ตอนที่ 1359 - 1360

ตอนที่ 1359 ไสหัวไป

“ขอบคุณท่านลุงมาก” เฟิ่งจิ่วกล่าวขอบคุณด้วยรอยยิ้ม แล้วจึงค่อยกระโดดขึ้นไปนั่งบนกองฟางที่กองสูงอยู่บนเกวียน

“ดึงข้าหน่อยๆ”

จูเยวี่ยเดินเข้ามา ตั้งแต่ถูกขังอยู่ในโอ่งน้ำเขาก็รู้สึกอ่อนแรงเล็กน้อย แต่ที่น่าแปลกคือ พอฟื้นขึ้นมาเขารู้สึกเหมือนมีพลังงานขุมหนึ่งคอยหนุนส่งเขาอยู่ ไม่เช่นนั้นเขาคงเดินไม่ได้ไกลขนาดนี้ เพียงแต่พลังงานนั้นคืออะไร แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้

เห็นเขาปีนป่ายเกวียนอยู่นานก็ยังขึ้นมาไม่ได้ เฟิ่งจิ่วจึงยื่นมือไปดึงเขาขึ้นมา

“ฮู่!”

จูเยวี่ยที่ล้มนั่งบนกองฟางเอนกายลงไปนอนเลย “เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว”

“นั่งให้ดี” ชายฉกรรจ์ที่ขับเกวียนอยู่ตะโกนเสียงดัง จากนั้นค่อยบังคับเกวียนให้เดินหน้าต่อ

“ขอทานน้อย เจ้าก็จะไปเมืองโอสถตะวันด้วยสินะ?” จูเยวี่ยเอนกายนอน มองท้องฟ้าสีครามก้อนเมฆสีขาวพลางถาม

“อืม” เฟิ่งจิ่วนั่งขัดสมาธิ มือข้างหนึ่งชันคาง ดวงตาหรี่ลง

“เจ้าไปทำอะไรที่เมืองโอสถตะวัน?” จูเยวี่ยถามต่อ แต่เฟิ่งจิ่วเหมือนหลับไปแล้ว ไม่ได้สนใจเขาอีก