บทที่ 300 ไม่ลงไปว่ายสักรอบเหรอ?
เธอเป็นชายชาตรีจะให้ดื่มเหล้าตุ้งติ้งแบบนั้นได้ยังไงกัน! ภาพลักษณ์ของเธอพังกันหมดพอดี!
“สองวันนี้เขาไม่อยู่น่ะ!” เยี่ยหวันหวั่นทำท่าทางแอบใช้ชีวิตสบายลอยตัว แสดงภาพลักษณ์ของผู้ชายที่ในใจหวาดกลัวแต่ก็อยากแอบเถลไถลได้อย่างลื่นไหล
หานเซี่ยนอวี่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แน่นอนต้องรู้สึกว่าการกระทำของเยี่ยหวันหวั่นเป็นเรื่องปกติธรรมดามาก ยิ้มๆ พลางเอ่ยถามว่า “ใช่แล้ว ได้ยินว่าคุณเลือกลั่วเฉิน?”
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “ใช่แล้ว!”
“ทำไมถึงเป็นเขาล่ะ”
เยี่ยหวันหวั่นก็ยากจะอธิบายเหตุผล จะบอกว่าเธอรู้อนาคตล่วงหน้าก็ไม่ได้ จึงตอบไปส่งๆ ว่า “ถูกชะตามั้ง?”
หานเซี่ยนอวี่หลุดขำ “คุณไม่บอกไปตรงๆ เลยล่ะว่าเขาหน้าตาหล่อ!”
เยี่ยหวันหวั่นก็ขำเช่นกัน ยักไหล่พลางกล่าว “เรื่องจริงไม่ใช่เหรอ? เห็นตัวจริงยิ่งหล่อ! ไม่เสียแรงที่เป็นรักแรกแห่งชาติของสมัยนั้น!”
และอีกอย่างนี่ก็ยังอยู่ในสถานการณ์ที่ลั่วเฉินมีสภาพแย่มากด้วย ลำพังแค่ดูพื้นฐานก็ไม่เลวแล้ว
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com