Chapter 18

The next day, they start to pack up their things. They're not in a hurry though, since they're flight is in the late afternoon, but of course you have to be early in the airport, like two to three hours earlier. Charlotte woke up a little late. She took a bath first before going down at the dining hall to eat breakfast. Just after ten minutes, she's back in their hotel room to help her Mama pack up their things. Everyone's busy packing up, she haven't seen anyone yet this morning, even Thirdy.

She's glad that things has patched up between them. She feel elated, what happened last night was surreal, their only witness was the bright moon. And she's happy with that. Thirdy's confession last nighg was really surprising, she expect to be that way. They didn't say any promises to each other, he didn't asked and she didn't asked. But the only thing they want for each other is to take care of their selves especially they're not living in the same country.

She can still remember and feels how Thirdy kissed her head and kissed her forehead under the moon last night. Nakakakilig. She's feeling blissful at the same time agitated.

"Anak, what are you smiling for?" Daldal ng daldal kasi Mama nya pero itong si Charl lumilipad ang isip, hindi nya narinig ang mga sinasabi nito.

"Eh, ah, wala Mama, may naalala lang ako. May sinasabi ka ba Mama?!" She grinned. Nakakahiya, nakita sya ng Mama nya na nagdaydreaming.

"Ang sabi ko anak, lahat ng pasalubong dito mo sa kabilang luggage itipon lahat." Utos nito sa kanya.

"Ah, sige po. Ako na po bahala dyan, Mama." Madami din syang nabiling mga pasalubong lalo na para sa mga matalik nyang kaibigan. Meron din para sa Lolo Faust nya at sa Papa nya.

Binuksan ni Charl ang pinto matapos makarinig ng katok sa labas ng kwarto nila. "Angelique, Savannah, tapos na ba kayong mag-empake?" Kusang pumasok na sa loob ang dalawang babae.

"I have something to say." Natunugan aga nyang may lungkot sa boses ni Savannah.

"Eh, ano iyon." Painosenteng tanong na lamang nya.

"I have to leave first, kailangan ko nang bumalik sa Manila."

"Eh? Bakit? May problema ba Savannah?" Meron nga, tama sya.

"Mag-aaral na ako sa Macau." Mahina pero may diin na sabi nito sa kanya.

"Eh? Ano?" Niyakap agad nya si Savannah. Mababawasan na sila ng isa. "Kelan ka makakabisita sa amin, dito?"

"Ano ka ba, Baby Charl! Hindi pa nga ako nakaalis pagbisita ko na agad ang iniisip mo. Nakakatuwa ka talaga, bata ka pa nga." Nagpout sya, kasi lahat sila bata pa rin talaga tingin sa kanya.

"Eh kasi, mamimiss ka namin lahat dito. Lalo na si Angelique, kayo palagi ang magkasama eh, di ba?!"

"Naman eh! Paiiyakin mo ba ako?" Medyo naiiyak nang sabi ni Savannah.

"Uy! Hindi naman!" Nakisali na rin yumakap si Angelique sa kanila.

Lumabas naman mula sa banyo Mama ni Charl. "Tita Angel." Tawag ni Savannah tsaka bumitaw sa yakap nilang tatlo.

"Oh, what's wrong? Uuwi na tayo. Bakit malungkot kayo riyan?" Naabutan naman nya kasing nagyayakapan ang tatlo.

"Iyon na nga po, Tita. I'll be going first, kasi si Mommy at Daddy," Paliwanag ni Savannah.

"Oh, what about them? Pupunta ba sila sa Hacienda?" Tanong nito.

"Hindi po, Tita." Tugon nya. "Pag-aaralin na daw nila ako sa Macau, po." Malungkot na sabi nya.

"Ah, gan'on ba?" Nasabi na lang nito. Then, "Cheer up! It's for your own good naman, di ba?! Ayaw mo yun, palagi mo na sila makakasama. We know naman na nasa Macau ang parents mo, most of the time, at least you can see them, whenever you need them. Right?" Tumango-tango naman si Savannah. "Don't be sad, your mga kinakapatid nandito lang sila. Pwede naman kayo mag-video chat, anytime."

