik sa alaala ko ang pangyayari sa amin noon. Wala na akong masasabi pa sa lalaking mahal ko.

I heard a music when I'm walking slowly like a future wife. I am not familiar with a song though. But it's good to my ears.

When I saw a man I loved, I actually want to run to him and hug him, but this is our moment and I know people are watching us, smiling with their faces.

We dance with a beautiful song I didn't know, and we looked each other like there's no tomorrow. I saw his eyes sparkled and full of love when he looked at me. I am sure with this man in front of me, and I will love him no matter what.

I almost cry when he saw me a Diamond ring in the box so I automatically say 'yes' to him. Everyone cheered for us and take a picture with me and my Future Husband.

When I blink once, I am here in the church with the man I love, speaking.. "Thanks for being a good mother to our son, I feel like we're just started because of our life in the past. But let's just forget it, I will love you no matter what. I will always talked to you when you're mad, and I will take care of you and our son and this is the second chance for me. I will fight for you, always and never leave again to your side."

Halos maiyak ako sa dami ng sinabi nya, and punong puno iyon ng sensiridad nya. Halatang seryoso sya at maiiyak na.

"Thanks for being patient to me, First is I really don't know you, and your sister introduced you to me. I was actually confused when I saw you, because you're a familiar in my heart. I was actually shocked when my heart beats fast when you look at me. I saw a pain in your eyes when sometimes I talk to you, but I'll never ask you if what is wrong with you. I am confused too. And now we are in the present thanks for everything, and I promise to love you always-

"And till death do us part." We both said it. When father Richard announced it. We kissed like there's no tomorrow. Kaya inawat ko na sya dahil sa kapilyuhan nya.

When we arrived at the Hotel reception, We just watch and looked at the guest and our family. Also our son smiling at us and gave us a thumbs up. Natuwa naman ako doon at kasama nya si Blair pati si Natasha na anak nila Irish at Israel.

Cedric also gave me a thumbs up. Natuwa din ako at nagka ayos kami but suddenly sad because shimi, my cat is now gone because of her old age. It's hard to forget shimi because she's like a family to me and I also love her, She's always there when I am weak. But I am still happy and contented because of my dream come true.

He's mine now and a father of our child. Wala na akong hahanapin pa na iba. Dahil sa kanila ay nagkaroon muli nang kulay ang buhay ko at nagkaroon ng pag-asang mabuhay sa mundo na ito ng dahil sa dalawang lalaki na ibinigay sa akin.

"I love you," Bulong nito sa akin habang ang kamay nya ay naka yakap sa bewang ko.

"I love you too my hubby," I gave him a kissed to his lips.

I'll never stop loving this man beside me. Also we are like a happy family. My life is full of love and blessed.

'I Arzalea Desiree Smith-Gomez, Are now finally free."

~The End~