Chapter 3: Why me?

Chapter 3

NAKATINGIN pa rin ako sa kamay ni Hades na nakahawak sa braso ko habang kalakaladkad ako papunta man sa kung saan.

Hindi pa din ako makapaniwala na mas pinili niya akong iligtas (wow sa word) kaysa kay Janessa. We barely know each other. And though we're seatmates, we didn't talk with each other.

"Hey, saan mo ba ako dadalhin? Diring diri na ako sa katawan ko."

Kung hindi niya sana ako kinaladkad edi sana nakapunta na ako sa shower room, edi sana nakaligo na ako.

"Can you also check if someone is here?" He asked out of nowhere. Saka ko lang na-realize na nasa hagdanan na kami sa may parking area. Di ko din alam why he did not choose to use an elevator. Well, maybe because it's so possible na may makasama kami sa loob tas maaamoy ako. Ang kadiri ko ngayon. Kairita!

"Huh?"

"Just check!"

Okay, ang sungit naman nito.

Lumingon ako sa paligid tulad niya. Bumaba din ako para tumingin tingin. Wala namang ibang tao.

"Wala naman, bakit ba—" He didn't allow me to complete my words.

Hinatak niya ako hanggang sa nasa tapat na kami ng isang Lamborghini. Nalula ako sa ganda nito. Kulay itim at napaka-kintab. Ito ang pinaka nag-i-standout sa lahat ng mga kotseng naka-park dito.

"Get in."

Tiningnan ko lang si Hades. Naguguluhan ako. Saan niya ako dadalhin? Most of all, bakit ba kami magkasama nito ngayon? Are we even close?

Isa pa, di ko yata kayang dumihan ang mamahalin nyang sasakyan.

"Kids are always stubborn," he hissed. Pinagpilitan niya akong papasukin sa loob ng kotse niya.

    Di ako komportable talaga. Nakakahiya! Napakalinis at napakagara ng loob ng sasakyan niya tapos ang dugyot ko ngayon.

    "Damn, you stink." Yun lang ang sinabi niya habang nagda-drive.

    Napairap nalang ako. Deep down, I'm so thankful to him. Naguguluhan man sa di ko malamang dahilan bakit niya ako tinulungan, na-appreciate ko 'yon.

    Tumigil kami sa tapat ng isang gate. Nagkaroon ng red-colored na lazer na nanggagaling sa magkabilang gilid ng gate, ini-scan ang kotse and then I heard a sound. I was then amazed ng automatic na bumukas ang gate.

    Hindi talaga ako makapaniwala na nasa harap ako ng isang napaka-sosyalin na bahay na kahit sa mga movies ay hindi ko pa nakikita. Lalo akong namangha nang makapasok sa loob ng bahay. Everything is techy!

Before the door opens, the machine scans Hades. Wow!

After a few seconds na makapasok kami, the door shuts automatically. Napalingon ako rito nang marining ko ang tunog, tapos kay Hades. Naramdaman ko kasing nakatingin siya sa'kin.

"Wow!" I couldn't contain how amused I am right now.

Since palagi akong scholar, palagi din akong napapasok sa private schools kaya medyo sanay ako sa mga magagandang bahay ng mayayaman kong classmates kung saan kami gumagawa ng group projects or what. But this one is just superb!

Wala akong nakikitang maids or what. Dahil almost robotic ang mga gamit sa bahay niya. And I am always fascinated with technology.

"Are you done getting amazed with my house?"

I was snapped back to earth when he spoke.

"Why did you bring me here?"

"Do you feel special?"

He took a step closer. I was taken aback.

"S-Sige, subukan mong lumapit! Papakainin din kita ng kanin-baboy tulad ni Janessa!" I stammered! Kainis! Nasaan na ang tapang mo, Chandria?!

Pero infairness talaga ha. Kahit sa malapitan napakagwapo niya. Sobra talagang nakakaakit ang itim na itim niyang mga mata, matangos na ilong at ang mapupula niyang labi niya na may magandang kurba.

He chuckled. I don't know what's in me to be mesmerized seeing him laugh a little. Sa buong araw na magkasama kami ngayon sa classroom, hindi ko kasi sya nakitaan ng kahit anong emosyon.

"You really stink."

I was embarrassed by his subsequent words.

"Nini," he called out. Then a robot came near him.

"What is it, master?

Napkagat labi ako sa gigil. I want one! But unfortunately, I could not afford one!

"Escort her to the bathroom."

"Yes, master." Umikot ang robot.

Hades looked at me as if telling me to follow the robot.

I saw him grinned after he looked down on my uniform.

I immediately covered my chest with my arms.

Lalong lumawak ang ngisi niya.

"Don't assume as if they are big." Insulto niya bago umalis.

Aba't—!

NALIGO ako sa shower, todo kuskos. Hindi pa ako nakontento, nagbabad ako sa bath tub na may punung-puno ng bubbles. Inubos ko yung isang bottle ng rose liquid soap na nakita ko. I was satisfied sa mabango nitong amoy. Nawala kahit papaano ang gigil ko sa tatlong impakta.

I suddenly realized what Hades told me.

"You don't know what the sequences would be."

Ito siguro ang tinutukoy niya. I will get bullied by those mean girls.