ตอนที่ 1677 - 1678

ตอนที่ 1677 สั่นสะท้านไปทั้งวัง

สุดท้าย สายตาจับจ้องไปที่ทหารอารักขาสิบกว่าคน น้ำเสียงเย็นเยียบ “ใครอนุญาตให้พวกเจ้าทหารอารักขาวังหลวงพกดาบเข้าวัง?”

ทหารสิบกว่าคนนั้นได้ยิน พลันใจสั่น รีบคุกเข่าทันที “องค์รัชทายาทโปรดทรงอภัย!”

เฉิงอ๋องที่อยู่ข้างๆ เห็นก็รีบเอ่ยปาก “โม่เจ๋อเอ๋ย คืออย่างนี้ ข้า…” เขายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเซวียนหยวนโม่เจ๋อตัดบทก่อน

“ฮุยหลาง อิ่งอี ตัดแขนซ้ายของพวกเขาเสีย!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

ฮุยหลางกับอิ่งอีที่ได้รับคำสั่งรีบรับคำ ขณะที่ทุกคนยังไม่ทันตั้งตัว พวกเขาลงมือในพริบตา เห็นเพียงประกายแสงเยือกเย็นพาดผ่าน เสียงกรีดร้องเสียงแล้วเสียงเล่าดังลั่น ก้องกังวานทั่วท้องฟ้าเหนือวังหลวง พาให้คนอกสั่นขวัญหาย

องค์รัชทายาทหวนกลับ วังหลวงกลับมาอยู่ในกฎเกณฑ์ ผู้ใดยังกล้าเหิมเกริมอีก?

เฉิงอ๋องเห็นแขนสิบกว่าข้างลอยกลางอากาศ แล้วตกลงพื้นทีละข้าง เลือดสีแดงอาบไปทั่วพื้นพาให้ขาอ่อนทั้งสองข้าง ร่างกายสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุม