CHAPTER 4

CHAPTER 3

Someone's POV

"Bakit ba hindi ka mapakali!?" - sigaw sakin ni Tita Eliza, Sanjay's Mom

"Tita, look i heard Sanjay, he asked his butler to find kiela! Six years na tita pero bat ngayon pa siya nag alangan na hindi ako si Kiela! I don't know what to do!" - tinaktak ni tita ang sigarilyo niya sa ashtray

"Bakit ka ba kinakabahan? Kiela lang ang alam niyang pangalan ng babaeng yon, ni hindi niya nga alam na yon lamang ang palayaw ng babaeng yon. At isa pa si Charlotte, hindi bat anak niyo ni Sanjay yon? Mas pipiliin niya pa ba ang babaeng yon kesa sainyo ng anak mo? " -pagpapalakas sakin ng loob ni Tita Eliza

Yes, hindi nga Kiela ang totoong pangalan ng babaeng yon! Pero hindi titigil si Sanjay hanggat hindi niya nalalaman ang totoo.

Kailangan kong gumawa ng paraan! Anim na taon na pero hindi pa rin siya naniniwalang ako si kiela!.

"Tita, ano bang dapat kong gawin ayaw niyang ipa DNA si Charlotte dahil naniniwala siya na hindi niya ito anak" - umiyak ako ng peke para makuha ang simpatya niya

Lumapit ito sakin at niyakap ako "Hindi mo na kailangan pang ipa DNA si Charlotte, ako mismo ang nakakaalam na anak niyo ni Sanjay ang batang yon. Napagkamalan ka niyang si Kiela nung araw na yon kaya hindi niya alam na ibang tao ang kaniyang kasama"

Ganyan nga, maniwala ka sa mga sinasabi ko. Napayukom ako nung naalala ko yung araw na yon

*Flashback*

"Katrina,sinabi sakin ng mga bodyguard na umalis na raw ang babaeng yong, simulan mo na ang plano natin may gagawin pa ako kaya ikaw na ang bahala sa lahat" - utos nito, kahit hindi mo ko utusan gagawin ko to. Unang makita pa lang kita sa Hospital nung araw na yon alam kong mapapasakin ka na

Pumasok na ako sa loob ng mansion, hindi ako pinigilan ng guard dahil mukhang nasabihan na sila ni Tita Eliza.

Inispray ko sa sarili ko ang pabangong binigay sakin ni tita aliza, ito daw ang pabangong ginagamit ng babaeng yon.

16 years old pa lang ako pero gagawin ko to para wala ng umagaw pa kay sanjay ko!

So cheap!

Inayos ko muna ang sarili ko bubuksan ko na sana ang pinto ng marinig ko ang boses ni sanjay

" Pumayag na akong na magpaopera this saturday, gusto na kitang makita, gusto ko ako naman ang poprotekta sayo. I know tinatakot ka nila sa tuwing wala ako sa tabi mo, Kiela can you promise me na hindi mo ko iiwan after kong magopera? Kiela will you marry me? " - napayukom ang kamao ko ng marinig ang sinabi niyang yon

No! Hindi pwede! Say no you bit*h! Hindi kayo bagay! Gusto kong pumasok sa loob pero baka masira lang ang gagawin kong plano

"I'm ugly"

"I don't care"

"I'm fat"

"Shhhhh"

"I'm not rich"

"I am! Please just say yes"

"Yes "

Sumilip ako sa loob , nakita ko kung paano hinalikan ng babaeng yon ang Sanjay ko, So balak mong kumuha ng remembrance kay Sanjay! Pwes pipigilan kita sa plano mo! Hindi mo siya makukuha sakin!

*End of Flashback*

Kitang kita ko ang ginawa nilang yon, alam kong may pagbubungahan yon kaya nung araw na yon, nilasing ko ang kapatid ni Sanjay si Jayson.

Oo! Alam kong isa na akomg desperada! Pero bata pa lang ako nangako na ako napakakasalanan ko si Sanjay.

*Flashback*

Nandito ako ngayon sa Hospital namin nila daddy "Daddy i want to go home na, I'm naiinip na dito, and look ambabaho pa ng mga tao, please daddy let me go with my body guard! Promise hindi na ako gagala " - pagmamakaawa ko kay daddy

Mamaya mahawaan pa ako ng sakit dito duh

"NO" -madiing sabi nito, umupo na lang ako sa gilid niya at nagmukmok

Narinig kong may pumasok sa pinto ng office ni daddy pero hindi ko pinansin yon "Nandiyan na pala kayo, nasa loob na si Marian, ipasok mo na ang misis mo don Arnold" - rinig kong sabi nito "Bakit nga ba dito mong napili dalhin ang asawa mo para sa pag uultra sound, may sarili namang kayong hospital, abay tinutulungan mo lamang akong paunlarin ang negosyo ko" - sabi ni daddy, narinig ko namang tumawa ng malakas ang kausap ni papa

"Ito na ba ang anak mo, napakagandang bata naman ito, kamukhang kamukha ng kaniyang mommy"

Boooriiiing

Naramdaman kong may kumalabit sa likod ko kaya napalingon ako

"Bat nakalukot yang noo mo?, Dad is right! You're pretty, why don't you smile na lang para mas pretty ka na? " - banggit nito at hinawi ang buhok na nakaharang sa harapan ko

Omygo he's so handsome! I cannot

*lub dub lub dub*

"See, smile ka lang lagi" - pinat nito ang ulo ko, tatanungin ko sana ang pangalan niya kaso tinawag na siya ng mommy niya

Panira tsk! "Sanjay, dahan dahan lang baka makasanggi ka" - suway ng papa niya yata

Sanjay.. I will remember that name!

"Daddy! I wanna marry him! Let me marry him! " - sigaw ko kay daddy

"Katrina pwede ba ang bata bata mo pa, huwag mo kong guluhin at may ginagawa ako dito" - bawal nito

Hmm always hmp!

*End of Flashback*

Ten years old ako non, its been 12 years at hinding hindi ko yon makakalimutan. I know it's so OA pero siya lang ang unang lalake na nagsabi na pretty ako! His father is not counted duh

Pupunta ako sa Office ni Sanjay bukas, susubukan kong paniwalain siyang ako yung nakakadiring babaeng yon!

My real name is Katrina Myla Lazi!

Why do i need to change my name to Kiela Montello?

Dahil yon lang ang tanging paraan para mapasakin si Sanjay!!!! Kahit palitan ko pa ang age! Birthday or whatsoever! Gagawin ko!

_________

Author's Note:

Yieee hanggang ngayon nandito ka pa rin sa Chapter na to! Like and Comment! More inspiration? More updates! Love you all!!