webnovel

Madly Inlove With Mr. Playboy

Autor: diena
Teen
En Curso · 11.6K Visitas
  • 35 Caps
    Contenido
  • valoraciones
  • NO.200+
    APOYOS

What is Madly Inlove With Mr. Playboy

Lee la novela Madly Inlove With Mr. Playboy escrita por el autor diena publicada en WebNovel. Ang sabi ko sa sarili ko, ayoko ng relasyon na katulad sa mga magulang ko. Ayoko ko sa isang relasyon na may nasaktan at na agrabyado akong tao.Ayoko na may relasyon akong nasira kasi alam ko kung ano...

Resumen

Ang sabi ko sa sarili ko, ayoko ng relasyon na katulad sa mga magulang ko. Ayoko ko sa isang relasyon na may nasaktan at na agrabyado akong tao.Ayoko na may relasyon akong nasira kasi alam ko kung ano ang pakiramdam non. Pero nang ako na ang nasa sitwasyon, kinain ko ang lahat ng sinabi ko. Wala na akong paki-alam kong may isang tao akong masaktan at ma agrabyado.Kung may relasyon man ako na masira ang mahalaga ay sa akin parin siya.Okay lang kahit mag mukha akong tanga at desperada o kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao basta huwag lang siyang mawala.Pero pinili niya parin akong iwan kahit alam niya na siya lang ang mayroon ako. Ano pa ba ang aasahan ko.Isang playboy ang minahal ko. Dahil isa akong desperada, kahit ayaw na niya sa akin. Kahit may mahal na siyang iba, nagmaka-awa parin ako na kung pwede ay bumalik siya sa akin dahil hindi ko kaya.Na okay lang sa akin kahit ilan pa kaming babae na pagsabayin niya.Wala e,nasanay kasi ako na lagi siyang nandito sa tabi ko.Pero ang lahat ay may hangganan,dahil sa muli niyang pag-iwan sa akin ay sumuko na ako at hindi lumaban.Pagod na ako na ipaglaban siya.Pagod na ako na ipaglaban ang pagmamahal ko na lagi namang talo.Mahirap mag let go .Pero mas mahirap yong kumakapit ka pa kahit pinag-tutulakan kana niya. Ngunit wala na ka ng magagawa kundi tanggapin na lang kahit mahirap. Ito ang mahirap na tanggapin sa dami ng kailangan kong unawain.Anim na taon na ang lumipas, ngunit sariwa parin ang sugat sa aking puso at isipan. Hanggang ngayon ay siya parin sa araw at gabi ang aking iniisip.Magpahanggang ngayon ay lagi ko parin tanong sa aking sarili, saan ba ako nagkulang?Kasi sa pagka-alam ko minahal ko naman siya ng minahal. Hindi ko akalain na ma depress ako.At dumating pa sa punto na gusto kong magpakamatay.Hindi ako vocal na tao kaya wala akong mapagsabihan kung ano ang tumakbo sa isip ko.Gusto kong umiyak at isigaw lahat ng hinanakit ko dahil hindi ko na kaya pero natatakot ako. Natatakot ako at baka sumbat lang ang marinig ko kapag nalaman nila ang sitwasyon ko. Natatakot ako sa maari nilang sabihin dahil hindi ko sila sinunod noon. Binalaan na ako ng pinsan ko, ng kuya ko na hindi siya ang mahalin pero hindi ako nakinig. Anong magagawa ko, siya ang tinitibok ng puso ko. Nag-uunahan na pumatak ang aking luha habang binabasa ulit ang kanyang mga sulat.Nag flashback sa akin ang mga ala-ala naming dalawa,mula sa umpisa hanggang sa kung paano ako lumuhod at nagmamaka-awa sa kanya. Patuloy parin ako sa pagbasa kahit puno ng luha ang aking mga mata. Hindi ko maintindihan kung bakit niya ako niloko at sinaktan habang sa kanyang mga sulat ay ramdam ko ang kanyang pagmamahal. Lalong nanikip ang aking dibdib, hanggang kailan ba ako masasaktan? Hanggang kailan masasagot ang aking mga katanungan? Pagod na ako.Gusto ko ng mawala ang sakit dito sa dibdib ko. For the last time, I begged him. "Come back to me please." At lumuhod sa kanyang harapan katulad noon kung paano ako nagmaka-awa na huwag niya akong iiwan.Tanggapin niya ba akong muli o tuluyan na akong iiwan?

También te puede interesar

Born to Good Luck, The journey of a self-made man

“See here, Dick Armstrong; when you’ve taken that water into the house, I want you to clean these. Do you understand?” The speaker, a sallow-complexioned, overgrown boy of seventeen, threw a pair of mud-bespattered boots at the feet of a sun-burned, healthy-looking lad about a year his junior, while a grin of satisfied malice wrinkled his not over-pleasant features as he thrust his hands into his pockets and started to walk away. “Who are you talking to, Luke Maslin?” answered Dick, hotly, not relishing the contemptuous manner in which he had been addressed. “Why, you, of course,” replied Luke, with a sneer, pausing about a yard away. “You’re dad’s boy-of-all-work, aren’t you?” Unfortunately for Dick this remark expressed the exact truth. He was Silas Maslin’s boy-of-all-work, and his lot was not an enviable one. His clothes were bad, his food scarce, his education neglected, and having arrived at the age of sixteen years he eagerly longed to cut loose from his uncongenial surroundings and make his own way in the world. If Dick felt obliged to submit to Mr. Maslin’s tyrannical treatment, that was no reason, he contended, why he should allow his son Luke to bully him also. Although he had never done anything to deserve Luke Maslin’s ill will and often went out of his way to do him a good turn, Luke never lost a chance to make life miserable for Dick. In fact, all friendly advances on Armstrong’s part, instead of winning his favor, seemed rather to impress him with the idea that Dick was afraid of him, which was far from the truth. On this particular occasion Dick was not in the best of humor, for Mr. Maslin had just been savagely abusing him because he had taken a longer time than the old man had considered necessary to fetch certain supplies for the store from Slocum, a large town about ten miles distant. So when Luke flung the last remark at him he angrily retorted

