C H A P T E R 37

Labis ang kanyang pang gigitgit dahil sa mga na lalaman at na tuklasan noya mula kay DON SEBASTIAN ilang araw na hindi niya alam kung umabot na ba siya ng buwan sa lugar na ito lalunat wala siyang makitang kahit na isang kalendaryo roon.

Sa tuwing susunduin siya ng mga tauhan ng matanda. kapansin pansin rin na may mga tulad niya na na, kakasabay papunta sa malaking cafeteria bawat isa ay may mga naka buntot sa kanila animoy mga bantay nila ang mga iyon may ilan rin siyang na kausap at na kilala tulad niya.

"Number 6 ! "

Agad siyang napa tayo mula sa pag kaka upo sa kanyang higaan nang marinig niya ang numiro na naka tatak sa kanya.

Maya maya ay bumukas ang pinto inuluwa non ang isang matikas at matangkad na lalaki Halos lahat ng pumupunta sa kanyang silid ay pawang mga gwapo at ma gaganda tsk! ngunit bakit nga ba niya

po-problemahin ang bagay na iyon gayon.

Mas kailangan niyang maka alis sa lurag na ito maka isip ng paraan kung papano, Miss na miss na niya ang kanyang Anak maging ang binata at mga kaibigan niya.

Walang kibo na inakay siya ng lalaki papalabas ng kanyang silid bago sila pumasok sa elevator na yari sa isang salaming tsk! ang yaman talaga ni tanda.

Nang huminto ang elevator sa grown floor mabilis siyang hinigit ng lalaki na wala man lang ka

emo-emosyon ang mukha Kamuntikan pa siyang ma subsub kung hindi lamang siya nito hawak sa kanang kamay Taina! may galit ata ito sa kanya' dahil sa pag higit sa kanya. kaya hindi na siya naka tiis na hindi mag salita hindi porket, hawak siya sa leeg ng mga ito ay may karapatan na ang mga ito na ganituhin siya.

"Pwede ba! mag dahan dahan kanaman sa pag kaladkad sakin."

Ma diin niyang sabi ngunit ang lalaki ay wala man lang sinabi.

Buwisit talaga!

Nag patuloy sila sa pag lalakad hanggang sa huminto sila sa isang pinto na may dragon ang style mariing kumatok ang kasama niya bago bumukas ang pinto bahagya syang tinulak ng hudas.

Taina talaga na mumuro na sa kanya ang lalaking kuma ladkad sa kanya.

"Narito na ho, si Number 6. "

Naka yukong sabi ng lalaki ngunit wala siyang paki alam kung may mga tao sa loob ng malaking silid na pinag dalhan sa kanya tumango ang matanda bago ito tumayo at lumapit sa kanya.

kasabay ng pag lapat ng mga palad nito sa kanyang mga balikat nais niyang palisin iyon ngunit hindi dapat siya mag pa dalos dalos kung wala siya sa teritoryo niya Damn!

"Salamat SULA.."

Ani nang matanda saka naman tumayo ng tuwid ang lalaking nag nga' ngalang SULA nag tama pa ang mga paningin nila at ang hudas nginisihan siya tila nang aasar pa ang lako.

"Siya na ba ang ilalaban mamayang gabi DON. SEBASTIAN? "

Kaya napa lingon siya sa isang matanda na naka upo malayo sa gawi nung dalawa pang mantanda.

"Tama kayo siya na nga.. "

"Sigurado ka? DON. ngunit isa siyang baguhanwala pangalam."

"Tama si ERNES, DON. SEBASTIAN.. "

" Wag kayong mag alala kumpara naman kay SADLY mas di hamak na mas magaling ito at mas malakas at natitiyak ko iyon---"

"Isang pag kakamali DON. kung matalo siya mamaya, sa laban sayang naman ang mga ipupusta namin hindi ba. "

Nakikinig lamang siya sa mga pinag uusapan ng mga ito.

Damn! mamay? seryoso ba ang mga ito isasalang agad siya ni wala nga siyang training god! baka ngayon pa nga lang ikamatay na niya ang pag salang sa pakikipag laban.

"Tiwala lang ERNES na ka titiyak ako na hindi kayo mag sisisi Na suya ang ilalaban natin sa arena. "

"Siguraduhin mo lang DON. dahil malaki ang ipupusta ko sa larong ito."

"Gayon din ako DON. "

Anipa ng ilan bago siya tinapik ng matanda kaya pumaling siya rito habang koyum ang mga kamao niya nais niyang suntukin ang mantad dahil sa ginagaw nito sa kanya.

"Makaka asa kayo."

Naka ngiting sabi ng matanda tila siguradong siguradong ma ipapanalo niya ang laban.

Fuck! I'm dead.

******

"Seryoso sila? ikaw ang unang isa

sasalang? "

Hindi maka paniwalang sabi ni Number 7 na isa rin bihag nang matanda at tulad ay may naka tatak rin rito na numiro.

"Bakit? " Seryoso naman niyang sagot napa lunok ito bago nag salitang muli ngunit pabulong lamang lalunat nasa cafeteria sila at kuma kain.

" Kapag ikaw kasi ang na una imbis na ang number 1 at 2 dapat. ibig sabihin no'n Lima ang kakalabanin mo mamayang gabi."

Pabulong nitong sabi kaya napa lunok s'ya ng wala sa oras Taina! dito na ata siya ma matay Hayop! kasing matandang iyon.

Babae sila hindi dapat nila dina ranas ang gantong sitwasyon mga wala silang puso.

"Tingin mo? "

"Ano kaba 6 ganon ang patakaran rito sa tagal kunang narito sa lugar na ito halos lahat ay alam kuna minsan na rin akong nag tangkang tumakas ngunit bigo ako."

Mas lalo siyang nang gitgit.

"Bakit nila ginagawa ang ganto."

Umiling ito saka niya pa simpleng nilibot ang mga mata sa bawat sulok ng cafeteria. bawat pinto ay may mga bantay Taina, pano siya ma kakaalis sa lugar na ito kung puro mga batay ang mga na kikita niya.

"Hindi ko rin alam, ngunit ayun sa na sagap ko sa iba natin kasama rito. ginagawa nila ito para mas maging malakas at katakutan nang ibang ORGANIZATION dahil dito sila kumikita ng mas malaki kaya kapag lumaban ka tuluyan mo na ang kalaban mo. "

Bahagyang napa kunot noo siya dahil sa sinabi nito.

"Tuluyan? ask in Patayin talaga? "

"Oo. dahil kung hindi mo gagawin yon ikaw ang papatayin nila sa larong ito ALESHA, kina kailangan isa lang ang matira kaya pag husayan mo kailanagan mong maging ma utak salaban. "

"NGUNIT kung hindi ko mapatay ang kalaban o kapag na talo ako may kaparusahan ba yon? "

Mabailis itong tumango at muling tumingin sa paligid.

"Isa lang ang parusa 6."

"Ano? "

"Kamatayan."

Sunod sunod siyang napa lunok bakit sa lahat yon pa Tsk! mga sira ulo ata ang naka alam ng gantong laro parusa ay kamatayan the fuck!

At kung hindi niya mapatay ang kalaban siya ang ma mamatay pero mas kailangan niyang manalo salarong ito para maka alis siya sa lugar na ito at makita na niya ang kanyang mag Ama.