บทที่ 86 ข้าจะรักษาเขาให้หาย (2)
“รีบหายไวๆ นะ” ป้าจางบอก
ซั่งกวนเยี่ยนรับพริกจากป้าจางมาหนึ่งตะกร้าด้วยความรู้สึกซับซ้อน คำพูดเหล่านี้ วันนี้นางได้ยินมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่ว่าจะฟังกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ ในเมืองหลวง ผู้คนต่างตั้งหน้าตั้งตาคอยให้ลูกของนางตายเร็วๆ แต่ที่นี่ พวกเขาต่างหวังให้ลูกของเธอได้ใช้ชีวิตต่อไป
ซั่งกวนเยี่ยนดึงปิ่นทองออก ถอดอาภรณ์ผ้าไหมหรูหรา แล้วเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าเรียบง่ายทั่วไป
เซียวเจิ้นถิงกลับมาบ้าน ก็เห็นภรรยาผู้สูงศักดิ์ของเขา แต่กายราวกับหญิงชาวบ้าน ถือจอบพลิกหน้าดินอยู่ในสวนหลังบ้าน
ซั่งกวนเยี่ยนมองนางด้วยความประหลาดใจ
ความกระดากอายปรากฏบนใบหน้าของซั่งกวนเยี่ยน “ข้า...ข้าเห็นพวกนางทำ ไม่รู้ว่าข้าทำถูกหรือไม่”
“ข้าเอง” เซียวเจิ้นถิงดึงแขนเสื้อขึ้น
ฝีมือด้านการศึกของเซียวเจิ้นถิงนั้นเป็นเลิศ ทว่าเรื่องการขุดดินนั้น...ไม่เอาไหน
สามีภรรยาก้มๆ เงยๆ อยู่หลังบ้านตลอดทั้งช่วงบ่าย พื้นดินดีๆ ล้วนถูกขุดจนเละเทะ…
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com