ตอนที่ 351 ปลอมตัวออกจากเมือง!
ส่วนทางอีกด้านหนึ่ง หลัวอวี่กำลังมองเฟิ่งจิ่วตรงหน้าที่ฝีเท้ากระฉับกระเฉงด้วยสีหน้าแสร้งมีความสุขในความขมขื่น “นายท่าน พวกเราแค่ออกมาข้างนอกเท่านั้นเอง ทำไมต้องแต่งตัวเหมือนขอทานด้วยขอรับ?”
เขาดึงๆ เสื้อผ้าชุดโทรมบนร่างที่มีรูตรงนั้นมีช่องตรงนี้ ไม่รู้ว่าไปคุ้ยมาจากกองผ้าขี้ริ้วของข้ารับใช้คนไหนในจวน แล้วลองดูเส้นผมที่ถูกทำให้ยุ่งเหยิงเสียจนเหมือนกับรังนก คนไม่รู้ยังคิดว่าเขาไม่สระผมมานานมาก!
ยังมีโครงหน้าคมคายน่าหลงใหลที่ถูกนายท่านทาด้วยขี้เถ้าเสียจนไม่อาจน่าเกลียดไปมากกว่านี้อีกแล้วจริงๆ ดูรองเท้าเขาไม่รู้ว่าเก็บมาจากไหน นิ้วเท้ายังขยับยื่นออกมารับลม
สารรูปเช่นนี้ยังน่าสงสารกว่าขอทานในเมืองอวิ๋นเยวี่ยเสียอีก
มองนายท่านตรงหน้าที่สวมเสื้อผ้าเก่าเช่นกันทว่าดีกว่าเขาเล็กน้อย ผมไม่ได้ยุ่งถึงเพียงนั้นแต่บนหน้าเองก็ทาขี้เถ้าสีดำไว้ เพียงดวงตาคู่นั้นกลับประกายวาววับดึงดูดความสนใจผู้คนเป็นที่สุด
เห็นฝีเท้านางว่องไวปากฮัมเพลงอยู่ตลอดเขาก็เบ้ปากอย่างอดไม่ได้ นึกไม่ถึงจริงๆ ว่านายท่านจะชอบอะไรแบบนี้
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com