Chapter 5

Skyler's POV

I stayed here for an hour at halos magtatalong oras na akong nakaupo rito sa sofa pero mapahanggang ngayon wala pa ako nakitang imahe o pigura ni Faris.

Sobrang late na nito at hanggang ngayon, hinihintay ko pa rin ito habang umaasa na mamaya ay lalabas na rin iyon mula sa silid tulugan nito.

Tinitigan ko ang kabuohan ng mansion nila, you can say it's very big and well arranged. Hindi makalat ang loob at halos araw-araw ay nililinisan ito ng mga kasambahay. All things are antique furnitures. Isa rin iyon sa hilig ng ina ni Faris. Halos lahat ng mga mamahaling antique na bagay ay walang pagaalinlanagang binibili ng ina nito.

Iyong baso na nakapatong sa mesa na ginawang disenyo rito sa loob ng bahay ay siya ring isa sa mga mamahaling antique na gamit dito. Nakuha raw ito ni Tito sa isang auction para gawing regalo sa kaarawan ng pinakamahal nitong asawa.

He got that antique glass for Five hundred dollars in an auction at Berlin. Isa rin iyon sa mga paborito ng ina nito kaya iniingat-ingatan ito ng mga kasambahay rito.

Tungkol sa anak ng Familia Pérez. Maganda naman talaga ito, ngunit hindi katanggap-tanggap ang ugali nito. Minsan sarkastiko kung magsalita at may mga oras rin na tinatamad itong gumalaw

Napalingon ako sa malaking imahe ni Faris na nakadikit sa dingding na parang ginawang picture frame. It is a big painting portrait of Faris. Nagsimula na akong tumayo't naglakad para lapitan ito at ng masilayan ng mabuti ang maganda't maamong mukha nito.

Napatitig ako sa mukha rito at tiningnan ang kabuohan mukha niya, she has a bright smile, a pointed nose and a heart shaped lips, may maliit rin itong mukha kaya masasabi mong cute ito. Minsa'y iniisip ko na hindi bagay dito ang pagiging malidita nito.

Naikwento na sa akin ni Tito ang lahat tungkol sa nagiisang anak nito. Simula pagkabata hanggang sa pagdadalaga nito.

"Why are you staring at my painting?" Lumingon naman ako sa pinanggalingan ng boses na 'yon.

Nakita ko itong nakatayo lang sa itaas ng hagdanan habang nakatingin sa aking gawi na parang sinusuri ang pagmumukha ko. Halatang bagong gising pa lamang ito, kaya mukha itong batang aso.

She's cute...

Mapupungay pa ang mga mata nito at may laway pa sa gilid ng labi.

"I'm staring at its color, I can say that it's well blended. I wonder who's the painter" pagsisinungaling ko at naglakad pabalik sa aking kainuupuan. Naglakad naman ito pababang hagdanan at dumeretso pumunta sa kusina.

"Why are you here?" Tanong nito na walang bahid na emosyon ang maamong mukha. Sinundan ko lang ito ng tingin habang nagpalakad-lakad sa loob ng mansion.

"May training tayo ngayon and maybe... we will proceed to self defense. Kailangan rin ako rito upang bantayan ang nagiisang anak ng mga Pérez" ani ko sabay tingin sa wrist watch ko upang tignan ang oras. "Bilisan mong kumain, it's already 9:38. Aalis na tayo" saad ko and I heard her hissed and left me in the living room.

Alam kong galit ito sa akin, dahil na rin sa ayaw niya akong maging personal bodyguard na magiging kasamahan rin nito and we're always fighting ever since I started yesterday. Wala rin sa interes ko na kaibiganin ito, hindi ako masyadong mahilig sa mga bata.

"Mamaya na, magpapahinga muna ako" anito ng makalabas ito galing ng kusina habang dala-dala ang kape na nakakagay sa isang tasa.

"We don't have enough time" ani ko at tumikhim. Sinulyapan ko iyong wall clock na malapit sa pintuan, gano'n rin ito at nagkibit balikat.

"O tapos?"

