บทที่ 474 เจียงน้อยจอมเจ้าเล่ห์ขโมยไข่! พ่อลูกพบหน้า! (1)
การตัดสินใจของซือคงเย่ได้รับความเห็นชอบจากทุกคน การเดินทางไปเผ่าพ่อมดอันตรายนัก อาการบาดเจ็บของเขายังไม่หาย ทุกคนไม่อยากพาเขาไปเสี่ยงอันตราย นอกจากนี้ ทั้งชีวิตของเขาก็ปกป้องผู้คนมามากพอแล้ว หากไม่ใช่เพราะสกุลซือคง เขาคงทอดทิ้งหมิงตูไปกับหลานอีนานแล้ว ผิดต่อหลานอีมาแล้ว อย่างน้อยก็ไม่อยากทำผิดต่อบุตรสาวของเขากับหลานอีอีก
ซือคงเย่เก็บข้าวของ เขามีสัมภาระไม่มาก มีเพียงเสื้อผ้าที่เปลี่ยนไม่กี่ชุดระหว่างทาง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือป้ายวิญญาณของสตรีศักดิ์สิทธิ์หลานอี เขาห่อด้วยผ้าแล้วแบกไว้บนหลังอย่างแน่นหนา
ศิษย์วิหารเจาหยาง เขาพาจิงหงติดตามไปเพียงผู้เดียว
“ปรมาจารย์” ซือคงฉางเฟิงเดินเข้ามาหาเขา ไม่รู้เหตุใด ปรมาจารย์ไม่ได้นำสัมภาระไปมากนัก แต่เขากลับสังหรณ์ว่าปรมาจารย์จะไม่กลับมาที่หมิงซานอีก “ท่าน...จะกลับมาหรือไม่?"
ซือคงฉางเฟิงพูดความสงสัยในใจออกมา
ซือคงเย่กล่าวว่า "ข้าไม่รู้"
เขาอยู่เพื่อสกุลซือคงมาหลายปีแล้ว ช่วงชีวิตที่เหลือ เขาอยากอยู่เพื่อหลานอีและลูกของตนเท่านั้น
พวกนางอยู่ที่ใด เขาก็อยู่ที่นั่น
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com