บทที่ 39 ประมุขศักดิ์สิทธิ์เยี่ยนเสี่ยวซื่อ
พวกเจ้าสองคนลืมไปหรือว่าเพิ่งโดนฟ้าผ่ามา? อัสนีบาตก็ยังไม่อาจหยุดการเกี้ยวพาราสีของพวกเจ้า?
ทุกคนรู้สึกว่าตนไม่อาจดูต่อไปได้ แต่ก็อดที่จะแอบดูไม่ได้ อย่างไรก็เป็นบุรุษรูปงามล่มเมืองสองคน แล้วอย่างไร บุรุษหนึ่งในนั้นก็คือประมุขศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา!
แต่เหตุใด...ประมุขศักดิ์สิทธิ์จึงถูกบุรุษผู้นั้นเป็นฝ่ายกระทำ?
ประมุขศักดิ์สิทธิ์ควรเป็นฝ่ายกระทำเขามิใช่หรือ?
ในแง่ของความสูง อันที่จริงทั้งสองใกล้เคียงกัน ทว่า...ประมุขศักดิ์สิทธิ์ปฏิบัติปี้กู่มาหลายปี แม้บางครั้งยากจะปฏิเสธการเชื้อเชิญทว่าก็ไม่กินเนื้อสัตว์ ประมุขศักดิ์สิทธิ์จึงมีรูปร่างสูงผอม เมื่อเป็นเช่นนี้ บุรุษชุดดำจึงดูเหมือนสูงใหญ่กำยำกว่า
ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนยังค่อยๆ พบว่าประมุขศักดิ์สิทธิ์ที่เคยเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็ง คล้ายกับไร้ซึ่งกลิ่นอายดุดันโดยสิ้นเชิง กลับเป็นบุรุษชุดดำที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด!
ไม่!
นี่ไม่ใช่ความจริง!
“เอาละ เรากลับกันเถอะ!” หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ เยี่ยนเสี่ยวซื่อก็ยืดเอวขี้เกียจเล็กน้อยด้วยท่าทางน่ารัก!
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com