บทที่ 505 นางเจียงเปิดศึก!
เพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าตนเองนั้นอ่อนแอและเอาชนะได้ง่าย นางเจียงจึงปล่อยมือจากหลัวช่าทหาร
หลัวช่าทหารสับเท้าวิ่งหนีไปทันที!
แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดแม้แต่น้อยก็คือ อยู่ๆ คนที่เดิมทีเคยอยู่ด้านหลังของเขาก็มาปราฏตัวด้านหน้าของเขา ความเร็วในการหนีของเขาราวกับกำลังจะไปเกิดใหม่ หากจะจับเขานั้นแทบเป็นไปไม่ได้
“ไอ้หยาาา” นางเจียงร้องออกมา
หลัวช่าทหารก็เห็นว่าสตรีคนนั้นถูกตนเองชนจนกระเด็น
เอ๊ะ…
เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจริง แต่เขาไม่ได้ใช้พลังภายในสักหน่อย ชนไปเพียงนิดเดียว ไม่ถึงกับกระเด็นได้
หรอกกระมัง…
นางเจียงรีบพยักหน้าหงึก ใช่แล้วๆ ข้าอ่อนแอมากๆ!
แต่นางอ่อนแอถึงเพียงนี้ เหตุใดเขายังต้องหนีด้วยเล่า?
นางเจียงปราดเข้ามาด้านหน้าของเขาอีก ครั้งนี้นางจะต้องกระเด็นไปไกลกว่าเดิม!
หลัวช่าหนีไม่พ้น จึงชนเข้ากับนางอีก
“ไอ้หยาาาาาา” นางเจียงลอยออกไปไกลด้วยท่าทางงดงาม
หลัวช่าทหารซึ่งสงสัยว่าตนเองไม่ได้ใช้แรง ไม่มีทางชนนางจนกระเด็นออกไปได้ไกลถึงเพียงนั้น “...”
อย่าดูถูกสติปัญญาของหลัวช่าทหารได้ไหมเล่า?
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com