CHAPTER 5

Dahil nga masakit talaga ang ulo ko at hindi ko kayang makapasok sa trabaho ay naisipan ko na lang itulog ang sakit ng ulo ko para mabawasan kahit konti lang.

Nakakailang palit na ako ng position sa kama pero hindi pa rin ako nakakatulog.

"Aish!!" irita kong sabi sabay gulo sa kanina ko pang magulong buhok.

Kanina pa ako pagulong-gulong hindi pa rin ako kumportable sa pwesto ko. Tsk.

Napabaling naman ako sa bedside table ko. At doon...nakita ko ang kwintas na hindi ko alam kung kanino.

Dinampot ko iyon at pinagkatitigan. At nagulat ako ng mapagtanto kong locket pala ito.

Madali naman akong umupo sa kama at pinasadahan ng tingin yung locket at dahan-dahan ko sanang bubuksan ng mag-ingay ang telepono ko na nakapatong sa bedside table.

*Unknown Number*

"Sino naman ito? Pssh! Istorbo!" I hissed because of my irritation.

"Hello? May I know who's this?" I politely asked to the caller.

"Hello Ms. Anderson" bati ng baritonong tinig na kilalang-kilala ko.

"Holt" mahina kong usal na tiyak kong narinig rin niya.

He sexily chuckled "You're right. This is Holt. You never fail to amuse me huh?" he said sexily.

"H-huh?..Uhmmm...I-i...I mean...What-why did you call me? How did you get my personal phone number?" I curiously asked to him. And sh*t why am I even stammering?

"Through your Secretary, Judith."

"Oh." tila napapahiya ko pang sabi.

"I just want to personally to talk to you about my new hotel in Singapore"

"Yeah? What about it?"

"I just want to know what can your company offer for my hotel. 'Cause I want to see something new products and also affordable for my hotel there." he said.

"Ahm... sure! When?"

"If it's okay with you maybe we can meet now. Is it?"

Nakakailang naman kung tanggihan ko siya kaya lang sadyang masakit pa rin talaga ang ulo ko. Parang pinupukpok ng martilyo. I sighed and said "Okay sure."