Chapter 33

Faris' POV

I'am laughing really hard when I suddenly remembered what happened yesterday. Nakakatawa lang talaga kasi iisipin 'yong dumating sa mansion kahapon si Worren.

Flashback

Dumating kami sa mansion ng maaga. Naglakad ako papasok sa loob at sumalubong sa amin ang nakaupong si Ren.

"Ren!" Sigaw ko rito saka tumkbo. Doon ko lang naaalala na galing pala ako sa hospital kaya sumasakit ang aking katawan.

Oh!...

"F-Faris" kinakabahang anito at sumulyap kay Daddy. "Magandang umaga po, Mr. Pérez" namumutla iyo habang nakatingin kay Daddy. Mukhang takot na takot pa ito.

Pfft, kaloka...

"Magandang umaga rin, hijo. Bakit ka namumutla?" Nakatungong tanong ng aking ama saka lumapit rito.

"W-wala po ito. A-ano po... Nandito po ako... p-para d-dalawin ang anak niyo po" mahina akong natawa at hinayaan itong kausapin ang aking ama.

"Manliligaw ka ba sa anak ko, hijo?"

"P-po?" Anong manliligaw?

"No, dad. Sinabi niya nga na dadalawin niya lang ako. Hindi 'yan manliligaw, mandadalaw lang 'yan. Kaibigan ko lang po ang taong iyan" sabat ko sa kanila.

"Kung gano'n, bakit naman namumutla itong kaibigan mo?" Aba ewan.

Nagkibit-balikat ako saka tumingin kay Ren. Dumapo ang tingin ko sa isang bouquet na dala-dala nito.

"Nga pala, p-para sa 'yo" nanginginig naman nitong linahad sa akin 'yong bouquet.

Bakit ba siya kinakabahan? Hindi naman kami kumakain ng tao eh.

"Thank you" tinanggap ko ito saka inamoy.

Pweh! Amoy patay!...

'Di joke lang 'yon.

Mabango ang bulaklak na ito lalo pa't ito ay kulay puti 'yong rosas. Always what I've wanted.

"Maupo ka muna" saad ko rito at pinaupo ito sa sofa.

Tumikhim ito saka dahan-dahan na umupo. "S-salamat" psh, kailangan ba talagang kabahan?

"Manang Vilma!" Napakapit ng mahigpit sa akin si Worren nang tumaas ang boses ng aking ama upang tawagin si Manang Vilma.

Malamig ang kamay nito at dinaig pa 'yong bangkay.

Takot pala siya kay Daddy?...

"Anong nangyari sa 'yo?" Tinanggal ko mula sa aking braso ang mga kamay nito.

Nagmumukha tuloy siyang bakla.

"G-galit ba sa akin 'yang ama mo? Kung galit man siya sa akin, ako'y aalis na lamang" napasalampak naman ako ng tawa habang nakatingin rito. Pati si Sky ay seryoso lang na nakatingin rito.

Ano raw sabi? Si daddy? Galit sa kanya? Pfft, baliw...

"Nahihibang ka na, ano? Bakit naman magagalit sa 'yo si Daddy?" Natatawang saad ko rito.

"E-eh kasi... N-natural ba talaga na ganyan ang boses ng iyong ama? Bakit parang galit?"

"Pfft, baliw. Ganyan talaga ang boses ni Daddy, ano ka ba. Just be calm and relax" mahinang saad ko.

End of Flashback

Pfft, gano'n ang naging reaksyon nito kahapon. Takot rin pala ito kay Daddy. But at the same time naiinis rin ako.

Ito kasing si Sky eh. He's... He's. Psh.

Flashback

Pagkatapos naming magusap kasama si Worren naglakad-lakad muna kami sa hardin kasama si Sky.

Napapansin ko na walang bahid na emosyon ang mukha ni Sky habang nakasunod sa amin.

"Ang laki naman talaga ng bahay ninyo" tumango-tango lang ako habang ito naman'y nakatingin lang sa palibot.

"Nga pala, Ren. Paano mo nalaman na dito ako nakatira?" Tumingin naman ito sa akin.

"Uhm... I... a.. I have a friend who lives near here, sabi niya dito ka raw nakatira" okay?

"And?"

"And ayon, napadpad ako rito. Nagtatanong rin kasi ako sa... Sa mga kakilaka ko. Naging usap-usapan rin kasi iyong insidenteng nangyari sa 'yo"

Napakachismoso at chismosa ng mga tao. Is it really that fast to spread some gossips?

