Chapter 4

Loren's pov

Kinakabahan ako umuwi ng Pilipinas para pumunta sa hospital, kung saan naka-confine si Ara.

Malapit na ako sa room ni Ara at pabilis naman ng pabilis ang tibok ng puso ko habang papunta sa kinalalagyan niya. Hanggang sa natanaw ko na si Mama na nakaupo sa waiting shed habang umiiyak.

"Mama, ano po nangyari kay Ara? Bakit s'ya naka-confine?" sunod-sunod kong tanong na may halong pag-alala

"Patawarin mo ako, anak! kung hindi dahil sa kapapabayan ko, hindi ito mangyayari kay Ara." humihikbi n'ya sabi habang nakaluhod

"Mama, tumayo kayo d'yan." nag-alala kong sabi

Agad naman n'ya yun sinunod.

Umupo muna kami sa upuan para pakalmahin si mama.

"Mama, 'wag mo po sisihin yun sarili mo, wala naman po may gusto mangyari iyon kay Ara, ang may kasalanan po yun taong pinagtangkaan patayin si Ara."pagpapakalma ko kay mama

"Magbabayad ang mga taong nanakit sa pinakamamahal kong apo." mariin n'yang sabi habang nagtatangis bagang

"Mama, nasaan pala po si Ara? kamusta po yun kalagayan n'ya? seryosong kong tanong habang nakacross-arm

"Nasa loob ng recovery room si Ara." seryosong n'ya sabi sabay turo sa isang kwarto

Agad naman ako pumasok at may nakita akong mga doctor na inaasikaso si Ara.

"Are you relatives to Precious Ara Dela Cruz?."seryosong n'ya tanong habang inaasikaso si Ara

"Yes po, I'm her mother." seryosong kong sabi habang naka-smirk

"Oh? Common, Mrs Dela Cruz." pag-ayaya n'ya

"No, I'm Mrs ongcuangco."blangko kong emosyon sabi

Napanganga naman ang mga doctor dahil sa pagpapahiya ko sa kanya.

"Hehe, pasensya na po." nahihiya  n'yang sabi sabay kamot ng kanyang ulo

"By the way, how's my daughter?."seryosong kong sabi habang nakacross-arm

Agad naman nagseryoso ang daughter.

'Your daughter is safe."

Agad naman ako napangiti dahil sa magandang balita, may pagkakataon pa pala ako makabawi sa anak ko,hindi ko na 'yun sasayangin.

"But she's in a coma, maaari din s'ya magkaroon ng amnesia." dagdag pa nito

Agad naman ako nanlumo dahil sa nabalitaan.

"Makakaalala naman s'ya diba?." seryosong kong tanong

"Maybe, yes! maybe, no." seryoso n'ya sabi

Agad naman napakuyom ang kamao ko dahil sa akin narinig.

Kinuwelyuhan ko ang doctor.

"Do everything, para makaalala ang anak ko, handa ako magbayad ng libo para maging ligtas lang s'ya." mariin kong sabi habang inaawat ako ng aking asawa na si Albert

Agad naman ako kumalma,baka masaktan ko pa 'yun doctor.

Nakita ko ang aking napaka-inosenteng anak na may malaking paso sa kanyang  magandang  mukha, nakaratay sa higaan.

"Anak, patawarin mo si mama kung hindi man lang ako nagpakilala ng maayos sa'yo, kailangan ko kasi sundan ang papa mo para ayusin ang pamilya natin. Ginawa ko ang lahat para makapagbalikan kami ng papa mo, nagtagumpay naman ako para maging buo ang pamilya natin. I love you anak, patawarin mo ako dahil hindi tayo naging buo. Pangako, babawi kami ng Papa mo sa'yo. Sana magising kana, Anak." hikbi kong sabi habang hinihimas ang kan'yang buhok

"Loren!." nag-alalang tawag ni Mama kasama si Albert, aking asawa

"Magbabayad ang mga taong pinagtangkaan kang patayin, I will make their life suffer." mariin kong sabi habang nakakuyom ang aking kamay

"Mahal, maghahanap ako ng private investigator para ipahanap ang mga taong nanakit sa anak natin." pagpapakalma n'ya sa'kin habang hinihimas ang akin buhok

"Tutulong din ako mag-imbestiga, magtatanong ako sa mga kaklase n'ya kung sino naging mga kaaway n'ya, may posibilidad kasi na isa sa mga kaaway n'ya sa school, pinagtangkaan s'yang patayin."seryosong n'ya sabi habang nakacross-arm

"Limang buwan nakakalipas."

Nabinili ko na yun school na pinapasukan ni Ara, para malaya s'ya makapaghiganti.

Nabalitaan ko na rin kay Mama,kung sino ang mga naging kaaway ni Ara sa eskul. May kutob din ako na may kinalaman si Chai sa lahat nangyari kay Ara.