Chapter 43

Habang tinatahak ko ang daan pabalik sa kwarto ko ay nakasalubong ko si Moffet. Kaagad akong nagpunas ng mukha at tumungo. Ayokong isipin niya na apektado pa rin ako sa nangyari. Na nasasaktan pa rin ako hanggang ngayon.

"You okay, Luca?" Rinig kong tanong niya. Kapag nga naman minamalas ka, kailangan pang makita ng iba na nasasaktan ka. "Luca,"

"Ayos lang ako," sabi ko at nag-angat ng tingin sa kanya. "Gusto ko ng umuwi."

"I'll drive you home," alok kaagad niya. Parang alam na alam niya ang sagot niya sa sinabi ko.

Umiling ako. "You stay here, Moffet. Kailangan ka pa rito. Isa pa, enjoy the moment."

"I insist, Luca. Mas mapapanatag ako kung ligtas ka."

Napabuntong hininga ako. I don't want him to see me as a weakling. My heart is broken but I'm still able-bodied.

"Moffet," buntong-hininga ko sa pangalan niya.

"Sige na, Luca." Pagpilit niya. Muli akong huminga nang malalim. Sa huli ay tumango ako kaysa sa makipagbangayan pa ako rito.

"Sige. Magliligpit lang ako," sabi ko. Tumango siya at wala ng sinabi.

Bumalik ako sa kwarto ko. At habang iniisip ko na lilisanin ko ang lugar na 'to na puno ng sakit, mas lalo akong nasasaktan. This place should be memorable. This place should be fun. Dapat sa mga oras na 'to ay nag-eenjoy akong kasama ang mga pinsan ko pero hindi. Mas lalo lang sumisikip ang dibdib ko, sabayan pa ng barado kong ilong kaya 'di ako makahinga nang maayos.

What I did was right. Or maybe it was the best thing to do. But I know deep inside my heart na gusto kong marinig ang paliwanag niya. Meron din sa 'kin na ayoko kasi baka isang kasinungalingan na naman ang sasabihin niya. Tapos magiging okay na naman ang lahat kasi kunwari tanggap ko na. Na tutal napakinggan ko na ang side niya, papatawarin ko nalang.

It wasn't easy. Kasi sa una pa lang, ang alam ko ay si Patricia ang gusto niya. Si Patricia 'yong nililigawan niya tapos biglang lumipat sa 'kin. Although he wasn't telling me he was courting me, parang kami kasi may nangyayari pa nga.

Ilang oras akong nakakulong sa loob ng kwarto ko. May naghahanap sa 'kin sa labas but I just ignored them. Sabi ko nalang na pagod ako o kaya'y gutom ako. Pero ang totoo, gusto ko lang mapag-isa. Bahala na kung hahanapin man nila ako, wala na sa 'kin 'yon. At si Moffet, mabuti at 'di naman siya kumontra sa desisyon ko. He better be. Ayokong pati siya ay mapagbuntungan ko ng galit kay Ximi.

I was ready to leave. Buo na ang desisyon kong umuwi na sa apartment ko. 'Di muna ako uuwi kina lola at lolo. I'll just inform them na sa apartment muna ako kapag nagkaroon na ako ng time. They would be worried but I know they will respect my decision.

"Babe, open the door," rinig kong tawag ng lalaki mula sa labas. I abruptly snapped my eyes open. Parang ayaw tanggapin ng utak ko na nasa labas si Ximi. "Please, babe."

Umiling ako at umupo sa gilid ng kama. I wanted him so bad. So bad that I'm willing to give in. Gusto kong maayos nalang ang lahat ng 'to but there's a part of me na takot masaktan, na ayaw ng magtiwala ulit. Kasi mahirap. Ang hirap ng bawiin.

"Babe," may kumatok muli sa labas. This time, huminga ako nang malalim kasabay ng pagpikit. It's repeat or retreat. Sa ngayon, repeat muna. Hahayaan ko muna siyang magpaliwanag. Kasi ang tanga ko. Kasi magpapakauto-uto na naman ako. Baguhan, e.

Tumayo ako at tinungo ang pintuan. I was a little bit nervous. 'Di ko alam kung paano siya haharapin. I didn't even think I was doing the right thing pero bahala na. Let my heart dictate my mind.

Nang binuksan ko ang pinto ay bumungad sa akin ang nanghihinang Ximi. Mukha siyang pinagsakluban ng langit at lupa. But when our eyes met, he was filled with hope.

"Babe," niyakap niya ako bigla. Nanatili naman akong nakatunganga sa kawalan. 'Di ko alam anong dapat kong gawin. "Patawarin mo 'ko, Luca. 'Di ko sinasadya." He pleaded between his cry. Humihikbi siya sa balikat ko.

Tahimik na lumandas ang luha sa pisngi ko. I was hurt. I was hurting him. He had hurt me, too. But was it a good idea to hurt each other rather than fixing this mess?

Of course not, Luca! What kind of comprehension did you have?

"Ximi," tawag ko. I was trying to be cold. I wanted him to know na 'di ako basta basta nadadala sa iyak niya. Na 'di ako easy-to-get na babae kahit pa siya ang pinakaunang lalaking iniyakan ko after dad.

