ตอนที่ 437 ครั้งเดียวไม่มีสอง
เหลิ่งซวงที่ตามเข้ามามองพวกเขาแวบหนึ่ง บอกว่า “ข้าน้อยพาพวกท่านไปพักที่ห้องรับรองได้”
“ข้าถามถึงเรือนนาง!” เสียงเจ้าตำหนักยมราชเข้มขึ้นเล็กน้อย จ้องนางด้วยแววตาดุดัน
เหลิ่งซวงกำลังจะเอ่ยปาก ก็ถูกหลัวอวี่ลากไปข้างๆ จากนั้นเขาค่อยเอ่ยยิ้มๆ กับเจ้าตำหนักว่า “ข้าน้อยเห็นแวบแรกก็รู้ว่าผู้อาวุโสกับนายท่านมีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา คนอื่นจะไปเรือนนางไม่ได้ แหะๆ แต่ท่านผู้อาวุโสไปได้ ข้าจะช่วยนำทางให้พวกท่าน!” พูดจบก็ทำมือเชื้อเชิญ แล้วพาพวกเขาไปยังเรือนของเฟิ่งจิ่ว
เจ้าตำหนักยมราชเดินไปข้างหน้า ส่วนฮุยหลางกับอิ่งอีมองหลัวอวี่อย่างแปลกใจ คิดว่าคนคนนี้ช่างรู้สถานการณ์ดีนัก
ด้วยพลังและความเอาแต่ใจของนายท่าน บอกว่าจะไปเรือนภูตหมอก็ต้องไปให้จงได้ ตอนนี้เขากำลังอารมณ์ไม่ดี! ใครกล้าไปขวาง คนผู้นั้นลำบากแน่
หลังพาพวกเขามาถึงเรือนของเฟิ่งจิ่ว หลัวอวี่ก็ออกไป ฮุยหลางกับอิ่งอีเดินวนอยู่ในลานบ้าน พินิจมองเขตเรือนที่เงียบสงบและงดงามนี้ ส่วนเจ้าตำหนักผลักประตูเข้าเรือนไปแล้ว
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com