ตอนที่ 139 จวนตระกูลเฟิ่งตามหาคน

ตอนที่ 139 จวนตระกูลเฟิ่งตามหาคน!

มือซูบผอมยื่นออกไปอย่างสั่นเทาเล็กน้อย อยากจะลูบเบาๆ บนแผลเป็นเหล่านั้นบนใบหน้านาง แต่นึกไม่ถึงว่ายังไม่ทันแตะโดน นางก็ตื่นขึ้นมาเสียแล้ว

เฟิ่งจิ่วพลันตกใจตื่น ลุกขึ้นมานั่งอย่างตื่นตัว เมื่อเห็นว่าเป็นท่านผู้เฒ่าที่รู้สึกตัวแล้วกำลังยื่นมือที่สั่นเทาเบาๆ มาหา จึงค่อยผ่อนคลายลง พอเห็นท่านผู้เฒ่ากำลังร้องไห้โดยไร้เสียง ก็ออกจะตกใจอย่างอดไม่ได้

“ท่านปู่ ท่านร้องไห้ทำไมรึเจ้าคะ?”

เธอยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้เขา ถามว่า “ไม่สบายตัวใช่หรือไม่ มา ข้าจะพยุงท่านลุกขึ้นนั่ง”

อาการระวังตัวของเฟิ่งจิ่วช่างบีบรัดหัวใจท่านผู้เฒ่า นางต้องประสบพบความทุกข์ทนมานานเพียงใดถึงได้มีปฏิกิริยาระแวดระวังเช่นนี้? นางกลัวว่าจะมีอันตรายจึงไม่กล้าหลับสนิทใช่หรือไม่?

“แม่หนูเฟิ่ง...ปู่ ปู่ผิดต่อเจ้านัก!”

น้ำตาชรานองเต็มหน้า ทั้งเสียใจและเจ็บปวดใจ หากรู้ว่าเก็บตัวฝึกฝนแค่ไม่กี่เดือนจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไม่เก็บตัวฝึกวิชาเด็ดขาด