10

Pinapanood ko ang pagangat at pagbaba ng kaniyang dibdib dahil sa paghinga.

Tangging tunog ng makina ang bumabalot sa katahimikan ng apat na sulok ng kwartong ito.

Hawak hawak ko ang kamay nya at hinihintay syang magising.

I sighed.

Inihilig ko ang ulo ko upang umidlip.

Ramdam ko ang bigat ng talukap ko na gusto na talagang pumikit at ang katawan ko na gusto ng matulog at magpahinga.

Ramdam ko na napaidlip ako ng biglang tumunog ang makinang bumubuhay sa katawan nyan.

"No. No don't leave me" nasambit ko ng makita kong nagdidiretso ang linya ng makina.

mabilis kong inagapan ang paghinga nya habang tumatawag ng tulong galing sa ibang doctor.

I tried to survive his heart beat.

Am I late to survive it?

I guess I'm not. Mabilis na bumalik ang pagpintig ng puso nya.

Nakahinga ako ng maluwang.

"Doc matulog po muna kayo. Ako naman po ang magbabantay sa kaniya" ani ng isang nurse.

Hihindi sana ako. Ngunit naalala kong magagalit sya kung hahayaan kong hindi ako magpahinga ng dahil sa kaniya.

"Babalik ako. Magpapahinga lang ako saglet." Bulong ko sa tenga nya at hinalikan sya sa noo nya. Marahan kong binitawan ang pagkakahawak ko sa kamay nya at tumalikod at lumabas ng kwarto niya.

"Ayesha where are you going?" Napalingon ako sa nagsalita

"Tita. Magpapahinga lang po muna ako sa office. Maliligo na rin po" nakangiti kong sabi ko pagtapos kong humalik sa pisnge nya.

"Ah ganun ba. Yes you need rest Ayesha" nakangiting sabi nya sakin.

Tumango ako

"Sige po tita mauna na po ako" sabi ko. Ng tumango sya ay mabilis akong tumalikod at naglakad papuntang opisina ko.

Im so tired. Hindi pa pala ako nag aagahan.

Hinubad ko ang white gown mo at isinabit iyon.

Naibagsak ko na lamang ang katawan ko sa kama sa opisina ko at di ko namalayan ay nakatulog na pala ako.

Ilang oras din akong nakatulog. May aalastres na ng nagising ako. Naginat muna ako bago hinanda ang damit na isusuot ko. Kulang na lang talaga dalin ko na lahat ng gamit ko sa opisina ko.

Halos dito na ako tumira simula ng mahalin ko sya.

Nang matapos akong maligo ay nagayos ako.

He loves to see me wearing white. Kaya sa araw araw na hinihintay ko syang magising ay lagi akong nakaputi.

Isang white dress at nude wedge heels ang isinuot ko at ipinatong ang white gown ko. Hindi na ako nagabalang maglagay ng make up dahil ayaw nya. Itinali ko na lang ang natuyong buhok ko. At lumabas ng opisina ko.  Dala dala ang mga envelope na naglalaman ng mga results.

Paglabas ko ay may nagtatakbuhan na mga nurse.

"Doc doc. Si Sir Marcus po" humahangos na sabi sakin ng assistant nurse ko. Madali akong tumakbo kahit mahirap dahil sa heels ko.

Pagdating ko ay umiiyak na si Tita. Ang Mommy ni Marcus

Napako ako sa kinatatayuan ko ng makita ko ang diretsong linya sa life support nya.

Nabitawan ko ang mga envelope na dala dala ko at mabilis na lumapit upang buhayin ang tibok ng puso nya.

"Nurse nurse. Get the cpr machine" mabilis kong utos habang mano mano syang sini cpr.

"No Marcus. Baby don't leave me" halos paulit ulit kong sinasabe ang mga salitang yan.

Dasal ako ng dasal sa utak ko. Habang pilit na binubuhay ang katawan nya. Habang pilit na pinapatibok ang puso nyang tumigil na sa pagtibok

"Clear" sabi ko at pauliy ulit syang ginagamitan ng cpr machine.

Palipat lipat ang tingin ko sa makina at sa kaniya habang umaagos ang luha ko galing sa mata ko.

"NO NO. MARCUS" at paulit ulit syang binibuhay.

Nawawalan na ako ng pagasa pero ngayon pa ba ako susuko ang layo na ng tinakbo namin pareho.

"No Baby.. no Marcus. Don't leave me. Say with me Baby stay please" pabulong kong sinasabe habang paulit ulit syang binubuhay.

Huli na ba?

"Doc hindi na po kaya ng katawan ng pasyente" halos mabitawan ko ang cpr machine sa sinabe sakin ng Nurse

Ilang doctor ang dumalo kay Marcus para isalba sya. Pero huli na ata

"no. Kaya pa nya. Kaya pa nya. Hindi nya ako iiwan. " halos sigawan ko silang lahat para ibalik sakin ang cpr machine na kinuha nila sa kamay ko

"No Marcus don't leave me. Stay with me Baby" paulit ulit kong sinasabe

"Baby. Ilove you. Please stay with me Baby"

.

.

"Kumain ka muna Ayesha" pangungulit sa akin ni Brent.

"Wala akong gana" iyon lamang ang sinabe ko at tumingin kay Marcus.

Naging maayos ang operasyon niya at ngayon ay naghihintay na lamang kami sa pag gising niya.

Hawak ko ang kamay niya. Hindi ko iyon binibitawan unless may kailangan akong gawin.

"Brent mamayang alastres ikaw muna mag bantay sa kaniya may rounds ako" sabi ko kay Brent he just smiled and nodded.

