webnovel

Anton

Ang aming kwento ay nag umpisa sa taong 2008.Labing apat na taon na ang nakakaraan. Nakakatuwa na kahit sobrang tagal na ng panahon ang lumipas, sariwa pa din sa isip ko kung paano nag simula ang aming kwento.

Second year college ako noon sa kursong Secondary Education at magsisimula pa lang ang pasukan. Habang nag aaral ay nakatira ako sa isang COED boarding house, malapit lang ito sa paaralan, in fact pader lang yata ang pagitan ng bahay at school. Kapag nasa balcony ka ng bahay, which is madalas naming tambayan ay matatanaw mo ang College of Information Technology na department.

I remember not being excited on the first day of school, hindi gaya ng mga kaklase ko. Una, dahil wala akong choice kundi harapin ang boyfriend ko at pangalawa dahil sa mga news article na kailangan ma review before maipasa sa publishing house. I am the youngest editor in chief nang school newspaper and don't get him wrong, walang ginawang masama ang boyfriend ko. It's the other way around. Yes, its me.

I am not into cheating, at never akong nag-cheat. My boyfriend's name is Anton. I met Anton Sevilla ng first year college ako and due to my frequent visits sa ROTC building, pero hindi ako madalas doon because of him. It was a friend of mine, she likes him. Madalas niya akong dala sa ROTC dahil kinakausap ako ni Anton, you see we share a common friend which is yung housemate ko.

Anton and I's conversation is always in a friendly manner.Yes, gwapo si Anton, in fact most of the girls in school likes him. He is a perfect example of moreno, and yes, he got that body, looks and aura. He is smart as well, but my heart never flutters. Hindi eto gaya ng nararamdaman ko every time na kakasalubong ko ang commander in chief nila si Rico.

Si Rico Capistrano ang definition ng love at first sight ko.I first met him sa office guidance counselor. I'm into a little bit of trouble that time and he is there to help out Mrs. Li in organising some documents. Akala ko dati sa pelikula lang nagyayari yung mapapatulala ka na lang, hindi pala. When he opens the door for me, and as soon as I saw his face, l was stunned for a couple of minutes.

" Yes Miss? May need ka? ", he asked habang nakangiti.

"Huh?Need? Ano yun?", naguguluhan kong tanong.

Naalala ko kung paano kumunot ang noo niya sa pagtataka, sino ba naman kase hindi magtataka kung may babae sa harapan mo na nagatanga sayo habang at medyo half open pa ang bunganga. It was my first rate embarrassment at ng matauhan na ako. We never had a chance talk after that, I don't even know if he knows my name. I am good just looking at his handsome face while turning red every time I remember our small yet embarrassing encounter. So kahit madalas ako sa building nila, hanggang sulyap lang talaga ako.

Una sa lahat, hindi ako kasing ganda ng iba, pero alam ko meron akong sariling ganda. Madalas sabihin ng mga nakakakilala sa akin na komportable sila kausap ako dahil kaya kung baguhin ang personalidad ko dependi sa kung sino ang kaharap ko. Gaya ng isang chameleon.

Hindi ko din ugali ang pilitin na gustuhin ng mga tao. So its either you deal with my personality or be with someone else.

Baket ko nasabi eto? Yan daw kase ang mga dahilan kung baket nahulog ang loob ni Anton sa akin.

At hindi ko tinuhog si Anton behind Jera's back. She's that friend na may crush kay Anton. You see, Jera has a lot of crushes in school, kung baga sa pagkain, marami siyang paborito. I told her as soon as Anton confesses his feelings for me at walang pakialam ang lola niyo.

Anton's confession is awkward, sabi ni Jera alam na daw niya dati pa na gusto ako ni Anton but she never said anything about it dahil alam niyang wala naman akong gusto sa isa. Patapos na school year at wala na din halos klase, pero hindi ako umuwi ng bahay, I choose to stay in my boarding house for a few more weeks dahilsa school newspaper. At the same time, Anton is staying in our place for almost a week. We would talk most of the time sa balcony, mostly about his life and his goal.I would do the same thing - though hindi ko naman alam kung ano ba talaga ang plano ko sa buhay. Gusto ko lang naman ay maging mayaman. He would stare at me for a long period of time at madalas ngingiti ng walang dahilan.

And before I went home, he took all his courage and confess to me. Pinag uusapan namin noon ang aming previous relationship at na ikwento ko sa kanya how it failed. Nabigla ako when he took my hand..

" I know that you're scared. Nahahalata ko, pero di ko na kaya itago eto. Gusto kita. Gustong gusto kita. If you would allow me.. pwede ba kitang ligawan?" ..