บทที่ 522 อย่าทำอะไรโง่ๆ อีก

บทที่ 522 อย่าทำอะไรโง่ๆ อีก

เจียงเยียนหรานยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ราวกับคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ไปได้

ส่วนเยี่ยหวันหวั่น...

ใบหน้าของเธอดำคล้ำยิ่งกว่าก้นหม้อ แทบอยากจะร้องไห้แล้ว “สุดยอดไปเลย...แค่เพื่ออัลบั้มพิเศษที่หานเซี่ยนอวี่เซ็นชื่อ นายทำเป็นเรื่องใหญ่โตขนาดนี้เชียวเหรอ?”

ฉู่เฟิงเอ่ยอย่างภาคภูมิทันใด “เป็นอัลบั้มครบรอบสามปีพร้อมลายเซ็นที่มีจำนวนจำกัดทั่วโลก! ทั่วโลกมีแค่หนึ่งพันแผ่น! หาไม่ได้ในท้องตลาด! มีเงินก็ซื้อไม่ได้!”

เจียงเยียนหรานก็พูดสนับสนุน “อันนี้...ได้ยากมาจริงๆ...ตอนนั้นฉันแค่พูดไปอย่างนั้นเอง...คิดไม่ถึงว่าเขาจะ...”

จะทำถึงขั้นนี้...

เยี่ยหวันหวั่นสะอึกจนไม่อยากพูดอะไรอีกแล้ว

บ้าเอ๊ย เธอบอกได้ไหมว่าของพวกนั้นเธอมีเป็นกองเลย?

วิธีทำร้ายคนโสดของเจ้าฉู่เฟิงนี่ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้มากขึ้นเรื่อยๆ เลย...

เธอก็หลงคิดว่าเป็นความลำบากใจใหญ่หลวงอะไรถึงพูดไม่ได้!

ชายหนุ่มยืนคอตก ผมชุ่มไปด้วยเหงื่อ ยืนอยู่ตรงนั้นราวกับสุนัขจรจัดถูกทิ้ง พูดขึ้นเศร้าๆ ว่า “เยียนหราน ขอโทษนะ ผมไม่ดีเอง ทำให้เธอเข้าใจผิด ทำให้เธอเสียใจ...”