บทที่ 473 ไข่ดำน้อยและไข่หลัวช่า!
แผนที่เผ่าพ่อมดถูกอิ่งลิ่ววาดออกมาบนกระดาษ ไม่มีผู้ใดรู้ว่าลูกปัดนี้มีอายุมานานเพียงใด จึงไม่มีผู้ใดสามารถค้นหาได้ว่า แผนที่นี้จะยังนำทางไปยังเผ่าพ่อมดได้หรือไม่
หรือรอให้พวกเขาไปค้นหาจริงๆ จะยังมีสิ่งที่เรียกว่าเผ่าพ่อมดอยู่หรือ?
แต่ไม่ว่าอย่างไร ตราบใดที่มีโอกาสเพียงน้อยนิด พวกเขาก็จะไม่ยอมแพ้
การจากไปของเสี่ยวเจาทำให้อวี๋หวั่นรู้สึกเศร้าอยู่ช่วงหนึ่ง ยามนึกถึงเด็กน้อยผอมแห้งผู้นั้น เด็กน้อยที่รู้จักทำตัวออดอ้อนแอ๊บแบ๊วในอ้อมแขน หัวใจของอวี๋หวั่นก็อาลัยอาวรณ์หนักหนา
"แล้วพบกันใหม่นะ..." อวี๋หวั่นพึมพำพลางเก็บเสื้อผ้าตัวเล็กที่เป็นของเสี่ยวเจา
ไข่ดำน้อยทั้งสามก็โศกเศร้าอยู่ไม่น้อย เมื่อตื่นมาน้องชายก็ไม่อยู่แล้ว ผู้ใดจะเข้าใจความเจ็บปวดของพวกเขา?
“อีกหน่อยพวกเจ้าโตขึ้น ก็ไปหาน้องเสี่ยวเจาได้แล้ว” อวี๋หวั่นกล่าวพลางลูบหัวทั้งสาม
ทั้งสามพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม "อื้ม!”
...
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com