webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · Ciudad
Sin suficientes valoraciones
745 Chs

ตอนที่ 596

ตอนที่ 596 รองหัวหน้า!

ตอนเหนือของเมือง

ที่ที่ตระกูลสวีออกเดินทาง

เครื่องบินขนส่งสินค้าสองลำ

สวีเหยากวงตรวจสอบสินค้า เมื่อมั่นใจว่าไม่มีอะไรตกหล่นจึงเดินไปทางฉินหร่านและเฉิงเจวี้ยน “ออกเดินทางเก้าโมงตรง”

แบบนี้จะถึงที่รัฐ M ตอนค่ำพอดี สะดวกต่อการดำเนินการ

ฉินหร่านมือป้องปาก ไอเบาๆ สองครั้งไม่พูดอะไรมาก “ไปเตรียมตัวกัน”

ได้ยินเสียงไอ เฉิงเจวี้ยนขมวดคิ้วมองเธอ ฉินหร่านเพียงส่ายหน้าให้เขาว่าไม่เป็นไร

ผู้ดูแลของตระกูลสวีหลายคนรับผิดชอบการสื่อสารกับสนามบิน

แปดโมงครึ่ง พ่อบ้านตระกูลสวีเดินมาทางฉินหร่านและสวีเหยากวง “นายน้อย คุณหนูฉิน นายน้อยเฉิง ขึ้นเครื่องได้แล้ว”

“ไปกันเถอะ” สวีเหยากวงเดินนำฉินหร่านและเฉิงเจวี้ยน

พรึ่บ

ขณะที่เขาพูดอยู่ จู่ๆ ไฟขนาดใหญ่หลายดวงของสนามบินก็สว่างวาบ!

ทั่วทั้งสนามบินสว่างไสวราวกับกลางวัน!

“อยากไปถึงขนาดนี้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย” ไม่ไกลนัก รถคันสีดำหลายคันจอดลง ตามมาด้วยเสียงอันแก่ชรา

ที่ด้านหลังรถคันสีดำคันแรกมีคนนั่งอยู่ข้างหลังสองคน

คนที่พูดมองไปทางฉินหร่านและสวีเหยากวงอย่างยิ้มๆ

เขาคือนายท่านหยาง

ที่ยืนอยู่ข้างเขาคือหมิงไห่

Capítulo Bloqueado

Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com