Chapter VII Part II

THE POOPED VACATION PART II

--

Nagising ako ng may dugo sa aking higaan kinapa ko ang leeg ko at napabaling kay Sarah laking gulat ko nalang ng makita siyang duguan.

"Raigor!" sigaw ni Sarah bigla akong napabangon

It's just a dream.

"Rai? Okay ka lang?"

"O-okay lang ako may masama lang akong napanaginipan."

Tiningnan ko ang oras sa aking relo at alas dose pa lang ng gabi napa tingin ako sa kalangitan at napakasilaw ng sinag ng buwan. I saw strange light from the horizon sa subrang silaw ay pareho kaming napabangon ni Sarah.

"Napaka silaw naman ng buwan." Inis na sabi ni Sarah.

I looked at the bonfire, it was already unlighted nagulat lamang ako ng ibaling ko ang paningin sa pwesto ng lobo kanina ay wala na.

"Sarah asan ang mga lobo?" Tanong ko kay nbSarah pero tiningnan niya lamang ako na parang walang alam.

Napatingin ulit ako sa kalangitan at unti unting nawawala ang grabeng sinag ng buwan.

"Nasaan na sila?" Ani ko ulit at bila nalang sumulpot sina Djinzaa at Sheeva.

"Maaaring bumalik na ang mga lubo sa kanilang pinang galingan." Ani ni Sheeva.

"Ano?! Akala ko hanggang sa institute kami ihahatid?!" Singhal ni Sarah.

"No, ang strange light kanina ay si Lunaris, The Moon Sorcerer." Singit ni Djinnza

"Anong konesyon ng lobo namin sa Moon Sorcerer?" Tanong ko.

"Possible, she enchanted the wolves legends says ang mga lobong kinukuha niya ay kaniyang magiging alipin na ipaglalaban siya." Djinnza said.

"Pano na? Wala na tayong masasakyan malayo layo pa yun tsaka wala na tayong pagkain." Naiiyak na ani ni Sarah.

"Huwag kang mag alala, Sarah maghahanap tayo ng paraan."

Nakatulugan ni Sarah ang pag iisip kung paano kami makakauwi at hindi rin ako dinalaw ng antok sa aking pag iisip bigla nalang napakita si Lira.

"Anong ginagwa mo rito?"

"Nagbibisita, bakit?"

"Lira?" Mahinahon akong sabi habang tinitignan siya.

"Yes, Raigor?" Malumanay niyang sabi.

"May itatanong sana ako."

"Spill it up." She said.

"Kung papayag ako sa gusto mo? Mamamatay ba si Sarah?" Tanong kong hindi naka tingin sakanya.

"Bakit? Nais mo bang maging Immortal?" Magiliw niyang tanong na naka pag pabuhay ng galit ko sakanya.

"Ang tanong ko ang sagutin mo? Mamamatay ba si Sarah?" Mariin kong ani.

"Kahit gagawin kitang bampira hindi mamamatay si Sarah sa halip ang problema ay ang kapangyarihan mo bilang shaman ay dadagdag kay Sarah." Sabi ni Lira.

"Payag na ako."

I can't believe that night, I offered my mortality in exchange for eternal undead agad akong pumwesto at handa ng kagatin ni Lira sa leeg.

Ng kagatin niya ako ay napapikit ako ng maramdaman ang kaniyang pangil sa aking leeg, my heart stop beating at nanlamig ako maya maya ay unti unting tinanggal ni Sarah ang kaniyang pagka kagat saakin.

Pagkatapos ng bloody ceremony ay pinainom ako ni Lira ng kaniyang dugo i accept it para akong bampirang hayok sa dugo, kung di ko lang naisip na maubos ang dugo ni Lira hindi ko na titigilan ang pag sipsip ng kaniyang dugo, sa huli I turned into a wretched vampire who hates sunlight, metal and holy spells.

"Well done, Rai." Aniya at may ngiting naka paskil sa kaniyang bibig.

I place my hand on Sarah's chest and my energy and shaman power was transfered into her.

"Ahmm" Ani ni Sarah at ng dumilat na siya ay para siyang babaeng naka kita ng multo sa tanang buhay niya.

"Rai?! What the fvck happened to you?!" Aniya at hindi maka paniwalang tanong niya saakin.

"Pumayag siya sa offer ko." Malanding ani ni Lira.

"Is it true?" Di makapaniwalang tanong ni Sarah.

I shaked my head as a yes.

"Raigor?! What the fvck have you done?!" Sarah's angry burst to me.

"Don't worry, Sarah as long your alive and safe i will do anything to you." Nakayukong ani ko.

"You offered your mortality?!" Sigaw ni Sarah.

"Yes but--"

"No! You promised to me!" She said.

"Yes i promised to you pero para rin naman saiyo to."

"Hindi ka ba nag iisip?! You're fvcking dead at kung gusto mong bumalik sa iyong buhay, wala ka na sa mundong ito." Aniya at nag si tuluan ang kaniyang luha na kanina niya pa pinipigilan at bigla nalang kumaripas tumakbo palayo saamin.

"Hindi mo ba siya susundan?"

"I-I dont know, What have i done?" Ani ko tsaka sinabunutan ang sarili kong buhok.

"Tutulungan ko kayo ni Sarah, here tanggapin mo iyan." Aniya at ibinigay saakin ang isang itim na bato.

"Para saan to?"

"Iyan ay para hindi ka mapaso sa init ng araw at sa metal."

"Go get her." Ani ni Sarah.

Agad akong tumayo at nagpasalamat kay Lira tsaka tumungo sa pinaruonan ni Sarah kanina, habang naglalakad ako iniisip ko ang kapakanan ni sarah ng biglang may sumigaw sa bandang kaliwa.

Agad akong tumakbo ng mabilis sa kinaroroonan ng sigaw at nakita ko ang isang dambuhalang ogre na binitay si Sarah sa isang puno.

"Tulong!" Sigaw ni Sarah.

Agad akong nagpakita at napabaling ang atensyon ng ogre saakin galit na galit itong sumugod saakin.

I triggered my vampire ability.

Agad niya ako sinugod ng malakas na suntok mabuti nalang ay naka ilag ako at agad ko siyang sinugod gamit ang vampire abilities ko.

The fight ends when i use my hypno ability at bigla nalang itong bumulagta.

Agad kong pinuntahan si Sarah at madaling tingnaggal ang naka lubid sa kaniyang katawan.

"Sarah! Sarah!" aniko at ng maibaba siya ay agad siyang nawalan ng malay agad ko siyang binuhat at dinala sa aming pinangalanan kanina.

Ilang minuto na ang nakaraan ng magising si Sarah.

"Ahh a-anong nangyari?" Aniya ng magising.

"Nawalan ka ng malay kanina."

"A-ano?!"

"Ah eh wala it's just-"

"What the? Anong nangyari sayo, Rai!" Gulat na aniya na parang walang alam binalingan ko ng tingin si Lira na biglang sumulpot.

"Is she okay?" Ani ko saaking isipan na sigurado naman akong nababasa ni Lira.

Lira lean her head as a yes.

"If yes then why? Bakit niya nakalimutan ang nangyari?" Tanong ko.

"What? Rai? Ano ba ang nagyayari?" Nalilitong tanong ni Sarah.

"Nothing Sarah, magpahinga ka nalang muna mag uusap lang kami ni Lira." Sabi ko at lumayo muna kami ni Lira kay Sarah.

Nang naka layo kami ay marahas akong napabuntong hininga dahil sa nangyayari.

"Lira bakit niya nakalimutan ang nangyari?" Marahan kong tanong kay Lira.

"She maybe traumatized."

"What?!"

"Ayaw mo pa nun? Di niya na malalaman na naging vampire ka."Kumportableng ani ni Lira.

"Hindi naman sa ikinagalak kung maging ganuon si Sarah pero napalapit narin siya saakin hindi ko kayang ganito ang mangyayari." May bahid na pag alalang sabi ko.

"Wala na tayong magagawa nangyari na eh." Aniya.

"Lira maari ba akong pumunta sa iyong kaharian?" Pag iiba ko ng usapan.

"Of course, pero hindi  pwedeng sumama si Sarah."

"Why?" Tanong ko.

"Basta hindi, saan mo iiwan si Sarah hindi pwedeng dito mo lang siya iiwan." Aniya.

Nag isip ako kung saan ko maaring iwan muna si Sarah pananandalian ng biglang naisip ko si Kasim.

"Maari ko siyang iwan kay Kasim."

"Kailan ka naman pupunta? Ngayon?" Masayang na tanong ni Lira.

"No not now hindi ko pa pwedeng iwan si Sarah ngayon, tomorrow night." Ani ko.

"Sige."

"Babalik na ako." Ani ko at nagpaalam na kay Lira.

Nawala si lira for just a blink of an eye.

A few minutes later I feel hunger, a hunger for a blood and flesh.

Pinigilan ko ang aking pagkagutom at temptasyon sa dugo mabilis akong tumungo sa kagubatan at nag hanap ng makakaing prutas imbis na dugo at karne ng hayop.

"Argh! Bakit ko ginawa 'to?" Naiinis kong ani saaking sarili habang kumakain ng bayabas na nakuha ko.

Nagulat nalang ako ng biglang sumulpot saaking harapan sina Sheeva at Djinnza.

"Ang tanga mo kasi alam mo namang may pag asang makakalabas kayo rito, nawalan ka na ng pag asa dapat sayo habaan mo pa ang iyong pasensya." Pamamaktol ni Sheeva.

"Im sorry." Mahina kong ani.

"Wala na tayong magagawa bampira kana." Naiiling na ani ni Djinnza.

Nagulat nalang ako ng napagtantong bakit ko pa nakaka usap sina Djinzaa at Sheeva.

