ตอนที่ 961 - 962

ตอนที่ 961 กล่าวขอโทษ

ดังนั้นทุกคนจึงบอกลากันไปทีละคน เจ้าเมืองส่งพวกเขากลับไปด้วยตนเอง รอจนแขกเหรื่อไปหมดแล้ว ถึงจะกลับไปข้างในและบอกฮูหยินตนเองว่า “ข้าไม่นึกว่าหลังหลางเอ๋อร์จำตัวตนของภูตหมอได้จะก่อเรื่องเช่นนี้ขึ้น เจ้าว่าเรื่องนี้จะผ่านเลยไปจริงหรือ?”

“เดิมทีหลางเอ๋อร์ไม่น่ารู้จักภูตหมอถึงจะถูก ข้าว่าภูตหมอคงเป็นเพื่อนคุณชายต้วน ถึงได้มาที่นี่ด้วยกัน” ฮูหยินกล่าว คิดๆ แล้วจึงเอ่ยว่า “เรื่องนี้ให้พวกเขาไปจัดการกันเองเถอะ! จะยุ่งเรื่องพวกเขามากนักก็ไม่ได้”

“อืม จริงด้วย” เจ้าเมืองพยักหน้า จากนั้นกลับไปเรือนพร้อมกับฮูหยินโดยไม่พูดอะไรมากอีก

อีกด้านหนึ่ง ต้วนเยี่ยโอบหนิงหลางมาถึงในลานบ้าน ถามว่า “เจ้าอ้วน เจ้ารีดไถคนพวกนั้นมาคนละหนึ่งแสนชั่งจริงหรือ? อีกอย่างเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเฟิ่งจิ่วคือภูตหมอ? นึกไม่ถึงว่าจำได้แต่ไม่บอกข้าอีก? เป็นเพื่อนที่แย่เกินไปแล้ว”

หนิงหลางเกาๆ ศีรษะ เอ่ยด้วยหน้าเจื่อนๆ “เรื่องนี้ เจ้าก็รู้ว่าข้าชื่นชอบเงินตรา ขอเพียงมีโอกาสหาเงินก็ไม่คิดจะปล่อยไป ดังนั้น...” เขามองๆ ประตูเรือนที่ปิดสนิท และเอ่ยถามอย่างลังเล “เจ้าว่า ข้าเข้าไปขอโทษดีกว่าหรือไม่?”