"Okay, mabuti naman at hindi ka naligaw" tumawa naman ito saka ako nginitian.

"Okay, time is up. Faris needs to rest. You can leave now" dumapo ang tingin ko kay Sky.

Unti-unting nagsalubong ang aking dalawang kilay habang nakatingin rito.

"What? Maaga pa naman ah?" Deretsong tanong ko rito sabay tingin sa oras.

Maaga pa nga naman.

"Nope, you have to rest. You can leave, Mr. Worren Vaughn Furrer" kilala niya 'yong buong pangalan ni Ren?

Baka isa siya sa mga stalker ni Ren. Bakla nga... I mean baka nga.

"Mamaya na" saad ko kay Ren. Binaling-baling nito ang kanyang tingin kay Sky tsaka sa akin.

"He will leave now or you'll be grounded for a whole month" ma otoridad nitong saad saka tinuro ang ako.

Bumuntong-hininga na lamang ako saka nakasimangot na humarap kay Ren.

"It's okay. I can leave" tumango si Sky saka tumingin sa akin.

Ang sama niya!...

"Nga pala, Ms. Pérez. Uuwi na ako sa France on next week. Can I have dinner with you on Thursday? Six pm sharp, before I go back" Tanong nito saka tumigil sa kanyang paglalakad.

Sumulyap ako kay Sky.

"No, bawal" sabat ni Sky at hinawakan ang aking kamay.

"Why? Siya naman 'yong tinatanong ko, not you" naramdaman ko na lamang na humigpit ang pagkakahawak nito sa aking kamay.

Aray!...

"Uhm... We'll talk about that tomorrow. I need to have permission with this guy" tinuro si Sky.

"Okay, I understand. Sige, just text me kung pwede na" tumango ako saka ito hinatid patungong gate.

"Bye"

"Bye, call me, okay?"

"She won't" sabat ni Sky at sinarado 'yong gate.

Humarap ako kay Sky saka ito tinaasan ng kilay.

Kanina pa talaga ito, nakakainis na ah. Napipikon na ako.

"Payag ka?"

"No" saad nito saka tinalikuran ako.

Bwesit! Grrrr! I hate you!...

End of Flashback

Diba? Nakakinis naman talaga ang gano'n? Ngayon nama'y kailangan ko pa itong kulitin upang mapapayag.

"Sky" tawag ko tito.

Kasalukuyan itong nanunuod ng palabas habang kumakain ng naiwang chocolates mula sa ref.

"What? Kung tinatanong mo kung nasaan 'yong Daddy mo, wala siya rito"

"Sk--"

"If you asking for permission about this coming Thursday, expect me to say no"

"Wh--"

"Because I don't like him, I hate him, I don't want to see him and I don't want you to see him, I'am out of his business" my jaw dropped while facing him.

Hindi ko pa nga nasabi ang gusto kong sabihin inunahan na niya talaga ako. How could he.

"Sky, sumama ka na lang kaya, ano?" Deretsong tanong ko rito.

Mas mabuti na lang kung sasama ito para hindi na ako makakarinig pa ng mga malulutong na mura at malalakas na sermon mula sa kanya.

Nakakrindi rin kasi pakinggan ang paulit-ulit na mga sermon nito. Nakakasakit ng ulo.

"I don't want to be the third wheel" sagot nito saka tumingin sa akin.

Tumango ako. "Wala namang nagsabi sa 'yo na maging third wheel ka"

"Tss, gano'n na rin 'yon" sagot nito at binalik ang tuonn sa pinapanuod nitong barbie.

"Friendly date lang naman 'yon eh"

"Still no. Don't beg" napasimangot na lamang ako.

Ang hirap talaga pakisamahan ng lalaking ito. Halos lahat inaayaw.

"Sige na, Sky"

"No" seryosong sagot nito.

"Sige na. Sumama ka na lang" umiling-iling naman ito.

"Stop talking. Hindi ko maiintindihan 'yong pinapanuod ko" bahagya pa akong natawa sa boses nito. He's like an American people trying to speak Filipino language.

"Sumama ka na lang kasi" umiling ito.

"Baby, stop it. Ayaw ko okay, no, no and no"

Tse, baby mo mukha mo...

"Sky naman kasi. Babalik na siya sa France this coming next week. Farewell dinner lang naman 'yon eh"

"I don't care kung babalik man siya o hindi. I don't care kahit na hindi na ito babalik pa rito sa Pilipinas" napabuntong-hininga na lamang ako.