"B-Babe," pumiyok siya at kumalas. Iniwasan kong tumingin sa kanyang mata dahil alam kong 'di ako magdadalawang isip na patawarin siya. "Luca," he held my hand. "... look at me."

He tucked the loose strands of my hair behind my ears. Nakatingin pa rin ako sa gilid niya.

"Babe," sambit niya and I turned to him with a scowl.

Nagkatinginan lang kaming dalawa, walang bumibitaw; walang nagsasalita. I was trying to read his mind but I failed. I failed once again.

His eyes had a blood shot. Masakit man para sa 'kin na makita siyang umiiyak, mas masakit pa rin 'yong nasaksihan ko kahapon. Pinakilala niya sa lahat na si Patricia ang girlfriend niya na kung tutuusin, he proposed to me the day before yesterday.

"Close the door," utos ko. "Lock it."

"Okay, babe."

Sinunod niya kaagad ako na parang batang takot mapalo ng nanay. He closed and locked the door while I whirled around and settled down on the edge of my bed.

Tahimik lang ako. I didn't bother myself to look at him. Iniisip ko nalang na kasalanan ang makita siya. Kasi totoo naman. Dapat wala siya rito ngayon kung 'di nasa tabi ni Patricia. Don't tell me pinagsasabay niya kami? Hayop talaga siya kung ganoon.

"You're leaving?" He said but it sounded a statement.

"Uuwi na ako at wala kang pakialam doon." Pagsusungit ko.

"Ihahatid na kita."

"No," agap ko. "Moffet will drive me home."

'Di na ulit siya nagsalita. 'Di ko alam kung maiinis ba ako o tama lang 'yong ginawa niya. Kasi kahit ang sarili ko ay 'di ko maintindihan. 'Di ko alam kung ano ba ang gusto kong mangyari sa aming dalawa.

I glanced at him na ngayo'y malalim kung makatingin sa 'kin. If I was not mad, I would be dying to kiss him hanggang sa may mangyayari na naman sa 'min.

Fudge, Luca. Corrupted na yata ang utak mo!

Naglihis ako ng tingin sabay irap. Habang tumatagal na kasama ko siya sa iisang lugar ay mas lalong lumalakas 'yong kagustuhan kong magpatawad nalang. Will I give in? I still didn't know.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya na sinundan ng ilang hakbang palapit sa 'kin. I would lie if I tell you he has no effect on me. Nagsimula na namang kumabog ang puso ko kaya 'di na naman ako makakapag-isip nang maayos.

"Don't make it hard for me, babe," he said, almost sounded pleading. Umupo siya sa tabi ko at hinawi ang takas kong buhok.

I missed everything about him. I missed his touch, his kisses, his love and affection. I missed him saying sweet words like how he loved me. Namimiss ko na 'yong masasaya naming araw kahit pa sabihing 'di naman kami.

And that was the worst title I got. No label but we're enjoying our company. In short, friends with benefits.

"Maniwala ka naman kahit ito lang," aniya, demanding. "The truth is, I have to save Patricia from her ex-lover na hanggang ngayon ay naghahabol sa kanya."

Sinamaan ko siya ng tingin. What kind of joke was that? Was that even a story?

Gumalaw ang lalamunan niya. "I have to pretend that I am her boyfriend para tigilan na siya ng baliw niyang ex."

Hindi ako nagreact. What did he expect from me? Ganun ganun nalang 'yon?

"This is a shallow reason pero 'yon ang totoo. I am just helping her and nothing else."

"And you expect me to buy those explanations?" Mariin kong sagot.

Isang matunog na hininga ang pinakawalan niya.

"I'm not, babe. I'm not. I just want you to know the truth. Hurting you never came across my mind. At 'di na rin ako nakapagpaliwanag dahil biglaan 'yon. I don't even know why Pat is here!"

Masama pa rin ang tingin ko sa kanya. I just can't cease the fire that fast. Patunayan niya sa 'kin na totoo 'yong sinabi niya.

"Babe," hinaplos niya ang pisngi ko. Napapikit kaagad ako nang maramdaman ang kakaibang sensasyon sa aking katawan. Tanging siya lang ang nakakaparamdam sa 'kin ng ganito. "I'm sorry, please. I can't afford to lose you again."

Dumilat ako at ang mapula niyang mata ang sumalubong sa 'kin. Alam kong nasasaktan siya ngayon at alam ko ring mas nasasaktan niya ako. It was still hard.

"Babe," he whispered at sa sandali ay naramdaman ko ang malambot niyang labi sa akin.

He was kissing me passionately. Mabagal, maingat at malalim. He kissed me like he was dying to do it; and he was longing for me.

"Kiss me back," he demanded. Dahil traydor ang puso ko ay pumikit ako at nagpatianod sa bugso ng damdamin.

He laid me down of my bed without breaking our kisses. Mas bumilis ang kanyang paghalik kasabay ng paggalaw ng kanyang kamay. He was undressing me. At dahil nalulunod na rin ako sa halik niya'y nagkusa akong maghubad.

