947

ตอนที่ 947 ฉันมีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง（2）

เขาจ้องมองหน้าจออยู่สักพักหนึ่ง และถึงจะกดรับ ส่งไปข้างหู แต่เขายังไม่ทันจะได้พูดอะไรก็มีเสียงของเธอดังลอดออกมาจากข้างในก่อน: “ประโยคที่นายพูดกับฉันเมื่อกี้ เป็นจริงใช่ไหม?”

ตั้งแต่อยู่ที่โรงพยาบาล หลังจากเขาได้สติกลับคืนมา เขาก็ตัดสินใจทำเหมือนไม่เคยพูดประโยคนั้นกับเธอ แต่เวลานี้เธอกลับโทรศัพท์มาหา ถ้าเขาไม่ปฏิเสธไปตรงๆ ก็กดตัดสายไปเลย ทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ตัวเขากลับไม่ฟังคำสั่ง ประโยคปฏิเสธติดอยู่ที่ข้างปาก พูดยังไงก็พูดไม่ออก ปลายนิ้วที่ถือโทรศัพท์ก็ดึงลงมาจากข้างหูไม่ได้

อาจเป็นเพราะด้านหานจือฟานเงียบนานจนเกินไป เฉิงเว่ยหว่านจึงถือว่าเขายอมรับโดยปริยาย เธอในปลายสายจึงพูดขึ้นมาอีกครั้ง: “ถ้าประโยคนั้นของนายเป็นจริงละก็.....”

ในขณะที่เธอพูดถึงครึ่งหนึ่ง เธอก็หยุดเว้นวรรคลงมา เงียบไปประมาณสองวินาทีและถึงจะพูดต่อ: “...... ฉันตกลง”

คาดไม่ถึงว่าเธอจะตอบรับเขา.... ปฏิกิริยาตอบโต้ที่หานจือฟานคิดอยู่ในใจยิ่งทำไม่ลงมากกว่าเดิม