webnovel

วิชา ทฤษฎีสรรพชีวิต: บทเรียนย่อย บุคลิกภาพ

ประตู มีป้าย เขียนว่า [วิชา ทฤษฎีสรรพชีวิต: บทเรียนย่อย บุคลิกภาพ]

[ดินแดนหลัก ท้องฟ้า: ดินแดนย่อย สวรรค์]

[ชั้นบรรยากาศของโลกชั้นที่สอง]

เด็กๆ หลายๆ คนถึงกับร้องว้าวทันทีที่เปิดประตูห้องเรียน แล้วเดินผ่านอุโมงค์เมฆเป็นทางยาว มองหน้าต่างเห็นป้ายขนาดใหญ่ อ่านว่า [ยินดีต้อนรับ]

[คณะศึกษาดูงานจากนานาดินแดน]

[โครงการประชุมสัมมนาเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพบุคลากรผู้ปฏิบัติงานศูนย์เฉพาะกิจคุ้มครองและช่วยเหลือเด็กนักเรียน]

[สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา]

[รุ่นที่ 100]

[วันที่ 1 พฤศจิกายน 1999]

ตัวตนเหนือธรรมชาติอย่างเทพแห่งน้ำและฝนกลุ่มหนึ่งสีหน้าจริงจัง เดินผ่านมาข้างนอกหน้าต่าง และบดินทร์จับคำที่พูดคุยกันได้บ้างบางคำ

"ฝนนอกฤดูทำชาวนาน้ำตาตก พวกเขาเก็บเกี่ยวข้าวไม่ทัน มีข้าวเปลือกจมอยู่ในน้ำเสียหาย ตากข้าวไม่แห้ง ขายได้เงินน้อย" พระวรุณ สัญชาติฮินดูกล่าว เขามีพระวรกายสีขาวผ่อง ทรงจระเข้เป็นพาหนะ

เทพีโอยา สัญชาติโยรูบาแสดงความคิดเห็น "มีหลายชีวิตต้องการฝนกรองทำน้ำดื่ม สารพีเอฟเอเอส หรือที่รู้จักกันในชื่อว่า สารเคมีตลอดกาล ที่ปนเปื้อนในฝนจะทำร้ายพวกเขา" เธอมีผิวสี สวมชุดกระโปรงสีแดง

บดินทร์มองเทพแห่งน้ำและฝนจากนานาดินแดน กระทั่งเขาผงะทันทีที่หันหน้ามาปะทะดาบวาววับของสองยักษ์ซึ่งเฝ้าอยู่สองข้างประตูขนาดใหญ่ เขาสองคนใส่ชุดเกราะพร้อมรบตลอดเวลา

"ช้าก่อนๆ ขออภัยๆ"

ศาสตราจารย์ออวิลล์และวิลเบอร์ ไรต์ เขาสองคนสวมแว่นกันลมและชุดอย่างนักขับเครื่องบิน

[จดหมายขออนุญาตใช้สถานที่ราชการ]

เทพเฝ้าประตูกระทุ้งกับพื้นทีหนึ่งดาบพลันหายไป กลายเป็นไม้กระบอง เขาพยักเพยิดไปที่ป้ายหิน สลักว่า

[คำเตือน]

[โปรดดูแลบุตรหลานของท่าน อย่าปล่อยให้เด็กอยู่ตามลำพัง]

[คลาดสายตาเพียงเสี้ยววินาทีอาจเกิดเหตุเกินคาดคิด]

การสร้างสรรค์งานเป็นเรื่องยาก ส่งกําลังใจให้กันด้วยนะ!

KLAI_KANG_WONcreators' thoughts