10. Hell Room

(Selena POV)

Nandito ako ngayon sa office ni Headmistress Mathilda habang binabasa ang report galing sa Thunder Bird from the palace of Holy Light.

"Sabi ng reyna ng holy light palace ay wala daw siyang kilala or relatives na Shantell ang name" napahinga ako ng malalim.

That girl is bothering me, her personality, appearance, her ability, narinig ko din na she can use Damon's Lance?? That's impossible!

Even her light is different from mine and from the light of holy light palace. I see some gold in it. Samantalang yung sa akin pure white at sa holy light ay pure gold.

Hindi ko alam kung san ako magsisimula sa pag-iimbistiga dahil galing siya sa unknown! Nagpaalam ako at lumabas sa office ni Headmistress.

Paglabas ko ay naghihintay pala si Grimuel sa labas.

"Done investigating? " he asked.

"Yeah, kasi walang gumagalaw sa inyo to check her backgrounds or whereabouts" plain kong sabi na ikinatawa nito ng bahagya.

"I feel the sound of threatened in your voice Selena" ano bang gusto ng lalakeng to? Hinarap ko siya na may inis sa aking mukha.

"Can you please leave me alone?" I said out of irritation. Ngunit napaatras ako dahil dahan dahan itong humakbang papunta sa akin.

Hanggang sa naramdaman ko ang pader sa likod ko. Tila naging bato ang buo kong katawan dahil nakatuon ang bibig nito sa tainga ko.

"It's hard to believe but I'm worried about you, don't let your ego and pride eat the whole you and change into something bad" lumayo na ito at tinignan ako ng seryoso "or maybe worst" dugtong nito. Napalunok ako ng laway dahil sa sinabi niya.

Unti unti siyang nabalutan ng itim na awra bago tuluyang nawala sa paningin ko. Curse you Grimuel!!!!

(Shantell POV)

Maaga akong nagising ngayong araw, madaling araw palang dahil makulimlim pa ang paligid.

Pagkatapos ng naging Physical Training namin ay araw araw na akong nagjojogging sa field. Minsan nakakaya ko na ang 20 rounds na hindi masyadong napapagod. Kailangan kung makipagsabayan sa iba para hindi ako mapag-iwanan.

Napalingon ako dahil biglang may sumabay sa akin. Nagtaka ako kung bakit siya nakikisabay sa akin.

"Selena? " taka kong sabi. Alam kong medyo distance ito sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero hinayaan ko nalang.

"Wanna practice with me?" Niyaya niya ba ako sa isang laban? Tss. Ano namang magagawa ko laban sa kanya.

"Don't worry, it's just a physical battle, I heard magkakaroon tayo ng laban next week kay Ginoong Marcus kaya why not mag prepare hindi ba? " sabagay may punto siya.

Nandito kami sa gitna ng field. Naghihintay ng oras para sumugod sa isa't-isa. Maya maya pa ay may isang ibon ang dumaan at nagpakawala ng tunog kaya naging hudyat yun sa amin para sugurin ang isa't-isa.

Kumukulo ang dugo ko sa excitement, nagpalitan kami ng suntok at sipa sa isa't-isa at habang tumatagal ay mas lalo akong nagugulat sa sarili ko!

Hindi ko alam kung bakit pero nakikita koang bawat galaw niya, na parang napakabagal nito sa paningin ko.

I manage to kick her in the stomach na nag patilapon sa kanya. Gumulong gulong siya sa damuhan ngunit mabilis na bumangon at isang segundo lang ay bigla itong nawala sa paningin ko, hindo ko namalayan ang pagtilapon ko sa damuhan dahil sa isang solid na suntok sa panga ang natanggap ko.

Bigla akong nahilo at sumakin din ang ulo.

Iniling iling ko ang ulo ko nagbabakasakali na mawala ang hilo. Nanlaki ang mata ko dahil biglang lumitaw si Selena sa harap ko at nakaporma na itong sisipain ako.

Hindi ako nakagalaw dahil sa gulat! Gulat dahil nababalutan ng liwanag ang paa nitong gagamitin sa pagsipa sa akin ngunit ang mas ikinabigla ko ay ang ekspresyon ng mukha nito, na parang gustong gusto ako nitong tapusin. Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata ngunit isang sigaw ang nagpahinto kay Selena sa pag atake.

"SELENA!! STOP!!! " tinignan ko si Selena na nakayuko, habang hawak ng mahigpit ni Grimuel ang braso nito. Napansin ko din na nagsidatingan ang iba.

"Heyy are you okay?" Nag-aalalang sabi ni Lucy habang inaakay ako patayo. I looked at Selena na nakayuko pa din.

"What do you think you're doing Selena! " Galit na sabi ni Grimuel.

"You almost kill here Selena" seryosong sabi ni Almira magsasalita na sana si Selena ng biglang sumingit si Kael sa usapan. And this is the first time that I heard his voice.

"Punishment room" malamig na sabi nito na bigla ko namang sinagot.

"Te..teka lang. Palampasin nalang natin to, I'm sure nadala lang.... " but Kael cut my words.

"NOW! " Mariin na pagkakasabi nito. Nagsalubong ang kilay ko at aangal pa sana ako kaso tumakbo na si Selena papunta sa punishment room.

Tinignan ko ng masama si Keal na naglalakad na paalis. Tinignan ko ang iba na parang humihingi ng tulong ngunit umiling lang sila.

Nag-aalala ako dahil ang punishment room ay binansagang hell room dito sa academy. Kung sa Pilipinas may detention room, dito na man ay Punishment room.

Literal na hell ang room na yun dahil sa nag-aapoy ito sa bawat gilid ng kwarto. And all you need to do is to endure the pain, and heat inside that room. Hindi ka makakalabas doon hangga't wala ang pahintulot ni Kael at ng headmistress.

(Grimuel POV)

I saw her in the middle of the room, there's a chain in here both hands and feet. Para lang siyang isang bilanggo. Nakayuko ito, at magulo ang kanyang buhok.

"I already warned you Selena pero hindi ka nakinig. Tell me, ano bang ikinagagalit at ikinatatakot mo? " I asked her but she didn't respond. Tahimik lang siyang tinitiis ang init sa kwartong to. I want to help her using my power but I know Kael will get mad.

"I know you're competitive, and afraid at the same time. Afraid that maybe she's stronger than you that she will be noticed by your parents. Afraid because you think you will be out of place like the other Light master" that's true. I know her since child.

Ayaw na ayaw niyang nalalamangan siya. Gusto niya siya lagi ang bida sa mata ng mga parents niya. I know napepressure lang siya kaya niya nagawa ang bagay na yun. She's too afraid.

"SHUT UP AND LEAVE" she said coldly. Napangiti ako ng mapakla dahil ever since, lagi nalang ako nito pinapaalis. Na hindi niya kailangan ng tulong ko, na hindi niya ako kailangan. It hurts, it really is. But all I can do is to support her, to help her, to make her feel that I'm always here but she's always refusing it.

But I will never get tired because that's how you show your love to a person right? That even it hurts you, you still continue on your way because you always have that motivation, that feeling, the what they called Love and yeah I love her.