"Bakit ba ang bilis mong magalit sa kanya?" Tanong ko rito.

"Because I don't like him. I know hindi siya mabuting tao, he's a bad influence" saad nito at pinatay 'yong TV.

"Woi! The more you hate, the more you love. Bahala ka, baka magkakagusto ka pa kay Ren"

"Fvck! I'm not gay. Hindi ako nagkakagusto sa mga lalaki" mariing sagot nito saka humarap sa akin.

"Sige na, pumayag ka na kasi"

"No"

"Sige na!"

"No"

"Sky naman eh. Sige na, payagan mo naman ako oh. Please?" Nakapout pa ako sa harapan nito para lang ito pumayag.

Bumuntong-hininga ito. "Fine, pero it won't be long" masaya akong tumango-tango.

Pumayag rin naman pala eh.

"Oo, it won't be long" mahigpit ko itong yinakap saka tumakbo papunta sa kusina.

Wah, naiwan ko ang aking cellphone!

"Where are you going?"

"Sa kusina. Tatawagan ko muna si Ren. Thank you!" Sigaw ko at nananakbo patungong kusina. Inabot ko ang aking cellphone mula sa ibabaw ng ref saka tumakbo ulit pabalik ng sofa.

Dinial ko 'yong numero ni Ren.

"Let me handle this" lumingon ako kay Sky nang agawin nito ang aking cellphone at siya ang naghinatay rito.

"Akin na!" Sigaw ko at pilit inabot ang cellphone mula sa kamay nito.

Mas linayo nito ang cellphone kaya tumalon-talon ako para abutin 'yong cellphone.

Bakit ba ang pandak-pandak ko! Ayoko na! Ang pandak ko, ang tangkad niya.

"Sky! Akin na 'yan!" Inis kong sigaw at umangkas ng sofa.

Umangkas rin ito ng sofa kaya mas lalo lang ito g tumangkad.

Hay, ayoko na. Sumasakit na 'yong leeg ko kakatingin sa taas.

"Get it" sumilay ang ngiti sa gilid ng labi nito habang nasa taas naman 'yong isang kamay nito upang ilayo sa akin ang aking cellphone.

"Sky! Sasagot na 'yan oh!" Sumisigaw pa rin ako habang nakatingin sa screen ng aking cellphone na nasa kamay nito.

"Ako na nga. I'll take care of this" saad nito.

"Ako na"

"No, ako na"

"Ako na lang"

"Faris, ako na nga lang"

"Sky! Ako------ Ahhhh!" Napasigaw na lamang ako nang bigla kaming bumagsak sa sahig.

Tangina naman! Ang sakit-sakit na ng katawan ko!...

Nakadagan ako sa harapan nito habang nakahawak sa aking ulo.

Naramdaman ko na may kamay sa aking hinaharap kaya napatingin ako rito.

"SKY!" Malakas at inis kong sigaw rito.

Skyler's POV

"I'm sorry, hindi ko sinasadya. Ang bigat mo naman kasi eh" saad ko rito habang nakasunod sa kanya na naglalakad kung saan-saan.

"Hahawakan mo pa talaga?" May bahid na pagkainis ang boses nito at huminto sa Pavilion ng hardin.

"I didn't mean it, tss. Mahahawakan ko rin naman lahat ng 'yan" saad ko saka binulong ang huling mga salita.

Nag-iwas ako ng tingin rito saka tumingin sa tubig ng pool.

"Tss, ewan ko sa 'yo!" Sigaw nito at pumasok sa loob ng Pavilion.

"Huwag ka nang OA, okay? You're boobs is not that big" napa-awang ang labi nito nang sabihin ko iyon

I'am just joking. Sakto lang rin naman ang laki nito. That's what I like. Perfect to touch.

"Atleast meron!" Mahina na lamang akong natawa sa sinabi nito.

She's angry, my baby is angry.

"I'm sorry again"

"(Hello?)"

"(Hello?)"

"(Anyone there?)"

"(Faris, are you there?)"

Dumako ang tingin ko rito sa aking hinahawakang cellphone. Sumagot na pala ito. I didn't notice.

"Hello" sagot ko rito.

"(Who is this, please? This is Faris' phone and not yours. Who are you?)" Tanong nito mula sa kabilang linya.

Nanatiling seryoso lang ang aking mukha saka bumuntong-hininga.

I'm going to deal with this idiot...

"This is Sky"

"(Oh, Sky. Why do you have her phone?)"