james_limi · Real
Sin suficientes valoraciones
17 Chs

Miasteczko Woolf Moon

[...]Byłem już na tyle blisko, by ten zniewalający zapach był jeszcze bardziej wyczuwalny. Gdy zastanawiałem się nad tym, która Omega pachnie tak pięknie - co najważniejsze, gdzie mam ją zabrać, by pieprzyć ją bez opamiętania - zza jednej z kotar wyłonił się chłopak, głowę niższy ode mnie. Jednym słowem; był cudny, a wyglądem przypominał anioła. Drobnej postury chłopak nie był kościsty, a wręcz idealny. Kształty bioder i idealnie pulchnego tyłeczka, aż prosiły się o to, by sprawdzić jak miękkie w dotyku są jego atuty. Miałem dobry punkt obserwacji, chłopak chyba nie zdawał sobie sprawy z tego, że to przede mną stoi, eksponują idealnie swój tyłek w czarnych obcisłych dżinsach. Pytał się, czy dobrze w nich wygląda, gdyż nie jest do nich przekonany. Napawałem się tym zgrabnym tyłeczkiem i równie cudnym udom. Musiałem użyć wszystkich sił, by nie rzucić się na niego tu i teraz. Boże jego cholernie seksownego i anielskiego głosu mógłbym słuchać do końca życia. Wiedziałem, że to pytanie kierował nie do mnie, a z pewnością do dziewczyn, których unikałem jak ognia. Jednak postanowiłem odpowiedzieć na jego pytanie. - Nie wiem jak ty, ale dla mnie możesz w nich chodzić do końca życia skarbie. [...] ***New Adult Gay Romance * * * Copyright Kamila Szczepańska, 2015 Okładka mojego autorstwa Uwaga: Błąd w tytule jest celowy. Ostrzeżenie : Opowiadanie dotyczy miłości między dwoma osobnikami tej samej płci (BoyxBoy) Będzie też wątek dotyczący Męskiej Ciąży (MPreg) Więc, żeby nie było niedomówień, Homofobom mówię "Won Ćwoki, Pukim Miła! " Osoby lubiące czytać jedynie lekkie opowiadania, także ostrzegam, to nie będzie lekkie opowiadanie.

KEEagle28083 · Fantasía
Sin suficientes valoraciones

Not Enemy

Siapa yang tidak mengenal Andhira Mahardika, seorang siswa kelas 10D yang manis namun kelakuannya tidak semanis penampilannya. ia selalu saja bermasalah dengan Dean Abimanyu seorang siswa kelas 10A yang populer dan berprestasi di sekolah dan ia juga adalah wakil kapten basket. "Minggir woe minggir" triak Dhira dari arah gerbang sekolah, ia mengendarai sepedanya dengan kencang dan melupakan fakta bahwa rem sepedanya tidak berfungsi dan berakhir tidak bisa mengerem. Para siswa yang ada di sana lalu menepi memberikan akses kepada Dhira untuk menuju kesualan di pagi hari yang cerah, sepedanya langung menuju parkiran motor dan Gubrak.. Dhira menabrak motor seseorang dengan kecepatan yang lumayan tinggi dan berakhir dengan tubuh mungilnya yang tertindih sepedanya dan dirinya menindih motor seseorang yang terlihat familiar. "Aduh, sakit gila" Dhira masih tertindih sepedanya, melihat kearah motor yang ia tabrak lalu ia menyadari sesuatu " mampus motornya Dean" ucapnya lalu ia menoleh dan benar saja Dean ada di di belakangnya dengan tampang yang menyeramkan. "Dhira bangke, motor gua anjir, rusak" geram Dean dan mengangkat sepeda Dhira dari atas tubuh Dhira dan motor miliknya lalu melamparnya dengan keras. "Sepeda gua woe " teriak Dhira ketika Dean melempar sepedanya dengan semena-mena. "Minggir lo dari motor gua, najis tau gak" ucap Dean dan hal itu malah memicu perkelahian pada pagi hari Dhira berdiri lalu melompat lompat di atas motor Dean. "Makan tuh motor jelek! " ucap Dhira lalu pergi dari TKP sambil membawa sepeda bututnya yang sudah penyok sana sini bahkan bannya sudah tidak berbentuk lingkaran lagi. " ANDHIRAAAAAA" triak Dean yang tidak di gubris oleh Dhira dan memancing kerumunan, padahal pemandangan seperti itu sudah sering terjadi dari awal MOS tapi masih saja seru untuk di tonton. begitulah keseharian Andhira dan Dean, tidak ada pagi tanpa masalah....

Hyunry_00 · LGBT+
Sin suficientes valoraciones
5 Chs

valoraciones

  • Calificación Total
  • Calidad de escritura
  • Estabilidad de Actualización
  • Desarrollo de la Historia
  • Diseño de Personajes
  • Contexto General
Reseñas
gustó
Últimos
diena
dienaAutordiena

highly recommended .subukan niyo po basahin . happy ending ba o sad ending ?sa introduction palang halatang masakit na. try to read this baka relate ka sa pagiging marter at tanga ni Fahrhiya .

APOYOS

Más sobre este libro

Parental Guidance Suggestedmature rating
Reportar