ตอนที่ 1015 ช่วยได้ก็ช่วย
เหล่าคนชุดดำเห็นทั้งสองคนร่วมมือกันพละกำลังยิ่งเพิ่มพูน หากสู้ต่อไปสุดท้ายอาจบาดเจ็บกันทั้งสองฝ่าย หนึ่งคนในนั้นจึงยกมือให้สัญญาณ หลังจากถอยไปอย่างรวดเร็วแล้วก็จ้องต้วนเยี่ยกับซ่งหมิง “เรื่องนี้พวกเจ้าหาเรื่องใส่ตัวเอง พวกเราไป!”
หาเรื่องใส่ตัว? บนใบหน้าละอ่อนของต้วนเยี่ยปรากฏความสงสัย หมายความว่าอย่างไร? ขณะกำลังคิดก็ได้ยินเสียงซ่งหมิงลอยมา
“สู้ไม่ได้ก็หนีหรือ แน่จริงอย่าหนีสิ!”
“พอแล้ว พวกเรากลับไปกันเถอะ!” ต้วนเยี่ยกล่าวพลางเก็บกระบี่เดินกลับไป ไม่แม้แต่จะมองหญิงสองคนนั้น
“แม่นาง พวกเราปักหลักอยู่ข้างหน้านี้ พวกเจ้าไปด้วยกันไม่ดีกว่าหรือ? ทางนั้นพวกเรามีกระโจมเล็กพักผ่อนได้ ยามนี้ท้องฟ้ายังมืด ปล่อยพวกเจ้าเดินเตร่อยู่ที่นี่คงไม่ดี”
“ซ่งหมิง!” ต้วนเยี่ยมองเขาตาเขียวปัด “ห้ามพาคนที่ไม่รู้จักมักจี่กันกลับไปเชียว!”
“แค่ผู้หญิงสองคน อีกทั้งไม่ใช่คนอันตรายอะไร จริงด้วย ท่านนี้...” ซ่งหมิงมองหญิงชราข้างๆ พลางเอ่ยถาม
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com