"None of your fvcking business. She'll be showing up on your friendly date. But I'll also be there"

"(Wha--)"

"Okay" aniko sabay patay ng cellphone.

Linahad ko ulit ito kay Fafis na ngayo'y nakaupo sa loob ng Pavilion habang nakatingin sa malayo.

I hate his voice, not even husky as mine. Can't even make the woman legs tremble. His aura is weak. What makes Faris like this guy?

He can't even make some woman moan his name. He seems like he can't even pleasure someone.

"What makes you like him?" Tanong ko rito.

"Don't know"

"Liking him won't make you feel satisfied. Kung sa akin ka na lang kasi, I'll make you feel everything about love" binulong ko 'yong mga huling salita at tumabi sa kanya.

"Ano?"

"Wala"

Tss, crazy lady.

- - - -

Faris' POV

Wala masyadong nangyari kahapon. Tanging pag-uusap lang namin ni Sky ang aking iniisip.

We don't talk much. Sometimes a phrase or a sentence. Mga ganyan lang 'yong pag-uusapan namin kaya medyo tahimik rin ang mansion kahapon.

"Ris, aalis tayo bukas. We'll go somewhere"

"Where?" Tanong ko rito.

"Stop asking" anito habang kumakain ng salad.

"Saan nga?" Hindi ito sumagot at nagpatuloy lang kumain.

"Baby, stop asking, okay? You won't get answers from me" sagot nito saka sinulyapan ako.

"Teka nga, huwag mo nga ako tawaging, baby. Ang korny mo talaga" naiinis kong saad nito.

Nasanay na si Mareng Sky tawagin akong baby, ah?

Ang sweet...

Tss, it's not sweet. Hindi ko nga lama kung ano kami. Hindi ko alam kung magkaibigan ba kami o no label relationship. Ang hilig niya kasi mangkiss.

Ewan ko na lang talaga...

He's handsome, he's an ideal,

Jusmiyo naman. Bakit ba?!...

"What do you want me to call you? Darling? Mi Amor? Love? Honey? Or Mrs. Baldassare?"

Ayan nanaman siya.

"H-huwag na nga lang" nauutal kong saad.

"So you want to stick to the word baby or do you want to stick to me?" Tanong nito at dahan-dahan na tumingin sa akin.

My heart is pounding fast and everything turned into slow motion. Tumatak sa aking isipan ang imahe ni Sky.

Pumikit ako at mahinang bumuntong-hininga. "Sky" bulong ko sa pangalan nito habang nakapikit pa rin.

Jusmiyo, sumasakit ulo ko sa knanya.

"Ris"

Mabilis akong dumilat saka tumingin rito.

"Hmm?" Ani ko rito.

"What if liligawan kita?"

O_O

My eyes widen "H-ha?" Nauutal kong tanong rito.

"Liligawan kita. I will court you"

Ano raw?...

"H-ha?" My mind wasn't functioning. Parang tumigil ang mundo at nabingi ako sa sinabi nito.

"Please, let me"

"H-ha?" Nagsimula nang lumakas ang kabog ng aking puso at unti-unti na ring gumagana ang aking isip.

"Please let me court you. Let me feel you what really love is. Let me give you my love" mahinang saad nito at hinawakan ang aking kamay.

Nakaramdam ako ng kuryente na dumadaloy mula sa mga kamay nito patungo sa akin.

"S-Sky, I don't know what to say. I... I..."

"You're not yet rea--"

"Okay, y-you can court me. Payag ako" deretsong saad ko at mariin na pumikit.

Kauna-unahang pagkakataong na may nanliligaw sa akin. Ano kaya ang pakiramdam no'n?

"Really? Sigurado ka?" Tanong nito at may bahid na ngiti ang mga labi.

Tumango-tango ako rito saka siya nginitian.

"W-what really?"

"Oo nga, gusto mo babawiin ko?" Nakakinis rin eh. Paulit-ulit? "Ang saya mo, ah? Hindi pa nga kita sinasagot para ka nang nakakatanggap ng malaking YES" tumawa naman ito saka hinawakan ng mahigpit ang aking dalawang kamay.

Ngumiti ito sa akin at hinalikan ang aking mga kamay.

"Thank you" nakangiting saad nito.

"Wala 'yon" sagot ko rito at sinuklian ito ng matamis na ngiti.

"Hija, I'm home!"

