ตอนที่ 438 นายท่านกำลังโมโห
“อา?”
เฟิ่งจิ่วผงะไปนิด เจ้าตำหนักยมราชคนนั้น? ซวยล่ะ! เมื่อครู่เธอลืมเขาไปเลย
เห็นสีหน้าของนายท่าน หลัวอวี่ก็ลังเลสักพัก บอกว่า “ดูท่าทางพวกเขาโกรธเล็กน้อย อืม ไอชั่วร้ายกระจายทั่วร่าง” ใช่แล้ว ชายคนนั้นมีไอชั่วร้ายทั่วร่าง เขากล้ายืนยันว่าหากตอนนั้นเหลิ่งซวงกล่าวห้ามปราม เดาว่าคงโดนซัดกระเด็น
“ได้ เจ้าไปจัดการธุระด้านนอกเถอะ ส่วนเขา หากพวกเจ้าพบเห็นก็พยายามเลี่ยงไป เจ้าคนนั้นไม่เป็นมิตรเท่าไหร่” เธอถอนใจเบาๆ โบกมือให้สัญญาณเขาออกไป ส่วนตนเองจำใจเดินไปยังเรือน
อิ่งอีเฝ้าอยู่ตรงประตูห้อง ฮุยหลางก็เดินเล่นลอยชายอยู่ในลาน มองตรงนี้นิดจับตรงนั้นหน่อย พลางส่งเสียงจิ๊จ๊ะ “นึกไม่ถึงจริงๆ ภูตหมอตอนสวมชุดผู้ชายสีแดงชั่วร้ายเช่นนั้น พอแต่งชุดผู้หญิงสีแดงก็ยังมีเสน่ห์ร้ายกาจได้ มิน่านายท่านถึงหลงเสียจนจิตใจเคลิบเคลิ้ม”
“เสน่ห์นายท่านก็ไม่น้อย! ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมพอเป็นภูตหมอเสน่ห์ของนายท่านถึงได้ผลไม่ถึงครึ่ง?” ฮุยหลางพูดอยู่ตรงนั้นคนเดียวเนิ่นนานก็ไม่เห็นอิ่งอีขานรับ จึงหันกลับไปมองเขา บอกว่า “ทำไมเจ้าไม่พูดอะไรเลย?”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com