Vol.2-086 ข้าจะรักษาเขาให้หาย (1)

บทที่ 86 ข้าจะรักษาเขาให้หาย (1)

เซียวเจิ้นถิงกลับเมืองหลวงในคืนนั้น

เรื่องนี้ไม่อาจปิดบังซั่งกวนเยี่ยน นางก็มาเช่นกัน

“ฉงเอ๋อร์! ”

เสียงของซั่งกวนเยี่ยนมาก่อนตัวคน

อวี๋หวั่นนั่งเช็ดหน้าให้เยี่ยนจิ่วเฉาอยูู่ข้างเตียง เมื่อได้ยินเสียงจึงวางผ้าลง ลุกขึ้นพร้อมกับยกถังน้ำไปวางบนชั้น

ซั่งกวนเยี่ยนเดินเข้ามาอย่างกระหืดกระหอบ ขอบตาของนางแดงก่ำ ดูแล้วน่าจะร้องไห้มาระหว่างทาง ก่อนเข้ามาในบ้านก็พยายามสงบสติอารมณ์แล้วครั้งหนึ่ง แต่เมื่อเข้ามาเห็นสภาพของเยี่ยนจิ่วเฉา นางก็ทนไม่ไหว ร้องไห้โฮออกมาอีก

เซียวเจิ้นถิงเดินเข้ามาด้านใน

ห้องนี้นับว่าโอ่อ่ากว้างขวาง แต่เมื่อบุรุษร่างกำยำสูงใหญ่ผู้นี้เข้ามา พื้นที่วางในห้องก็ดูเล็กลงไปถนัดตา

เขาแตะไหล่ซั่งกวนเยี่ยนเบาๆ “เจ้าอย่าเพิ่งร้องไห้ เด็กๆ จะตื่นเอา ให้หมอดูก่อนเถิด”

เสียงของเขามีความแหบพร่าโดยธรรมชาติ เมื่อพูดเสียงค่อยแล้วก็ยังไม่นับว่าเสียงเบา แต่ท่าทางระแวดระวังของเขา ทำให้ดูคล้ายกับเป็นอสูรผู้อ่อนโยน