"Wait! Bakit ko pa kayo nakaka usap at nakikita?" Lito kong tanong sa dalawa.

"Sigurado hindi mo naibigay lahat ng furioku mo sa pag transfer kay Sarah."

"Pero ang naiiwang furioku mo is only to see a spirit at hindi kana makaka act as a shaman." Ani ni Sheeva.

"Okay lang iyon wala na tayong magagawa basta makakabalik na kami asap." Ani ko at umalis na sabay ng pagka wala ng dalawang spirits.

Sinadya ko talagang lumakad pabalik sa kay Sarah para makapag isip ng bigla nalang sumulpot si Lira sa aking tabi.

"So here's the plan." Umpisa niya.

"Hmm."

"We need to get the sanguine garnet in order for you to be a blood ancient." Aniya.

"Sanguine garnet? Blood ancient?" Lito kong tanong at napakamot sa batok.

"Sanguine garnet, bracelet with gems only worn by an ancient vampires mostly leaders, in order for them to become powerful."

"Hindi ko naman ata yan kailangan." Ani ko.

"Yes i know pero we really need that sanguine garnet. Thak' thalas, leader of all vampires, you are an ancient and as a blood ancient you have to get that to rule the gargoyles and vampires." Aniya.

"If i use it i will become evil at hindi ko gusto iyon." Ani ko kay Lira.

"No hindi sa ganon it's up to you if you use it in good way."

"Then?"

"Sanguine garnet is a powerful weapon that can teleport you in any worlds." Aniya at nabuhayan ako sa kaniyang sinabi.

"Paano na ang institute?" Tanong ko.

"Ilang centuries na rin iyon hindi na gumagana, well ang mga tao na nakakapunt rito ay ang mga arcane manipulator at hindi kagaya niyong mga shaman." Aniya.

"Ano ang ibig mong sabihin?" Nalilito kong tanong.

"Sanguine garnet is the key to that portal." Pinal na sabi ni Lira.

"Saan ko naman ma hahanap ang garnet na iyan?" Tanong ko.

"Sa kaharian ng mga bampira, but you have to defeat sanguine, the legendary ancient para makuha mo ang bracelet niya and once you defeat him ikaw na ang susunod na sanguine." Masayang ani ni Lira.

"Bakit di mo makuha?" Tanong ko.

"Yun nga ang problema eh, hindi ko matalo ang sanguine. I saw your potential and I'm sure you can defeat the sanguine." Aniya.

"Sige kailangan ko ng mamaalam ilang araw na akong hindi naka balik sa kaharian." Aniya.

"Bakit?" Tanong ko

"Lagi kasi kitang sinusundan." naka yuko niyang ani.

"Ahh."

"Sige alis na 'ko." Aniya at bigla nalang nawala.

I guarded the place where Sarah is sleeping, ilang oras ang lumipas ng magising si Sarah at mag uumaga na.

"Rai?"

"Sarah gising kana pala, okay ka lang?" Tanong ko.

"Im fine by the way good morning." Aniya habang inaayos ang kaniyang sarili.

"Sarah wala ka ba talagang naalala sa nangyari?" Tanong ko.

"Na ano? Na bampira ka? I already forgive you." Aniya.

"Thank you!" Ani ko at niyakap siya.

"Rai! Nandiyan na ang araw baka masunog ka!" Nag aalalang aniya at kumalas sa yakap.

"It's okay I'm immune to that." Ani ko.

"Maganda umaga!" Ani ni Kasim na bigla nalang sumulpot.

"Magandang umaga rin, Kasim." Sabay naming ani ni Sarah.

"So? Totoo nga ang sinabi ng Orakulo, Thak' thalas." Ani ni Kasim ng makita ako sa aking anyo.

"Huh?"

"Na ganap ka ng bampira." Ani niya.

"Ang bilis namang lumaganap." Gulat na ani ko.

"Sinabi ito ng kataas taasang Orakulo na may isang lalaking shaman ang magiging prinsipe ng mga bampira." Ani ni Kasim.

"Kasim, maaari bang humingi ng pabor?" Tanong ko.

"Oo naman prinsipe ng mga bampira." Magalang na ani ni Kasim.

"Maaari mo bang dalhin muna si Sarah sa inyong kaharian?" Tanong ko.

"Oo naman mahal na prinsipe." Aniya.

"Rai? Bakit?" Malungkot na tanong ni Sarah.

"Mayroon lang akong importanteng gagawin." Ani ko.

"Bakit? Maari naman akong sumama ah." Aniya.

"Hindi mapapahamak ka lamang roon mas maari pang iwan muna kita kay Kasim." Ani ko at tumingin kay Kasim.

"Prinsipe Thak'thalas, mag ingat ka sa iyong lakad naway maka uwi ka ng ligtas." Ani niya.

"Mag iingat ka Rai." Malungkot na ani ni Sarah na lumapit saakin at yumakap ng napaka higpit at agad siyang bumitiw sa yakap saka sumama kay Kasim paalis.

--

END OF CHAPTER VII PART II