PROLOGUE

Kalagitnaan na ng school year. Almost one and a half year na kaming wala ni Jam. I started to focus on guys and fyi, marami akong gustong bingwitin. Itong si Yves lang ang hindi naniniwala sa akin na maraming boylet ang naghahabol sa akin.

Habang nagda-daydream ako about my oppas, nagulantang ako sa hagupit ang mahiwagang stick ni Sir Almalvez sa teacher's desk.

Shocks, nakalimutan ko pala siyang sunduin! Kaya siguro bad mood. Pero kahit bad mood siya, hindi siya magagalit sa akin.

You know why? May charm kase ako. Kung maririnig lang to ni Yvonne, kokontrahin na naman ako ng baklang yun.

Our math class took long like forever. Gusto ko na magrecess! Mygod bes! Alam kong nakakarelate ka kasi pareho tayong hirap at inaantok sa math. Ang mahirap pa ay katabi ko 'tong si Yves, na hindi rin makaintindi ng math.

But as I kept on being dizzy staring at the numbers written on the board, nakita ko si Ara na sumasagot sa blackboard.

Ok, I admit na honor student ako sa room namin pero math ang kahinaan ko! Kahit nasa unahan na ako ng upuan, para lang akong lumulutang kakapakinig kay Sir Almalvez.

So I was amazed by this girl Ara. Isa siya math genius sa room namin. Feeling ko ang swerte ko 'pag nagiging ka group ko siya. Ang dali lang kase ng mga math equations sa kanya.

Shocks! Sinabi ko lang amazed mga sis, hindi 'like'. Because never in this lifetime na magmamahal ako ng girl!

Pero as I stared at her, I don't know lang gurl pero may something. Oh god! Help me not to fall inlove with this girl!