"Tapos, aalis na tayo" saad ko and I tsked.

"Alis your ass"

"Wanna see?" I said, but I was seriously joking. I saw her face stunned as I kept silent, I really wanted to laugh hard while wondering what she's thinking of. Parang nahihirapan itong magsalita kaya nanatili na lang itong masama ang tingin sa akin. Bahagya akong napatawa habang nakatingin sa mukha nito.

She was staring at me with grief I chuckled a little and I furrowed my brows when I saw her mouthed something, hindi ko iyon masyadong naiintindihan, dahil dumeretso na ito sa paginom ng kaniyang kape.

"Faster" ani ko.

"Rule numb---"

"Sabi ng ama mo, kailangan mo akong sundin at bawal mong ring gamiting panakot iyang pagiging anak mayaman ka. Remember, tatahol rin 'yong kawalan ng pera kung inaabuso mo ito" I seriously said and I cleansed my mind.

"Akala ko ba tagabantay kita? Bakit bigla namang bumaliktad? Ako na 'yong susunod, tapos ikaw 'yong masusunod? gano'n ba ang ibig mong ipahiwatig, Sky?" Nakatungong tanong nito at tinaasan rin ako ng kilay.

Tumikhim ako. "Yes I'am your bodyguard, but I'am working for your father. Sinabi ko na 'yan sayo. Wag mo nang aalahanin pa 'yong prisensya ko. Just imagine I'm invisible to your side" ani ko na naging dahil para tumigil ito sa ginagawa at mapatingin sa akin.

"Anak ako ni Daddy"

"Kaya nga daddy 'yong tawag mo, tss" I philosophically said, pero umirap ito ng ilang beses sa akin, but I understand her.

"Pilosopo"

"Tch" Mabilis na inubus nito ang laman ng tasa at bumalik sa kusina. She returned the cup, pero linaoag niya lang ito sa lababo at hindi man lang hinugasan.

Akmang lalabas na ito ng kusina nang harangan ko ang harapan nito. Pumakaliwa ito, pero humarang ako sa kaliwa nito, kumanan ito, pero gano'n pa rin ang nangyari. Pabaling-baling lang ito sa kaliwa't kanan ko hanggang sa napagpasyahan nitong tumigil sa aking harapan.

"What do you want?" Sumulyap ako sa tasa na nakalapag sa mesa at tumingin sa kaniya, habang pinagkrus ang mga braso sa aking harapan.

"Busy ang inyong mga kasambahay ngayon. Marami itong ginagawa sa iba't-ibang kwarto ninyo, lalo na sa inyong hardin na isa sa paboritong lugar ng iyong ina at... At isa rin sa lugar na kailangang alagaan ng mabuti" hindi ito nagsasalita at nakikinig lang sa akin. "Mind washing the cup?"

Bumuntong-hininga ito sabay irap na may bahid na inis ang mukha na lumapit doon sa tasa.

Tinapat niya 'yong tasa sa gripo at pagkatapos niyon, binalik niya ito sa orihinal na lagayan.

Tumikhim ako. "Wash it again. You need to wash it with dishwashing liquid"

Kinuha nito ulit tasa at linagyang ng maraming dishwashing liquid, kaya napahilot na lang ako ng aking sintido habang nakatingin rito.

"Enough---- akin na 'yan" saad ko at inagaw mula sa mga kamay nito ang tasa. Ako na ang nagkusang naghugas rito at linagay sa tanging lagayan.

Walang emosyon ko itong nilingon at tiningnan ang aking relo.

"Hindi nga naman marunong" asik ko rito.

Dumeretso lang ito sa paglalakad at linagpasan ako. Lumingon ako rito at sinundan ito ng tingin na papunta sa kanyang silid.

Mga ilang minuto ay nakita ko itong naglalakad pababa ng hagdanan.

Sabay kaming naglakad papalabas ng kanilang mansion at pumanhik sa aking sasakyan. Hinugot ko mula sa aking bulsa ang susi at akmang papasok na ako rito ng makita ko itong hindi gumalawa at nakatingin lang sa pintuan ng sasakyan.

