บทที่ 376 ดูไม่ค่อยปกติ

ตอนที่ 376 ดูไม่ค่อยปกติ

สามนาทีผ่านไป

เยี่ยหวันหวั่นเดินถืออาหารที่อุ่นใหม่ออกมา จากนั้น เดินตรงไปด้านหน้าซือเยี่ยหาน ลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมาข้างเขาแล้วนั่งลง

เพราะการกระทำเยี่ยหวันหวั่นที่พรวดพราดเช่นนี้ สายตาทุกคนต่างจ้องมองมาที่เธอทันที

เสียงรายงานของลูกน้องก็หยุดลงกะทันหัน สายตามองถามไปทางสวี่อี้อย่างทำตัวไม่ถูก...

สวี่อี้ก็มึนงงเช่นกัน ไม่รู้ว่าเยี่ยหวันหวั่นคิดจะทำอะไรกันแน่

เริ่มตั้งแต่สายโทรศัพท์ตอนเช้า เธอก็ดูไม่ค่อยปกติแล้ว

เยี่ยหวันหวั่นกวาดตามองสายตาทุกคนที่จ้องตัวเองอยู่ “พวกคุณเชิญต่อได้ค่ะ”

พูดจบ ก็ใช้ช้อนตักข้าวหนึ่งคำ ยื่นไปที่ริมฝีปากซือเยี่ยหาน

สายตาซือเยี่ยหายตกใจเล็กน้อย ดวงตาสีดำขลับจ้องมองหญิงสาวข้างๆ ด้วยอารมณ์ที่คาดเดา

เยี่ยหวันหวั่นยังค้างท่าที่ป้อนข้าวไว้อยู่ สีหน้าไร้อารมณ์มองไปทางซือเยี่ยหานที่มีสีหน้าเคร่งเครียดจ้องตัวเองอยู่ แล้วพูด “ยังไงในหนึ่งชั่วโมงนี้ตั้งแต่ต้นจนจบคุณพูดแค่แปดประโยค รวมกันแล้วได้สี่สิบเจ็ดคำเอง แค่กินข้าว ไม่ถึงกับเสียเวลาคุณหารือเรื่องงานหรอกนะคะ?”