ตอนที่ 3

500 ทองคำ ครั้งที่1

500 ทองคำ ครั้งที่2

500 ทองคำ ครั้ง​ที่..

: 600 ทองคำ​

พิธีกร​: ตอนนี้​ อยู่​ที่​ บุษราคัม​แสงทอศศิธร​ 600 ทองคำ​

พิธีกร​: ไพลินใต้สมุทร จะสู้ หรือไม่​ครับ!?

ดิวารัน: 700 ทองคำ​

: 750 ทองคำ​

ดิวารัน: 800 ทองคำ​

พิธีกร​: ตอนนี้​ 800 ทองคำ​ แล้วครับ ต่อมั้ยๆ

900 ทองคำ​

ฮู้.. (เสียง​เซ็ง​แซ่​ ของผู้คนในร้าน)​

พิธีกร​: ต่อมั้ยครับ?

พิธีกร​: 900 ทองคำ​ครั้ง​ที่​1​

900 ทองคำ​ครั้งที่2

และ...

ดิวารันยิ้มมุมปาก เขาพูดเสียง​เบา​ว่า

"ในเมื่อ​ทางมาทางดีแล้วไม่ได้กลับไป คงต้องใช้ทางไม่ดีสินะ"

แหล่ง​ให้แสงสว่างของร้านอัญมณี​ คือ ตะเกียง​น้ำมัน ซึ่งถูกติดไว้ตามผนังร้านเรียงเป็น​แถว จะต้องเติมน้ำมันตลอดเวลา ดังนั้น​จึง​มีท่อน้ำมันไหลเวียน​อยู่​ตลอดโดย ร้านจะมีวาล์ว​ไว้ เวลาต้องการเปิดไฟ ก็​เปิด​วาล์ว เวลาต้องปิดไฟก็ปิดวาล์ว​ ดังนั้น​วาล์ว​จึงเป็น​ตัวควบคุม​แสงไฟทั้งหมด

กึ๊ก!

วู้!!!! ทันใดนั้น ตะเกียงทุกดวง ดับวูบลง

เกิดอะไรขึ้น!? เสียงหนึ่งถามขึ้น

พิธีกรเองก็ตกใจอยู่ แต่ก็ประกาศออกไปว่า

พิธีกร: ทุกท่านได้โปรดใจเย็น นี้เป็นเหตุการณ์ฉุกเฉินเป็นการเสียมารยาทแล้ว ได้โปรดให้อภัยด้วย

พิธีกรห้นได้สั่งคนงานให้รีบตรวจสอบ

ชู้บ… เมื่อเสียงลม เหมือนมีใครวิ่งผ่าน พิธีกรหลังควับ แต่ท่ามกลางมืด เขาไม่อาจสัมผัสสิ่งใดได้

พิธีกรรู้สึกวั่นใจจึงหันไปเร่งคนงานให้ไปเปิดตะเกียงไฟ

พิธีกร: รีบไปดูสิว่า เหตุใดตะเกียงจึงดับได้

ขณะนั้นเอง ชึ้บ!!!! แสงไฟจากตะเกียงน้ำมันก็เปิดขึ้นอีกครั้​ง ดูเหมือน​ทุกคนภายในร้านจะโล่งใจ​ได้แล้ว แต่ว่า​ มันไม่ใช่

เพราะ... ทับทิม​มรณะ ไม่.. ได้.. อยู่​ ณ ที่นั้นแล้ว