บทที่ 348 คำไหว้วานของหวันหวั่นเพื่อนตัวน้อย
เยี่ยหงเหวยมองภาพวาดแดงสองภาพนั้นอยู่นานกว่าจะละสายตาได้ อดไม่ได้ที่จะอุทานอย่างชื่นชมออกมา “ผลงานของคุณเหมย ทำให้ได้เปิดประสบการณ์ใหม่จริงๆ นับถือ...นับถือ!”
“ภาพนี้มีชื่อว่าฟ้าดิน มังกรแทนฟ้า พยัคฆ์แทนผืนดิน ดูคล้ายจะเป็นสองภาพ แต่ความจริงแล้วภาพทั้งสองต้องวางไว้ที่เดียวกัน จึงจะเป็นชิ้นงานที่สมบูรณ์แบบ” เหมยจิ่งโจวกล่าว
“ฟ้าดิน...มังกรคือราชาแห่งท้องนภา พยัคฆ์คือผู้นำของผืนดิน...เป็นชื่อที่ดี!”
ผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่งพูดกันเซ็งแซ่
“คุณเยี่ยครับ สองภาพนี้ฉันขอมอบเป็นของขวัญวันเกิดให้กับคุณครับ หวังว่าคุณเยี่ยจะกรุณารับไว้” เหมยจิ่งโจวกล่าว
“นี่...มีค่าเกินไปแล้ว...” เยี่ยหงเหวยแม้จะชื่นชอบอย่างมาก แต่ของขวัญล้ำค่าแบบนี้ จะต้องกล่าวปฏิเสธไว้ก่อน
“คุณเยี่ยเกรงใจเกินไปแล้ว ไม่ได้เป็นผลงานยิ่งใหญ่อะไร คุณชอบก็พอแล้วครับ” เหมยจิ่งโจวกล่าวยิ้มๆ
“คุณปู่คะ นี่เป็นน้ำใจของท่านอาจารย์เหมย คุณปู่รับไว้เถอะค่ะ!” เยี่ยอีอีที่อยู่ด้านข้างกล่าว
ได้ยินแบบนี้ เยี่ยหงเหวยจึงพยักหน้ารับพลางกล่าว “ได้...ขอบคุณมากสำหรับของขวัญของคุณเหมยนะ”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com