"Hey"

"My name is not Hey. It's Faris" napailing naman ako ng bitawan niya ang mga salitang iyon. Nanatili itong nakatitig sa pintuan ng aking sasakyan na parang may hinihintay.

"What?" I asked, but she just pointed the car's door.

"Open" aniya at sabay nguso sa pintuan.

"Why do I have to do that?"

"Because you have to?" Tanong nito kaya walang buhay kong binuksan 'yong pintuan.

Pumasok ito sa loob ng sasakyan and I automatically closed the door. I went to the driver side at sumakay rito. I turned on the engine, when we became silent.

While heading to the training hall, she was humming kaya napatingin ako sa rito. She has a good voice quality, maganda ito pakinggan even though it's just humming. It's somehow relaxing.

Siguro napansin nito nakatitig ako sa kanya, kaya tumikhim ito habang nakatingin sa bintana and she stopped humming. I glanced at the reviewer mirror and I just noticed that we've been tailed. Binilisan ko pa 'yong pagmamaneho ko at gano'n rin iyong sumusunod. I found a way shortcut kaya dumapo 'yong tingin ko kay Faris.

"Hold on" utos ko rito at mabilis na liniko 'yong sasakyan sa isang kanto upang hindi nila kami masundan.

"Tangina! Why did you do that?!" Sumisigaw ito habang nakahawak lang ng mahigpit sa kanyang seatbelt at may hapong pagkagulat ang tono ng boses nito.

Hindi ko ito sinagot at nagpatuloy lang sa pagmamaneho. When we arrive at the training hall nauna na akong bumaba sa kanya at sumulyap rito ng hindi ito gumalawa at nanatiling nakaupo sa loob ng sasakyan.

Alam ko na kong ano 'yong gusto nito kaya naglakad ako pabalik ng sasakyan and I opened the door, bumaba naman ito at inunahan ako sa paglalakad.

Tss, ugali nga naman...

"Faris, ginamit mo talaga 'yong pagkabodyguard ko para mautusan ako ano?" Tanong ko rito at tumabi sa kanya.

"Depends" anito naman at pumasok ng training hall. Bumuntong-hininga ako habang sinusundan ito ng tingin.

"Wear your Dobok" utos ko rito at linagay malapit sa gilid ang aking bag para hindi ito magiging sagabal sa aming training.

"No one tells me what to do" ani nito at sinuot iyong dobok nito.

"Okay, let's refresh what you learned yesterday" bumalik sa pagkaseryoso ang mukha't boses ko, nang magsalita ako rito.

"Nanaman?!"

"Yes, Front Kick!" Deretsong saad ko at hindi na siya hinihintay na makapaghanda.

"T-teka lang!" Sigaw nito at ginawa 'yong front kick habang nahihirapan ito.

"Higher! Again!" Sigaw ko at kaagad niya naman itong inulita, pero mas lalong mtaas pa.

"Side!

"Roundhouse!"

"Back!"

"Again!"

"Tougher!"

"Harder!"

"Back!"

"Roundhouse!"

"Side!"

"Good" she was panting when we stopped. Umupo ito sa tabi ng bag nito at hinugot mula roon ang isang water bottle. Sumimsim siya rito ng kaunti at kaagad ring binalik sa loob ng pack bag.

"N-next na" hinihingal na saad nito. Dahan-dahan itong tumayo at pumagitna. Sinundan ko naman ito at pumunta rin sa gitna.

"Next is Reverse side kick, it is the exaggerated version of side kick, as you can hear... it is reversed. The kick carries more power from the extra momentum. This kick also requires tremendous practice in order to remain fully-BALANCED during the maneuver. Meaning, uulit-ulitin natin to for you to learn it more" saad ko and I demonstrated it in front of her, alam kong nagulat ito ng makita niya akong ginawa iyong reverse. Inutusan ko naman ito na sumunod sa akin.

Ginaya niya ako pero kaagad naman itong na out-balance.

Ouch...

