Vol.2-087 ปรมาจารย์วิชาพิษแห่งหนานเจียง

บทที่ 87 ปรมาจารย์วิชาพิษแห่งหนานเจียง

คุณชายห้าออกไปจากเมืองหลวงเป็นเวลานาน จึงไม่รู้ว่าเซียวเจิ้นถิงได้ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านเหลียนฮวาแล้ว ทันทีที่เขากลับมาก็รุดไปยังจวนสกุลเซียวด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ พ่อบ้านให้เขาพักผ่อนที่จวนสักครู่ ส่วนตนก็เดินทางไปรายงานเรื่องนี้กับเซียวเจิ้นถิงและซั่งกวนเยี่ยน

ซั่งกวนเยี่ยนลืมว่าตนปวดเอวไปชั่วขณะหนึ่ง นางพลิกหน้าดินมาสองวัน ปวดเมื่อยจนลุกจากเตียงไม่ขึ้น

“หมออยู่ที่ใดหรือ? รีบพาข้าไปหาเขาเร็ว! ” นางเอ่ยขึ้นด้วยความร้อนรน

“ข้าจัดให้เขาพักอยู่ที่จวน” พ่อบ้านตอบ “จะให้รับคุณนายท่านน้อยกลับจวนเลยหรือไม่ขอรับ? ”

แม้เยี่ยนจิ่วเฉาจะไม่มองว่าเซียวเจิ้นถิงเป็นพ่อเลี้ยง แต่เซียวเจิ้นถิงมองว่าเขาเป็นลูก ดังนั้นคนในจวนจึงเรียกเขาด้วยความเคารพว่า ‘นายท่านน้อย’

เซียวเจิ้นถิงใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า “อย่าเพิ่งรีบร้อน ให้ข้าไปพบปรมาจารย์วิชาพิษก่อนแล้วค่อยว่ากัน”