บทที่ 296 ทำไมถึงต้องเป็นเขา
บทที่ 296 ทำไมถึงต้องเป็นเขา
“คู่นอนล่ะ? กิ๊ก? คู่นอนวันไนต์สแตนด์?” เยี่ยหวันหวั่นถามต่อด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ถ้าไม่มีเป็นดีที่สุด ถ้ามี เธอจำเป็นต้องจัดการอดีตดำมืดทุกอย่างของเขาก่อน
น่าจะเป็นเพราะเยี่ยหวันหวั่นถามตรงเกินไป แผ่นหลังของลั่วเฉินเกร็งและยิ่งเหยียดตรง “ไม่มี...”
สีหน้าเคร่งเครียดของเยี่ยหวันหวั่นค่อยผ่อนคลายลง “ดีมาก”
พูดจบก็ถามเป็นการเป็นงานต่อ “ตอนนี้เวยป๋อของเธอใครดูแล อยู่ในมือตัวเองหรือเปล่า?”
“อยู่ที่พี่ปิน” ลั่วเฉินตอบ
ถึงว่าสามปีมานี้ความเคลื่อนไหวในเวยป๋อน้อยนิดจนน่าสงสาร...
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว แล้วพูดต่อ “ได้ ฉันจะทำต่อ หลังกลับไปแล้วจะเอาบัญชีโซเชียลมีเดียของเธอทุกอันมาตรวจสอบอย่างละเอียด ถ้ามีเนื้อหาอันไหนไม่เหมาะสมฉันจะลบ”
ลั่วเฉินยินยอมให้ฝ่ายตรงข้ามจัดการให้ทันใด “ครับ”
“ใช่แล้ว ที่บริษัทให้เงินเดือนขั้นต่ำเธอหรือเปล่า?” เยี่ยหวันหวั่นถาม
ลั่วเฉินสีหน้าขมขื่น “ไม่ได้ให้มาครึ่งปีแล้ว...”
“แล้วช่วงนี้เธอทำอะไร?” เยี่ยหวันหวั่นถาม
สีหน้าลั่วเฉินดูลำบากใจ “ผม...ทำงานพาร์ทไทม์...”
Capítulo Bloqueado
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com