"Aray ko!" Sigaw nito ng malakas itong bumagsak sa mat. Mabuti na lang at may mat na pamprotekta sa kaniya.

"Sa sinabi ko we need to have a tremendous amount of practice in order to remain fully-BALANCED. Where's you balance, huh?" Napahilot ako ng aking sintido at bumuga ng hangin.

Tsk!...

"Tulungan mo nga ako" utos nito pero hinayaan ko na lang ito na tumayo sa kanyang sarili. "Shit! Ang sakit ng balakang ko!" Sigaw nito pero tiningnan ko lang siya habang nakakunot ang noo.

"Stand up" ma otoridad kong utos rito, masama lang ang tingin nito sa akin at parang galit pa ito na hindi ko ito tinulungan. "Bahala ka na sa sarili mo, wag mong pairalin 'yang pagka spoiled mo dito sa harapan ko. From now on, you'll follow as I said and you're not allowed to ruled me. No rules from you" ma otoridad kong saad.

Sinunod ko lamang ang kagustuhan ng ama nito. Seryoso ang ama ko at magkaiba ang trato ng ama ni Faris at ng ama ko. Hindi gano'n kabait ang turing sa amin ng aking ama, but he's always looking forward to us... to my sister's. He's always looking forward to our achievements in life and he's always supporting us in every good things that can make me happy... That can make my sister's and family happy. Hindi ito sumasagabal sa aming kasayahan. Kung ano man ang aming kagustuhang mangyari, iyon rin ang tanging masusunod.

Hindi ibig sabihin niyon na kagaya kami kay Faris na spoiled. Our parents may be following or looking forward on what we want, but we also learn how to give worth in every things and every person around us.

Wala rin akong pagsisisi na ito ang naging ama ko. Kahit na seryoso man ito, may busilak rin itong puso kagaya ng aking tiyohin---- si Tito Michael.

Napangiti ako sa aking isipan. "Whatever" Rinig kong saad nito habang tinutulungan ang sariling tumayo na hindi humihingi ng tulong ko. "I make my rules"

"And I make mine" ika ko rito at mahinang tumawa.

"Okay, fine. Tss" anito.

"Okay, the outer and inner crescent kick, so these are two" ani ko and I crossed my arms.

"Crescent kick comes in two variation which are inner and outer and also called outside and inside"

"Both start off by raising your kicking leg as high against your body as possible and extending it, as well as placing it slightly across the centerline of your body"

"From there, if it is an outer kick, you will then sweep outwards from the centerline and connect with the target. If it is an inside kick, you would sweep towards the inside of the centerline, and connect with the target there. It's that simple and easy, BUT... You have to focus" seryosong saad ko sabay turo sa kanyang sarili.

Mabilis niya itog natutunan kaya masasabi kong fast learner ito and she's also smart. Kung tutuosin, matapang naman talaga ito... Ngunit sagabal sa kanyang pagiging matapang ang ugali nito.

Minsan, may mga tao na matapang sa pananalita at duwag pag dating sa mga labanan. Meron ding duwag sa pananalita at matapang pagdating sa mga labanan. May iba ring matapang sa pananalita at matapang rin sa pakikipaglaban.

"Done, so what's next?" Tanong nito kaya tumango lang ako at hinarap siya.

Every word, every look, every touch from her mattered to me. Nakakaramdama ko ng sensasyon sa tuwing lalapit ito sa akin kaya ako na kusang lumalayo rito.

Napangiti na lamang ako sa aking isipan at sinalubong ito ng mga tingin.

"The hook kick. Th hook kick, it is a modern trend in taekwondo competition, but common traditionally"

"It is similar to roundhouse kick but with backward sweep when foot is extended. The intended impact of the opponent meant to be the heel of the kicking foot. Do you get it?" Nagkibit balikat ito bilang sagot kaya bumuntong-hininga ako at hinilamos ang kamay sa mukha ko.

Ginawa ko iyong demonstrasyon at hinintay ito na sumunod sa ginagawa ko.

"Okay" sagot nito and she copied what I demonstrated earlier.

