Martina the Great

"Let's go!" saad ni Rain kay Martina at hinila niya ito palayo.

"I am sorry for what happened. Are you okay?" nag- aalalang tanong ni Wonhi kay Jenica na shocked pa rin sa nangyari.

"Will I be okay? I didn't know who she was," naiiyak na sabi ni Jenica sa binata.

"You'll be. I will make sure that she won't do anything bad to you or your friends," sagot ni Jei.

"Thanks a lot and thank you also for saving me a while ago!" pasalamat ni Jenica.

"Yeah! You're brave," sang- ayon naman nina Rose at Ella.

"Ah... that's nothing. I recorded everything, just in case!" nakangising saad ni Jei habang ipinakita ang kanyang cellphone. Tumango ang tatlo bago sila nagpaalam sa kanila.

"That. Was. Insane!" sambit ni Wonhi kay Jei ng makaalis ang tatlong dalaga.

"She's a total lunatic! Where are they anyway?!" sagot ni Jei sa binata bago hinanap ang kanyang kuya at si Martina.

"Perhaps, talking somewhere with no women around!" sagot ni Wonhi.

"How did this happen? How did my brother meet that crazy woman?!" asar na sabi ni Jei kay Wonhi.

"Uhm... it was partly my fault. I was the one who set the blind date for them hoping that it would turn out nice," sagot ng binata.

"Then?" sagot ni Jei na hinihimok ang binata na magkwento at magbigay ng iba pang impormasyon.

Wala sa sariling nagpatuloy sa pagkukwento si Wonhi habang naglalakad sila sa dalampasigan. "They seemed having fun for the next couple of weeks. But then, your brother came to my apartment annoyed because Martina hit Rain's female partner in a photoshoot with her purse. Raya ended up being hospitalized coz of the impact!"

"Holy shit! I can imagine her bloody nose. But why did she do that?" saad ni Jei habang nilalaro ang beach ball.

"Jealousy! She doesn't want any woman near him. She's a wicked narcissist!" sagot ni Wonhi na nanginginig pa sa takot kay Martina.

"Hmmmm... she doesn't look as if," sabi ni Jei.

"What?!" takang tanong ni Wonhi. "Haven't you seen what she did to poor Jenica? She does that to any woman, especially when they are pretty and hot!"

"Exactly! Why is she crazily guarding kuya like a mad dog?" tanong ni Jei na humarap pa kay Wonhi.

"Jealousy!" walang ganang sagot nito.

"I think... she's insecure!"

Biglang humalakhak si Wonhi sa sinabi niya kaya tinadyakan niya ito sa kanyang kaliwang paa.

"Sorry! But, she's like a perfect catch. She's rich and beautiful, not including influencial!" paliwanag ni Wonhi sa dalaga.

"Yes! My point exactly! She might be asking herself why does my brother dislike her despite all her remarkable background. Na' I mean?" sabi ni Jei sa napaisip na binata.

Samantala, sa di gaanong mataong parte ng beach ay nawawalan na ng pasensiya si Rain kay Martina.

"Are you taking her side?" galit na tanong ni Martina. Napasuklay ng buhok si Rain gamit ang mga daliri at muntik na niyang masabunutan ang sarili sa sobrang inis.

"Think whatever you want, Martina. I don't give a damn!" saad ni Rain bago tumalikod.

"Am I not enough?" tanong ng dalaga dahilan para tumigil si Rain sa paglakad palayo sa kanya.

"Martina, please~" nabitin ang sasabihin ni Rain ng makitang umiiyak ang dalaga. Iyon ang unang pagkakataon na nakita niyang humagulgol ito.

"Answer me, Rain. Am I not enough?" lumuluhang tanong nito sa napiping binata. "I have done everything I could to make you love me. I even humiliated myself when I stripped my clothes in front of you! What else do you want me to do?"

Hindi malaman ni Rain ang gagawin dahil naguguluhan din siya sa kanyang damdamin sa mga oras na iyon.

"Just give me a chance to love you, Rain. If things won't work out. Then, I promise to never bother you ever again. Please..."

"Martina..."

"Just let me love you!"

Hindi malaman ni Rain ang gagawin sa mga oras na iyon pero nanaig ang kanyang awa kaya sumang- ayon siya sa suhestiyon nito.

"Okay, but under one condition!" sabi ni Rain. Tumango si Martina na panay pa rin sa pag- iyak. "One week must be enough. After that, move on."

"O- okay!" pilit na pagsang- ayon ng dalaga.