"Thank you po, Tita Angel. I understand them naman po, siguro nasanay lang ako, all my friends are here in Philippines. But of course, I want to be with them naman din po."

"That's good." Sabi pa nito.

____

Airplane take off. Flying from Bohol to Gensan.

Pagod ang lahat galing sa byahe. May jetlag pa. Tulog silang lahat habang lulan ng sinasakyang van pauwi sa Hacienda Casteel.

Gano'n pa rin ang mga pwesto nila, nasa unahan nakaupo ang Dad ni Thirdy. Magkatabi parin sa unang row ang magkumare na Mama ni Charl at Mom ni Thirdy. Sa ikalawa naman ganun din, nadagdag lang si Angelique, sya na ang nakaupo sa pwesto dati ni Savannah.

Sa pinakalikuran naman magkatabi parin si Charl at Thirdy, parehas parin ang kanilang pwesto, nasa may bintana pa rin nakaupo si Charl. Tahimik lang silang nakikinig ng music habang suot-suot nila ang ear buds ni Thirdy, hanggang sa nakatulog silang parehas. Magkadikit ang mga balikat at ang mga ulo nila. Ganun lang ang posisyon nilang dalawa. Naalimpungatan naman si Angelique, nilingon ang dalawang natutulog sa likod, mabilis nyang kinuha ang phone nya at kinuhaan ng litrato ang dalawa. Tapos napangiti na lang sya habang pinagmamasdan ang dalawa. Humikab pa sya saka pinikit ulit ang mga mata at nag-iwan ng ngiti sa labi nya.

Hacienda Casteel.

"Finally, we're back!" Sigaw pa ni Angelique.

Bago sila nakarating sa Hacienda Casteel, kumain muna sila sa isang fast food, sa Hacienda Casteel sana sila kakain pero alanganin na ang oras, paniguradong magugutuman lang sila, tsaka hindi mo rin alam ang takbo ng traffic.

"Yeah! It's nice to be back." Second demotion ni Enrique.

"I missed the smell of Hacienda Casteel." Sambit pa ni Charl, singhot-singhot pang ginawa.

"I know, you will." He smirked. "But you sniffed like a cat." Tukso pa nito sa kanya, habang ginagaya ang pagsinghot nya kanina.

Silang dalawa na lang ang naiwan sa labas, iyong iba kasi nauna nang pumasok sa loob, dala nito ang mga bagahe nila.

"I ain't." Hinampas nito ang braso ni Thirdy.

"Aw! Just kidding." But he half laughed at her.

Now she's a bit annoyed. Iniwanan si Thirdy sa labas, dala ang maliit na maleta nya. "Charlotte!" Humabol naman agad ito sa kanya, nang maabutan, bumulong ng, "But surely, an adorable cat." At nilampasan na sya nito. Ni hindi ito lumingon pa sa kanya, dumeretso lang ito umakyat sa ikalawang palapag ng bahay.

Ilang segundo din siguro napatigil si Charl. Sinundan lang ng mata nya ang pag-akyat ni Thirdy sa ikalawang palapag. Hindi nya inaasahan iyon kay Thirdy. Shucks! Kaninal lang naiinis sya, ngayon naman nakangiti na sya. Binaba muna nya ang bagaheng hawak nya, at tumungo sa kusina para maghanap ng maiinom.

Nagvibrate ang phone nya, kinuha naman nya ito mula sa bulsa ng jeans nya, "Si Thirdy?" Then open the message, "there's one thing that I have to say that I forgot to tell you last night. Brian and I, we talked it over. I asked him, and he said, he don't have any romantic feelings for you. I hope, you won't get mad at me because of this. Goodnight Charlotte."

To be continued..

📝 Jannmr