"Harder!" Sigaw ko para naman mas lalo niya lakasan 'yong pagpatid nito. "Okay"

"Next is reverse turning kick"

"It is similar to the hook kick, this kick has a sweep that can create a big impact on your opponent. The difference here is that the sweep extends further and is performed with a perfectly straight leg. The heel connects with the target"

"Since you know how to do the splits, can you kick with a perfectly straight leg?"

"It depends, If I can do the balance" sagot nito.

"Try it"

"Okay"

"Sweep then kick!" Sigaw ko rito, ginawa niya naman ito. But she can't do the balancing and she easily got humiliated.

"Stop" utos ko at dahan-dahan na lumapit sa kanya. Huminto ito habang nasa itaas ang isa nitong paa. "Straight" ani ko and I straighten out her legs, napahiyaw ito sa sakit dahil mas lalo ko pang ini-extend ptaas ang paa nito.

Hiyaw lang ito ng hiyaw at salita ng salita, pero kahit ni isa niyon, wala akong pinapakinggan at nakatingin lang sa paa nito na nasa itaas.

"Aray! Dahan-dahan lang" reklamo nito. Hindi ko ito pinansin at mas lalo pa itong inayos.

"Higher" utos ko rito kaya naman tinaas niya pa ito. "Better"

"Since self defense lang naman 'yong pag-aaralan natin. I won't teach you all the fourteen kicks. Mas okay na 'yong may alam ka na"

"Mabuti pa nga, I don't like it anyways" sagot nito at naglakad papunta sa pack bag nito.

"Yes you won't like it because you'll love it" sagot ko naman sa kanya. "Tomorrow you will be learning about some of the hand techniques"

"Nanaman?"

"Of course, you need to learn it. Alangan namang puro paa na lang ang alam mo, what's the use of the hands?"

"Hay, I miss my old life. Iyong walang sagabal, walang tutol at magagawa ko lahat ng gusto ko. But I'm stuck in this fvcking Taekwondo thing. This fvcking bullshit self defense thing!" Sigaw nito and her voice echoed around the training hall.

Faris' POV

Kanina pa ako nagtitiis rito habang nakatingin sa pigura ni Sky na sinusuntok-sunyok iyong punching bag.

Why is there punching bag here? This isn't a boxing ring....

"It's self defense" anito kaya tumaas naman ang dalawang kilay ko, habang sinusuri kong ano ang ibig nitong sabihin

"May mga bodyguards naman ako sa bahay why do I have to learn this self defense? It will become useless, anyway. Wala rin naman akong magagamitan nito"

"Masanay ka rin niya. You'll use it when time comes"

"No, I mean... I think I won't learn it. It's not my dream, it's not my passion and I never dreamed of doing this. All I ever wanted is to be free, 'yong walang nakasunod sa akin, 'yong walang bodyguard na nakagapos sa akin... Yong... Yong buhay kagaya ng ibang mga kabataan na nakakagala kahit saan, 'yong hindi kontrolado. Iyon ang gusto ko, Sky" aniko at may bahid na kalungkutan ang mukha.

"Hindi ka kontrolado, Faris. Your father gave you freedom to go anywhere basta kasama ang mga gwardiya mo. Maybe... Maybe if you learn this I will leave you. I will stop being your personal protector" natigilan naman ako sa sinagot nito.

"Bakit mo naman iyon gagawin? Nakaserbisyo ka sa aking ama. Iiwan mo na lang ba ito basta-basta?" Tanong ko rito.

"Maybe, if you want me" kinuha nito ang kanyang back pack at sinabit sa kanang balikat nito.

"Baliw ka ba?!"

"If you said so"

"Baliw ka nga talaga. Tss, I'm leaving" walang humpay na saad ko at inunahan ito sa pagalabas ng training hall.

Aish, I don't know what to do...

Patuloy lang ako sa paglalakad and I heard his car following behind my back and he keeps on honking behind me. Patuloy lang ako sa paglalakad at hindi ito pinansin.

