webnovel
#ROMANCE
#ADVENTURE

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Adolescente
Sin suficientes valoraciones
303 Chs
#ROMANCE
#ADVENTURE

Chapter 57: Joyce

"Come on.. it just a drink.. not any hard liquor.." Katabi ko itong si Bryce na kanina pa nangungulit na tikman ko raw ang inumin na nasa aming harapan. Kaarawan nya kasi. Ayaw sana akong isama ni kuya dahil sinabunutan ako noon ng isang estrangherong babae nang.isang gabing lumabas kami. Laisng na lasing itong naglakad papunta sakin at hinila nalang bigla ang buhok ko. Pinagbintangan akong kabit ng boyfriend nya. The hell!.. Loyal kaya ako sa mahal ko. Bigla nalang susugod nang di nagtatanong?. Damn bitch!!.

"Bryce, I'm warning you!.." pangatlong banta na yan ni kuya. Na agad ring tumungga ng shot. Lasing na to mamaya. Gumalaw ako at gumawa ng space sa pagitan naming dalawa.

"Dude, cut that off.." pang-aasar ng iba kay Bryce habang nasa ibaba. Nagtawanan pa sila. Ngunit di nya ito pinansin. Sa taas kami nakaupo dahil walang masyadong tao. Tahimik pa. Tsaka iwas gulo lalo na sakin. Wala naman akong ginagawa pero laging ako ang puntirya ng mata ng mga kababaihan dito.

Sa huli. Wala syang nagawa kundi tumunganga nalang sa tabi. May matalim na mata ang laging nakamasid sa kanya eh. Si kuya Lance. Noong una palang, sinabihan na nya akong, oo isasama kitang night life but, no to drinks, and especially, boys!.. Tumango akong nakangiti. Hindi naman ako alcoholic. Tsaka, boys?. Nah ah!.. Kontento na kaya ako sa mga lalaki sa paligid ko.

Tuwing sumasama ako sa kanila. Nakikipagsayawan lang ako. Kwentuhan. Tas taga hatid ng mga lasing. Yan ang trabaho ko.

May isang gabi na sobrang lasing ni kuya. Biglang sinigawan ang isang lalaki. Di ko kilala. Basta matangkad ito. Malalim ang mata. Makapal ang kilay. Gwapo ang pinakamabilis na deskripsyon sa kanya. Napatayo ako at kinabahan. Nasa taas ako't hinahagod ang likod ni Bryce dahil sumusuka ito nang madinig ang tili nya. Nagmadali akong bumaba para sana hilain sya, but too late. Nagsuntukan na ang dalawa. Mabuti nalang at mabilis dumalo yung mga bouncer. Tinulungan nila akong ilabas sya.

"Damn bastard!!.. anong inaagaw?. Psh!.. akala nya naman kagandahan gf nya.. fucking shit!!.." Bulong bulong pa nito habang kami'y naglalakad. Suray pa ito kung maglakad kaya hirap talaga akong buhatin sya.

"Lasing ka lang.. umuwi na tayo.." Wala syang sinagot sakin. Parang wala pa ngang narinig dahil yung lalaki pa rin ang bukambibig.

"Ang bigat mo kuya, can you please move forward?.." tinulak ko pa sya sa loob ng kotse para umayos sya ng upo pero shit lang!!.. Pinakit lang ang mata nang di pa naipapasok ang kanyang katawan sa kotse. Ang laki nyang tao, tapos sa liit kong to?.. Magpapabuhat sya sakin?. Damn boys!! That's why I hate hard liquors. Ayoko rin sa mga lasenggero. Yung amoy kasi eh, nakakasuka. Gross!.

Buti nalang gumalaw sya kalaunan tsaka na ako nagdrive. Sa kabila ng mahinang tugtog ng radyo. Marami syang binubulong.

"Joyce.." iyon lang ang kaisa-isang naintindihan ko sa mga sinabi nya na tumatak saking isipan. Who the hell is Joyce?!.. Nalilito kong tanong. Isa lang naman ang kilala kong may pangalan na ganun. Oh damn!! Posible bang ang isang iyon din ang tinutukoy nya. My goodness!!..I can't!!.

"Joyce, sorry na.." damn! Di ko maiwasang magmura sa mga ibinubulong nya. My gosh!.. Parang ayokong maniwala pero itong kutob ko, hindi ito kailanman nagbiro. Ramdam ko. Yung bestfriend ko at yung Joyce na yun ay iisa..

But I need some evidence.

Pagkatapon ko sya sa kanyang kama. Sobrang bigat kasi eh. Wala sina kuya Mark. Out of town sila agad ni ate nang bumalik sila dito. Si mama naman, siguradong tulog na yun dahil sa pagod. Si papa, sure pa rin akong nasa office pa. Marami raw kasi silang project na tinatapos. Kaya wala talaga akong mahingan ng tulong ngayon sa bahay. Kinuha ko yung phone na nahulog sa kanyang bulsa.

There you go!!..

Di ko na kailangan pa ng kumpirmasyon dahil sa wallpaper palang ng kanyang cellphone. Mukha na nila ng kaibigan ko ang andun. Magkadikit ang pareho nilang pisngi habang nakangiti.

What the hell!!

Di pa rin ako makapaniwala. Paano naging sila?. Kating kati na akong malaman ang kanilang kwento pero wala akong ibang mapagtanungan.

Shit!..

My goodness Bamby!!.. Paanong hindi mo ito alam?. At... gusto kong pumalakpak sa galing nilang magtago. Di naman ako against sa kanila. Bat kailangan nilang itago ang kung ano mang meron sa kanila?. I wonder why kuya did that.

Bigla nalang akong nag-init. Sa tantya ko. Kinikilig na naeexcite. Amp!. Isang taon na rin kaming di nagkakausap na dalawa. Tapos malalaman ko lang ito ngayon na sila pala ng kapatid ko. Susmaryosep!.

"Sorry na.. mahal kita.." natutop ko ang mismong bibig nang bumalikwas ito bigla at muntik nang mahulog. Yumakap sa unan na nasa kanyang braso. "Kailan mo ba ako kakausapin ulit?.." dagdag nya. Iyon na ang huli nyang binanggit bago tuluyang natulog.

"May pasikreto ka pang nalalaman.." iling ko habang nakangising nakatingin sa walang malay nyang mukha. Nakatayo ako sa gilid nya't nakahalukipkip. "Wala kayang sikreto na di nabubunyag.. ngayon, humanda ka paggising mo.. ikaw naman ang igigisa ko."

Tatawa tawa akong lumabas sa kanyang kwarto. "Babe, may balita ka ba Joyce?.." tanong ko nang mahiga na ako saking kama. Nakatingala sa kisame. Binibilang kung may butiking dadaan.

"Wala eh.. bakit?.." sagot nya matapos ikwento ang mga ginawa sa natapos na araw.

"Ganun ba.. namiss ko lang sya bigla.." kalahating kasinungalingan at katotohanan. Gusto ko sanang malaman kung anong balita na sa kanya subalit di nya rin alam. Kay kuya ko nalang tatanungin. Tural sila naman.

Di ko rin ikakaila na, sobrang miss ko na ang best friend ko. Sana paggising ng lasenggo o di kaya'y broken hearted, Sana sabihin nya rin sakin kung anong kwento nila ng bestfriend ko. Excited na akong magising bukas. Kuya!!