Laking gulat nina Wonhi at Jei pati si mang Liam ng kinagabihan ay pinuntahan sila ni Martina sa kanilang cottage. At lalong nagtaka ang dalawa ng magiliw siyang punakitunguhan ni Rain at ipinakilala sa ama at kapatid.

"Nice to meet you, sir!" nahihiyang bati ni Martina sa matanda. Hindi tuloy malaman ni Jei kung matatawa o magmumura sa nasaksihan.

"You must be Jei. I am sorry about the incident this afternoon. I was so pathetic and childish. Sorry," nakayukong sabi nito kay Jei. Nagtinginan sina Wonhi at Jei dahil sa hindi inaasahang takbo ng mga pangyayari.

"Ah... forget it," yung lang ang tanging lumabas sa bibig ni Jei dahil hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin.

"Jei, maghain ka na at nang makakain na tayo," saad ni mang Liam sa dalaga. Nang tumayo siya papunta sa kusina ay sumunod si Wonhi.

"What is going on?!" tanong ni Wonhi sa dalaga habang naglalagay ng mga plato at kubyertos lamesa.

"I know right! My head is spinning right now. I am utterly confused," sagot ni Jei bago ilapag ang mainit- init na letchong kawali.

"Something must've happened this afternoon," komento ni Wonhi. "I am dying to know the reason of~"

"Ya. Wonhiya, geuman hae! Jebal.( Hey Wonhi, stop it, please)," saad ni Rain na hindi nila namalayang pumasok sa kusina.

"Arasso," sagot naman ni Wonhi ng mahalatang frustrated ang kaibigan at wala sa mood makipagkulitan. "Geundae... gapjagi wae...~ (Kaya lang, bakit bigla...)"

"Dakchyeo! (shut up)" inis na saad ni Rain kaya tumahimik na ito. Nagkatinginan naman sina Wonhi at Jei sa asal ni Rain.

"Tawagin mo na sina itay at nang makakain na tayo," malamig na sabi ni Rain sa kapatid na agad namang lumabas. At kasamang bumalik sina Martina at mang Liam.

Pinilit ng magkapatid at ni Wonhi na umaktong normal sa harap ng pagkain. Tumikhim si mang Liam bago magsalita.

"So, do you like the dish, Martina?" tanong nito sa dalaga. Ngumiti ng matamis ang dalaga habang tumatango.

"It is amazing!" masayang sagot nito sa matanda.

"Good to know. My son marinated it. He can be a perfect husband, you know," proud na saad ni mang Liam sa dalaga. Biglang umubo si Rain sa sinabi ng ama habang sina Jei at Wonhi ay napatigil sa pagkain at nagpipigil ng tawa ng makita ang matamis na ngiti ni Martina kay Rain.

"Tay! Hindi po masarap ang pagkain kapag lumamig," biglang saad ni Rain sa ama para tumigil na ito. Tumango lang si mang Liam.

"Right. We should eat first," sang- ayon ng kanyang ama. "Hmmm... do you like my son because of it, too?" biglang tanong ni mang Liam na ikinagulat ng lahat.

Pasimpleng yumuko sina Jei at Wonhi para itago ang pinipigil na halakhak. Ngunit biglang napangiwi ang binata ng suntukin ni Rain ang kanyang binti dahil sa inis. Pati si Martina ay nabigla sa tanong nito pero biglang nakabawi at tumango.

"Yes, sir. That's one reason," nakangiting sagot ni Martina.

Pagkatapos nilang maghapunan ay lumabas sila sa para lumanghap ng sariwang hangin. Kinakabahan si Rain sa magiliw na pakikitungo ng kanyang ama kay Martina. Hindi sa ayaw niyang pakitunguhan ng mabuti ang dalaga, nag- aalala siyang baka bigyan nito ng ibang kulay ang mabuting asal ng ama sa dalaga.

Samantala, sa kusina ay hindi tumigil sa kakatawa sina Jei at Wonhi nang makalabas ang tatlo at naiwan sila para magligpit ng kanilang pinagkainan.

"Did you see his face?" natatawang tanong ni Wonhi kay Jei habang nakatutok sila sa screen ng cellphone ni Jei. Lingid sa kaalaman ng kanyang kuya ay kinunan niya ng video ang mga awkward moments habang kumakain sila.

"Oh my gosh! Kuya Rain's gonna kill me if he finds out," sagot ni Jei habang nagpupunas ng luha mula sa kakatawa.

"That's our little secret," natatawa pa ring saad ni Wonhi. "Anyway, what will we do tonight? I am pretty sure Martina will make sure to have some time with your brother."

"Hmmm... what do you have in mind?" sagot ni Jei habang nagpupunas ng hinugasang pinggan. "Strolling along the beach would be fine."