"Baby wake up please" pulit ulit kong binubulong sa kaniya.

Nang magalastres ay nagrounds na ako sa mga pasyenteng dapat kong puntahan.

"Doc pwede na po ba akong lumabas?" Tanong sa akin nang isa kong pasyente.

Tinignan ko ang chart niya.

"Inumin mo ang natitirang gamot mo at pwede na. Kailangan kasi iobserba kung anong epekto sayo" sabi ko sa kaniya

"Sa wakas natapos din" sabi ni Louisa. Medyo marami rin kasi akong pasyente ngayon kaya nangalay na sila.

"DOOOOOCC LOPEZ GISING NA PO YUNG BOYFRIEND NIYO" nilingon ko ang isang nurse na humahangos

"Gising na siya?" Nakangiting tanong ko. Nang tumango siya ay mabilis akong tumakbo papunta sa room niya.

Pagpasok ko ay naguusap sila ni Brent. Parehas silang nakangiti.

"Baby.." unang salitang sinabe niya

Agad akong lumapit sa kaniya at niyakap siya

"Thank God you're finally awake" umiiyak na sabi ko sa kaniya.

"Hush! I'm now awake" he said caressed my cheek

"Naalala mo na ba ako?" I asked him hoping for an answer. He smiled at me and nodded. Sa pagtango niya ay tumulo ako luha ko.

"I'm sorry baby for making things hard for you" he said and held my hand

"No. It's fine with me. Basta ay ayos ka na maayos na rin ako. I hope you're now okay" sabi ko at hinagkan siyang muli.

"Pero hindi ko makakalimutan. You broke up with me and even call our wedding off" he said and pout his lips.

"Of course you once told me that you want to learn to live with out me" sabi ko

"I'm sorry baby" he said.

"No I understand" sabi ko at ngumiti

"So tuloy na ba ang kasal?" Tanong ni Brent.

"Pwede na ba?" Tanong ni Marcus sa akin. So I smiled and nodded.

He open his other hand there it is.

He slowly slid back the ring where it used to be.

"I love you Ayesha"

"I love you more Marcus"

"Nah, I love you most"

"Shatap both of you. Wag niyong ipamukha sa aking single ako" sigaw ni Brent kaya natawa kami pareho

.

.

"I can't believe it finally my daughter will get married" sabi sa akin ni Mommy

"Mom don't be like that. My make up will ruin" sabi ko and pouted my lips

"Hayaan mo na ang mommy mo. You know you are our baby" Dad said

"I know Dad. I love you both" sabi ko at niyakap nila ako.

Nang huminto ang sasakyan sa harap nang simbahan ay umayos na kami ni Mom and Dad.

Maya maya lamang ay bumaba na kami.

As the music start we entered the church everyone look at me with their genuine smile and so I smiled back as my tears fell.

Nang tumingin ako sa altar there he is standing with his white suit beside him Brent wearing his black suit.

Ilang saglet pa finally ay kaharap ko na siya. Dad asked him to take care of him

"I will Sir" he answered

"Welcome to the family just call as mom and Dad" sagot ni Dad kay Marcus

"Thank you Dad and Mom" Brent kiss my cheek

"I'm waiting for my inaanak" pangaasar niya

As Marcus hold my hand I can't keep myself from crying so as smiling.

"We are all gathered here to witnes the union of this man and woman" panimula ni Father

"Do you Marcus Ventura take Ayesha Lopez to be you lawfully wedded wife? To be your parter for the rest of your life" nakangiting tanong ni Father

"I do Father" He gladly answered

"Do you Ayesha Lopez take Marcus Ventura to be your lawfully wedded and husband and to be your parter for the rest of your life?"

"Yes father I do" sagot ko

"Exchange of vows and rings" sabi ni Father

"Ayesha we started in not so good but I can say that that was one of the magical time of life. Meeting was our faith knowing you more is my choice and falling inlove with you again and again was beyond my control. Ayesha you are one of the best thing that came into my life that I will treasure forever. I am so lucky that you are mine. I am so thankful to God because no matter what happen to me you stayed by my side. You never leave me intimes of my worst. Because of that I even fall for you more and more. I will take you as my wife or partner in life in all circumtances. I will be here for you. I love you Ayesha" tears keep rolling down on his face as he slid the wedding ring where it needed to be.

"Marcus you we're once the jerk that I have know. You we're once belong on my hatred list. But as time passed by I have known you I can't get myself but fall for you. I will never leave you at worst or not. I will always treasure you Marcus. I will take you as my husband and so as my partner forever. I will treasure our memories. I love you Marcus" I said and slid the ring on his finger

"By the power that God invested in me from now this day forward I now pronounced you husband and wife. You may now kiss the bride"

As the music start playing he removed this thin cloth

"You're finally mine forever" sabi niya. Hinapit niya ako sa bewan at hinalikan. Nagpalakpakan ang mga tao.

.

.

"I love you Ayesha" he keep on telling me kanina pa.

Nasa reception na kami. The messages from our family and close friends had done.

The visitors keep on tapping the fork in their glasses

Iniharap ako ni Marcus sa kaniya and claim my lips.

We smiled to our visitors as we broke the kiss.

.

.

I'm so tired

Nandito na kami sa bahay ni Marcus.

He helped me from removing this hairpins in my hair nang makapag hubad siya ng coat at long sleeves niya.

Tumayo ako para mas maabot ko nang maayos ang zipper nang gown ko

"I'll help you" he slowly unzipped the gown. As he removed it. He planted small kisses in my shoulder,to my neck and to my ear lobe then next thing I knew we made love.