"Hey, sumakay ka na!" Tawag nito mula sa aking likuran at hindi pa rin tumigil sa pagbubosena kahit na pinagtitinginan kami ng mga taong nadadaanan namin ngayon.

"Hoy babae!" Tawag nito at tinabi sa gilid ko 'yong sasakyan nito habang nagpapatuloy lang sa pagmamaneho.

"Hey! Get in!" Tawag nito.

"No, I like walking more" pagsisinungaling ko.

"Kid!" Sigaw nito kaya huminto kami sa harap ng maraming tao. Nandidilat ang aking mga mata habang dahan-dahan na tumingin rito.

Napansin ko na nasa amin ang mga tingin ng lahat ng mga tao kaya mabilis akong lumapit rito.

"What?" Bulong ko rito upang walang taong makakarinig sa amin. We became the center of attention, malapit sa isang fountain na nagkakandarapa pa ang ibang mga tao para tignan lang kami.

"Let's go"

"I'm a fond of walking. Yehey" kunyaring masayang sagot ko at pekeng ngumiti rito.

Nagsimula na akong tumalikod rito para rin lagapasan iyong mga nagkakandarapang mga tao, pero biglaan nitong hinigit 'yong braso ko kay paglingon ko ay sakto rin na bumangga ako sa malapad at matigas na dibdib nito.

Aray naman... Nakakaduling 'yon ah...

Napahawak na lamang ako sa aking noo habang pakurap-kurap pa dito. Sumasakit ang ulo ko dahil sa tigas ng dibdib nito. Parang makapal at matigad na pader. I wonder ilan kaya ang abs ng lalaking ito total mahilig naman ito sa mga workouts.

I just wondered, I don't think I'm interested. But maybe?

Mahina na lamang akong napatawa sa aking isipan habang inuulit-ulit ang aking iniisip.

I look up para makita ko 'iyong mukha nito. Ang tangkad naman kasi ng laking ito at napaka maskulado pa.

"Let's go"

"No, I won't"

"Faster, baka magalit pa 'yong daddy mo"

"I don't care. Diba sabi ko, I'm a fond of walking.. Ang saya, diba?"

"Sasakay ka o ako yung sasakay sayo?" Sumeryoso ang boses nito pati na rin ang mukha nito kasabay rin ng pagdilat ng mga mata ko and it also became the time that the crowd here near the fountain went crazy and wild.

Crazy kung sabihin dahil sa kilig ng mga ito.

Hindi na akong nagdadalawang-isip pa na sumakay rito, upang itago ang hiya sa aking pagmumukha.

"Your crazy!" Sigaw ko nang makapasok ako sa loob ng kotse. Hindi ito nagsasalita at pinaandar na lamang ang makina ng naturing sasakyan.

Tahimik lang kami habang seryosong nagmamaneho ito. Nandito pa rin 'yong galit at sabayn pa ng hiya na nararamdaman ko.

Hindi ako kumibo at panany buntong-hininga na lamang habang nasa labas ng binyana ang tingin.

Walang kibuan kami pagkarating namin sa mansion, deretso lang ako sa pagbaba at pumasok kaagad sa kwarto ko sabay lakas ng sira dito.

Ayaw ko siya kausapin. Nahihiya ako sa sinasabi nito kanina. Hindi man lang nito iniisip na maraming mga tao na nakapalibot sa amin. He's always threatening me in private and even in public... and... and... that's embarrassing. Akala niya naman hindi nakakahiya iyong ginawa niya.

Kilaka ako sa lugar namin kaya ako mismo nahihiya rito. Maraming mga tao ang nakakilala sa akin, but sometimes I keep my privacy privately.

Parang wala akong ganang magpapakita sa kanya bukas. He's fvcking irritating and annoying, napakaseryoso nito at wala man lang pili kung ipapahiya ka ba nito sa harapan ng mga tao o hindi. Nakakarindi rin yung boses nito at gusto niya palagi na lang siya 'yong masusunod.

He's an irritation, for fvck sake...

Sobra akong nahiya sa ginawa ng baliw na iyon. Akala niya naman siguro hindi ko naiintindihan'yong sinabi nito.