Napabalingkawas ako ng tayo at mabilis na napabitaw mula sa mga kamay ni Sky at lumingon sa gawi ng aking ama habang malaking nakadilat ang aking mga mata.

Jusmiyo, muntikan na talaga 'yon...

Naramdaman ko na tumayo rin si Sky sabay hawak sa aking kamay. Kinabig ko naman ito at nginitian si Daddy.

"Oh, anong ginagawa niyo?" Tanong ng aking ama sa amin. Umiling-iling lang ako at bumalik sa aking pagkakaupo.

Nanatiling nakatayo pang si Sky habang nakatingin sa aking ama.

"Tito"

Napalingon ako kay Sky nang magsalita ito.

Sasabihin na niya?!

"Yes, mi hijo?" Tanong nito at lumapit sa amin.

Bigla na lamang may humila sa aking isang kamay patayo kaya nagulat na lamang ako.

Oh my ghad!...

"I'm courting your daughter. Gusto ko po siya ligawan"

My eyes winden at tumingin kay Daddy, walang emosyon ang mukha nito saka binaling-baling ang mga tingin sa akin saka sa aming mga kamay.

Galit na 'yan!...

Bigla naman itong tumawa. "Sure, hijo. Matagal ko na 'yang hinihintay na sabihin mo. I'am waiting for your first move. I'am waiting for that for so long. Gusto kita para sa anak mo. Pwede ngang deretso kasal na lang kayo" mas lalong nanalaki ang aking mga mata at hindi ako nakapagsalita.

Ano raw?...

"S-so, gusto mo si Sky dad?" Nauutal kong tanong rito.

"Of course, I like Sky for you. I want him for you. I well held a magnificent wedding for the both of you" napa-awang na lamang ang aking bibig sa mga sinasabi nito.

Eh?...

"Thank you, tito. Makakaasa po kayo sa akin. I will protect her, I will sacrifice everything that I have for her. I can even sacrifice my life" bahagya ako tumawa.

Ang o-OA naman nila. Hindi ko pa nga siya sinasagot.

"Salamat naman, hijo. I know I can trust you. I know I can count on you" saad ni Daddy at umupo sa sofa.

Wala akong nasabi sa kanila. It seems like they were planning something. Hindi ko maiintindihan 'yong mga galawan nila.

"Ano ba 'to" bulong ko sa aking sarili at pabagsak na umupo.

Lumingon ako kay Sky na ngayo'y nakahawak sa aking kamay habang nakangiti.

Ano ba 'tong pinasok ko? Bakit ang bilis ng pangyayari?

Someone's POV

"Ano na ang balita?" Tanong ko sa aking mga taohan.

"Wala pa po, sir. Hindi po kasi sila lumalabas sa kanilang bahay" tumango ako rito saka linapag sa mesa ang aking ininom na kape.

Hmm, takot na pala sila ngayon?

"I want everything back" seryosong saad ko.

"Sir, nandito na po si F" napalingon ako sa pintuan nang aking opisina nang pumasok ang aking pianagkakatiwalaan na taohan.

"F, hijo. Ano nang balita?" Masayang tanong ko rito saka tumayo upang lapitan ito. Inayos ko muna ang aking gusot na damit at lumapit rito.

"Tss, tito. Ang bilis mapapaniwala. Ako na po ang bahala sa kanya" tumango-tangi Ako.

I like this guy. Mapagkakatiwalaan, he's good.

"Mabuti naman, hijo. The child is the bate and the parent is the fish" natatawang saad ko. "Makakabingwit tayo ng isda kapag kapag importante sa kanya 'yong pagkain" tumawa ako ulit habang iniisip ang mga makukuha ko.

"If we can't use the child as the bate, let's get directly to the parent. Tutal ang magulang naman ang may alam tugkol sa aking inaasam. Alam nito kung ano ang kinawiwilihan ko" saad ko pa rito.

"Pwede rin naman, tito" saad nito at sumabay sa aking pagtawa.

"Paano na lang kapag hindi ito papayag sa aking gusto?" Tanong ko saka tumingin kay F.

"Gagawin natin siyang punching bag. Kung ayaw pa ring pumayag? Let's kill him" sagot ko sa aking tanong saka humalakhak.

This is really funny...

"Oh, but we need a hero" aniko sabay balik sa aking swivel chair. "The hero must save the heroine" pagsasalita ko habang tinarak sa aking imahenasyon ang hitsura nila.

"HAHAHAHA, this is exciting" natatawang saad ko.

A hero must save the heroine. Hahahahah! How pathetic...