111 เจ้าของผู้ยิ่งใหญ่

บทที่ 111 เจ้าของผู้ยิ่งใหญ่

คนผู้นี้ช่างไร้ยางอายเสียจริง ลืมไปแล้วหรือว่าก่อนหน้านี้ลุงใหญ่อุ้มชูเขาอย่างไร? มาครั้งนี้ ขโมยสูตรอาหารของลุงใหญ่ยังไม่พอ เขายังแว้งกัด กล่าวหาว่าคนสกุลอวี๋ขู่กรรโชกตนอีก

อวี๋เฟิงผู้ซึ่งก่อนเดินทางมาเลือกที่จะลืมการถูกลอบสังหารและให้อภัยพ่อครัวใหญ่หยาง ครานี้กลับโกรธจนเส้นเลือดเต้นตุบๆ เขาแทบอดใจพุ่งเข้าไปจับพ่อครัวใหญ่หยางผู้นี้ทุ่มลงกับพื้นไม่ได้

อวี๋หวั่นพึมพำว่า “แค่ลอกเลียนสูตรอาหารเขายังไม่ยอมรับเลย จ้างวานฆ่าคนยิ่งไม่ยอมรับหรอก”

พ่อครัวใหญ่หยางถลึงตาใส่เธอด้วยความโกรธ “ข้ายอมให้พวกเจ้าครั้งสองครั้ง เจ้าก็เห็นว่าข้ารังแกง่ายใช่หรือไม่! ยังจะมากล่าวหาว่าข้าจ้างวานฆ่าคนอีกรึ?”

ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่เสมียนของร้านจำนวนมากมามุงดูเหตุการณ์อยู่ที่ปากประตูห้อง

พวกเขาไม่เชื่อคำพูดของอวี๋หวั่นและอวี๋เฟิงแม้แต่น้อย ครานี้ได้ยินทั้งสองคนกล่าวหาว่าพ่อครัวใหญ่หยางฆ่าคน ก็อดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นแก้ต่างแทนพ่อครัวใหญ่หยาง

“ตอนนั้นพ่อครัวใหญ่หยางบาดเจ็บ พ่อครัวใหญ่หยางไปรวบรวมเงินจากทุกสารทิศมารักษาขาของเขา”

“พ่อครัวใหญ่หยางเป็นคนดีนะ...”