Hinubad ko rin ang damit niya sa taas. Saglit kaming natigil sa paghalik para ipangalandakan niya ang kanyang katawan sa akin. Ilang sandali pa ay hinalikan niyang muli ako.

He traveled his right hand from my neck down to my chest. Ganoon na lamang ang pagsinghap ko nang sinimulan niyang halikan ang leeg ko. While his hands traveled down to my private part.

He kissed my collarbone with so much passion and lust. Inaangkin niya iyon na parang takot makuha ng iba. At habang ganoon ang ginagawa niya, sinimulan niya ring hubarin ang suot ko pambaba.

"Ximi," I called out. Nagliliyab ang katawan ko. I can also feel the warmth of his body against mine.

"Stay still, babe," he said. Huminto siya bigla sa paghalik sa 'kin at hinarap ako. "I'm sorry, babe. I didn't mean to hurt you."

Nagsusumamo ang kanyang mukha. Isang tingin lang sa mata niya, para akong natutunaw na mantika. So I decided to give in. Wala ng rason pa para patagalin ang 'di pagkakaunawaan.

"I'm sorry I didn't let you explain," sabi ko. Ngumiti lang siya saka tuluyang hinubad ang short ko.

Nagpatuloy siya sa pag-angkin ng bawat parte ng katawan ko. He never left any single inch of me. Lahat ay hinalikan niya. Even my most private part. Nalabasan na ako pero 'di pa rin siya tumitigil.

"I love you, babe. It's only you." He said and kissed my forehead. Napapikit ako dahil sa ginawa niya. At 'di nagtagal, may naramdaman akong matigas na bagay na maingat na pinasok sa loob ko.

I bit my lower lip as he was thrusting gently. He moved slowly and passionately. Ninanamnam ang sarap at ligaya.

"Babe," he whispered. Hinalikan niya ako sa labi na sinabayan ko naman. "Don't leave me again, babe. 'Di ko kaya."

Napasabunot ako sa buhok niya when I felt his part to my inner core. I spread my hips widely to let him in and out. Ilang segundo kaming ganoon hanggang sa bigla siyang bumilis ng galaw.

"I'm almost there, babe." He said at mas binilisan ang pag-indayog. He cupped my breast and I pulled his hair harder. Malapit na rin akong sasabog. Nararamdaman ko na.

I inhaled deeply when we reached the peak of satisfaction. Nanghina ang buo kong katawan kaya dahan dahan kong binitawan ang kanyang buhok. My breathing was ragged. My knees were shaking.

He moaned softly at humiga sa tabi ko. Niyakap niya ako bigla at hinalikan sa noo.

"You're still tight," he commented. Uminit kaagad ang pisngi ko. Hinampas ko siya sa dibdib pero humalakhak lang siya. "Babe,"

Napahinga ako nang malalim. Alam kong sumuko rin ako sa huli. Na nagpadala ako sa tawag ng katawan.

Tama ba talaga ang ginawa ko? Hindi ba ako nagkamali sa naging desisyon ko?

"I'm sorry. I promise I won't hurt you again." He said and I looked away.

Bagaman pumayag akong may mangyayari ulit sa 'min, may parte pa rin sa 'kin na natatakot na baka nagsisinungaling lang siya. Na baka pinapataba niya lang ako sa isang kasinungalingan.

"Trust me, babe. Ikaw lang ang mahal ko." Wika niya.

"You're not feeding me with your lies?" I asked, my eyes were focused on his chest.

I just wanted an assurance. 'Yon lang naman ang kailangan ko. Gusto kong makasiguro na hindi niya ako niloloko. Masakit 'yon. Nakakatanga. Kasi kapag naloko ka, isa lang ang ibig sabihin no'n.

Ang tanga mo.

"Of course not!" Angil niya. "When was the last time I lied to you?"

Nag-angat ako ng tingin sa kanya. "Bakit 'di mo matandaan?" Panghahamon ko.

"'Cause I never did, Luca." Malakas ang kompiyansa niya. "I never lied to you. Kahit mahirap para sa 'kin na malaman mo ang tungkol sa buhay ko, in the name of being honest ay nagkwento ako sa 'yo."

Inirapan ko siya at bumaling nalang sa kanyang dibdib. I wondered why he doesn't have any hair in his chest. Kung meron man, manipis at halos 'di halata. Unlike sa ibang lalaki na mabalbon.

I trailed my fingers on his chest. Naramdaman ko naman ang paggalaw niya. Napangiti ako kaya mas lalo kong sinubukan ang kanyang pasensya.

"You're having a wrong move, Luca," he said in his baritone voice. 'Di ko siya pinansin bagkus pinaglaruan ko ang dede niya.

He snapped his tongue at biglang hinawakan ang kamay kong naglalaro sa kanyang dibdib. I looked up and his gaze met my eyes.

"What?" Painosente kong tanong.

"You want another round?" Panghahamon niya. Nagbaba naman ako ng tingin nang uminit muli ang pisngi ko. "Just tell me so I will let you tease me." Dagdag niya.

Hindi nalang ako umimik. Natakot ako bigla na baka totohanin niya ang sinabi niya. Baka may mangyayari ulit sa 'min.